Edda Goering, córka niemieckiego dowódcy Luftwaffe i najwyższego nazistowskiego urzędnika, Hermanna Goeringa, zmarła 21 grudnia 2018 roku w wieku 80 lat z nieokreślonych przyczyn. Została pochowana cicho w nieoznaczonym grobie.

Pomimo że zmarła w grudniu, odejście pani Goering dopiero teraz jest szeroko relacjonowane.

Emmy Sonnemann Goering, druga żona Hermanna Goeringa, urodziła Eddę Goering 2 czerwca 1938 roku. Adolf Hitler uczestniczył w jej chrzcie i został mianowany jej ojcem chrzestnym.

Większość dzieciństwa spędziła w ich rodzinnym domu, Carinhall, posiadłości położonej na północny wschód od Berlina. Carinhall był szczytem luksusu, z bezcennymi dziełami sztuki na ścianach, domem zabaw dla dzieci i kinem.

W wywiadzie dla szwedzkiej telewizji w 1986 roku, pani Goering stwierdziła, że cieszyła się wspaniałym dzieciństwem dzięki miłości i opiece, jaką darzyli ją rodzice.

Narodziny Eddy w 1938 roku były bardzo świętowanym wydarzeniem, nie tylko w Niemczech, ale również w niektórych miejscach za granicą. Jej rodzice otrzymali ponad 600 000 wiadomości z gratulacjami, a narodziny tej „nazistowskiej księżniczki” znalazły się na okładce magazynu Life.

Jej ojciec był dowódcą Luftwaffe i czołowym członkiem partii nazistowskiej podczas II wojny światowej. Miał zostać następcą Hitlera na stanowisku przywódcy partii.

Pod koniec wojny Goering został schwytany przez aliantów i skazany za zbrodnie wojenne w procesie norymberskim. W noc przed tym, jak miał zostać powieszony za swoje zbrodnie, połknął cyjanek i odszedł. W tym czasie Edda miała osiem lat.

Mimo wszystkiego, co pisano o jej ojcu, Edda Goering pozostała niezłomnie go wspierająca i mówiła, że mocno wierzy w jego wrodzoną dobroć. Jej nekrolog w amerykańskiej gazecie omawia wywiad Geralda Posnera z panią Goering do jego książki z 1991 roku, Hitler’s Children: Sons and Daughters of Third Reich Leaders.

Mniejszała ona swoją rolę w Holokauście, chociaż większość historyków uważa, że Goering odegrał kluczową rolę w realizacji planów zdziesiątkowania ludności żydowskiej i wszystkich innych osób, które partia nazistowska uznała za nieprzydatne.

Edda powiedziała, że mogła widzieć Goeringa tylko jako kochającego, wspaniałego ojca, którego znała.

Wiele razy stwierdzała, że pozostaje przekonana, iż kiedy jej ojciec dołączył do nazistów i stał się prawą ręką Hitlera, wierzył, że to, co robi, jest najlepsze dla Niemiec. Twierdziła, że problem jej ojca polegał na tym, że przysięgał wierność Hitlerowi i nie chciał go opuścić, mimo że być może uważał, że Hitler posunął się za daleko.

Powiedziała, że jej ojciec był popularną postacią z naturalnym ciepłem połączonym z jego osobowością i dobrym wychowaniem.

Po wojnie Edda Goering pracowała jako pielęgniarka i mieszkała z matką, aż do śmierci matki w 1973 r.

W 2014 r. złożyła petycję do władz Bawarii o zwrot majątku ojca, mimo że wiele z tego majątku stanowiły wielkie dzieła sztuki skradzione przez Goeringa w latach wojny.

Edda argumentowała, że większość dzieł sztuki została zabrana dopiero długo po śmierci jej ojca, więc została bezprawnie wywłaszczona. Nie chciała wszystkiego z powrotem, ale chciała wystarczająco dużo, by móc się utrzymać.

Przeczytaj inną historię od nas: A Most Unmotherly Act: Magda Goebbels,The First Lady of the Third Reich

Miejscowy parlament potrzebował zaledwie kilku minut, aby stanowczo odrzucić jej prośbę, a duża część sztuki, niektóre z najwspanialszych w Europie, jest dziś wystawiana w muzeach. Edda nadal wierzyła, że rząd po prostu się wzbogacił i że została niesprawiedliwie okradziona.

Jest całkiem prawdopodobne, że grób pani Goering znajduje się gdzieś w Bawarii, ale jego lokalizacja nie została opublikowana, aby uniknąć zbezczeszczenia jej grobu lub, odwrotnie, jego czczenia przez tych, którzy poparliby nowy reżim nazistowski.