MS a borelioza

Stwardnienie rozsiane (SM) zostało po raz pierwszy opisane przez Jean-Martin Charcot w 1868 r. i jest autoimmunologiczną chorobą zapalną, w której uszkodzeniu ulega osłonka mielinowa (składająca się z tłuszczów) wokół aksonów nerwowych w mózgu i rdzeniu kręgowym. Przewlekły stan zapalny prowadzi do rozległej demielinizacji, szczególnie w obszarach istoty białej mózgu, gdzie występuje duża gęstość kwasów tłuszczowych. SM wpływa na zdolność komórek nerwowych do komunikowania się ze sobą, ponieważ układ odpornościowy organizmu atakuje i uszkadza osłonkę mielinową. W rezultacie, zmiany lub blizny w mózgu i rdzeniu kręgowym powodują objawy neurologiczne, takie jak drętwienie i mrowienie.

SMS występuje zwykle u młodych dorosłych i jest bardziej powszechne u kobiet. Szacowana częstość występowania waha się od 2 do 150 na 100 000 osób. Objawy neurologiczne związane ze stwardnieniem rozsianym mogą być różne, z nowymi objawami pojawiającymi się albo w dyskretnych atakach (postać nawracająca) lub stopniowo narastającymi w czasie (postać postępująca). Ogólnie rzecz biorąc, objawy związane ze stwardnieniem rozsianym obejmują: zmiany w odczuwaniu, utratę wrażliwości, kłucie lub drętwienie, zwłaszcza w kończynach, osłabienie mięśni, klonus, skurcze mięśni, słabą koordynację, trudności w połykaniu, problemy ze wzrokiem, skrajne zmęczenie, ostry i przewlekły ból oraz podrażnienie pęcherza i jelit.

Patofizjologia MS nie jest całkowicie znana, jednak wiemy, że jest awaria w barierze krew-mózg (BBB), system kapilarny, który zapobiega komórek odpornościowych, a zwłaszcza komórek T z wejściem do układu nerwowego. BBB nie jest normalnie przepuszczalna dla tych komórek, ale w SM jest i limfocyty T atakują tkankę układu nerwowego. Te limfocyty T rozpoznają tkankę mózgową jako obcą i atakują ją, co odpowiada za autoimmunologiczny komponent stwardnienia rozsianego. Zapalenie następuje powodując dalsze uszkodzenia delikatnej tkanki nerwowej.

Interesująco, Pacific Northwest ma jedną z najwyższych populacji pacjentów z SM w Stanach Zjednoczonych, i nikt nie wydaje się wiedzieć dokładnie, dlaczego to zjawisko istnieje. Teorie, dlaczego tam wydaje się być geograficzne stowarzyszenie do przewagi MS został zasugerowany, takich jak obniżony poziom witaminy D z powodu braku światła słonecznego, skłonności genetyczne, i / lub czynników zakaźnych, ale nie ostateczny powód został uznany.

Alan MacDonald, MD, patolog w Long Island, Nowy Jork zasugerował, że wykluczamy choroby z Lyme jako czynnika przyczynowego stwardnienia rozsianego. W badaniu naukowym autorstwa Albana, P, Johnsona, P, i Nelsona, D, w Journal of Microbiology (2000), wykazano w laboratorium, że spirochety nie są w stanie wyprodukować własnych kwasów tłuszczowych i dlatego grawitują do miejsc o wysokiej gęstości kwasów tłuszczowych wykazujących „neurotropowe zachowanie”. Miałoby to sens w świetle faktu, że neuroborelioza (neurologiczna choroba z Lyme) często charakteryzuje się zmianami w istocie białej mózgu przypominającymi te, które występują u pacjentów z SM. Dodatkowo, stwardnienie rozsiane i borelioza mogą być chorobami nawracającymi. Nie sugeruję, że WSZYSCY pacjenci z SM mają boreliozę, ale raczej, że borelioza powinna być brana pod uwagę w diagnostyce różnicowej. Zmiany w istocie białej na MRI wyglądają tak samo bez względu na to, czy przyczyną jest SM czy borelioza. Jednak zmiany związane z SM nie ustępują pod wpływem antybiotyków, natomiast zmiany związane z bakteriami wywołującymi boreliozę mogą po prostu zmniejszyć swój rozmiar lub zniknąć pod wpływem antybiotyków.

Do tej pory nie jest znane lekarstwo na SM, a leczenie obejmujące interferon może pomóc w zatrzymaniu postępu choroby. Jednakże, jeśli zakażenie przenoszone przez kleszcze jest obecne, antybiotyki, które przekraczają barierę krew-mózg mogą być stosowane. Dalsze badania MRI mogą wykazać, że jeśli infekcja jest obecna, następuje cofanie się zmian w istocie białej i może nastąpić gojenie. Powrót całkowitej funkcji może nastąpić lub nie, w zależności od wielu czynników, w tym: skłonności genetycznych, wpływów środowiskowych, diety, czasu trwania infekcji, stanu układu odpornościowego i zjadliwości obecnego szczepu spirocheta(ów).

Badanie metodą Western Blot IgM i IgG w kierunku choroby z Lyme należy rozważyć u pacjentów z rozpoznaniem stwardnienia rozsianego, u których znane są wcześniejsze ukąszenia kleszczy lub którzy żyją w obszarach endemicznych, gdzie wskaźnik narażenia na kleszcze jest wysoki.

Dieta uboga w tłuszcze, znana jako „Dieta Łabędzia”, ma pomagać w spowolnieniu postępu objawów stwardnienia rozsianego. To ma sens w świetle faktu, że jeśli choroba, o której mowa, jest spowodowana przez bakterie spirochetal, zapewniając składniki odżywcze kwasów tłuszczowych, które te bakterie wymagają do życia i replikacji, może zmniejszyć objawy i zapalenie neuronów przez utrzymanie bakterii dobrze karmione i „happy”.

.