Cory Morrow nie stał się teksańską legendą przez bycie cichym. Z równym zapałem śpiewa o striptizerkach i Jezusie. Choć ta dychotomia może wprawić w zakłopotanie tych, którzy stoją po obu stronach moralnego równika – odpowiedź jest w gruncie rzeczy bardzo prosta. Cory Morrow jest pięknie i niewygodnie przezroczysty. Od przesiąkniętych piwem, obciążonych kokainą dni jego wczesnej kariery, do dzisiejszego bardziej trzeźwego i duchowego etapu podróży, jedna rzecz o Morrow nigdy się nie zmieniła – jak idzie życie Cory’ego, idzie piosenki Cory’ego – i to nigdy nie było bardziej widoczne niż na jego najnowszym studyjnym wydawnictwie „Whiskey & Pride”.

Płyta, która ma spaść we wrześniu 2018 roku, jest agresywną mieszanką wczesnego brzmienia Morrow z dzisiejszą perspektywą. Vintage feel z rozwijającego się serca i umysłu. Utwór tytułowy, „Whiskey & Pride” przedstawia odwieczną walkę miłości z ego i sprytnie balansuje na granicy kazania i autodeprecjacji. Zwrot akcji pojawia się w postaci lustra za barem, które ujawnia prawdziwą tożsamość oskarżyciela. Utwór, który jest również pierwszym singlem, zawiera instrumentarium w stylu Texas Country dominujące we wczesnych dniach Morrowa, w tym fenomen gitary stalowej i producenta „Whiskey & Pride”, Lloyda Mainesa.