ProsecutionEdit

Według prokuratorów, o 22:00 16 lipca 1997 r. Larrañaga i sześciu innych oskarżonych porwali siostry Chiong w pobliżu centrum handlowego na wyspie Cebu na Filipinach, zgwałcili je, a następnie wrzucili jedną z sióstr do wąwozu. (To zostało później zakwestionowane, ponieważ nie było formalnej identyfikacji ciała, a później uznano, że nie jest to ciało jednej z sióstr). Drugiej siostry nigdy nie odnaleziono. Sprawa przeciwko Larrañadze skupiła się na zeznaniach współoskarżonego, Davidsona Valiente Rusia. W zamian za blankietowy immunitet, zeznawał on. Sąd pozwolił obrońcy Larrañagi na półgodzinne przesłuchanie Rusi, mimo że bezpośrednie zeznania Rusi trwały kilka dni. W ciągu tej pół godziny obrońca Larrañagi ustalił, że Rusia okłamał prokuraturę i sąd w sprawie swoich wcześniejszych wyroków skazujących. Podczas gdy Rusia twierdził, że nigdy nie był skazany za przestępstwo, w rzeczywistości był notowany za włamania i fałszerstwa. Rusia zemdlał po konfrontacji z tymi dowodami. Davidson Rusia jest skazanym przestępcą, który był członkiem gangu i był dwukrotnie skazany na więzienie w Stanach Zjednoczonych za inne przestępstwa. Rusia twierdził, że był z Larrañagą w Ayala Center, Cebú wczesnym wieczorem 16 lipca, tego wieczoru, kiedy Larrañaga twierdzi, że był w restauracji R&R w Quezon City ze swoimi przyjaciółmi. Rusia nie była znana Larrañadze i pojawiła się jako „świadek państwowy” dopiero 10 miesięcy po zdarzeniu.

DefenseEdit

Czterdziestu pięciu świadków, w tym nauczyciele i koledzy Larrañagi z klasy w Center for Culinary Arts (CCA) w Quezon City, zeznali pod przysięgą, że był on w Quezon City, podczas gdy przestępstwo podobno miało miejsce w Cebu City. Jednak sąd procesowy uznał te zeznania za nieistotne, odrzucając je jako pochodzące od „przyjaciół oskarżonego” i nie zostały one dopuszczone. Podczas procesu przed Regionalnym Sądem Procesowym (RTC) w Cebu, oddział 7, obrońcy starali się przedstawić dowody na to, gdzie Larrañaga, wówczas 19-letni, był na przyjęciu w restauracji R&R przy Katipunan Avenue, Quezon City, i pozostał tam do wczesnego ranka następnego dnia. Po przyjęciu, dziennik pracownika ochrony w kondominium Larrañagi wskazuje, że Larrañaga wrócił do swojego kondominium w Quezon City o 2:45.

Rowena Bautista, instruktorka i szefowa kuchni w centrum kulinarnym powiedziała, że Larrañaga był w szkole od 8:00 do 11:30 i widziała go ponownie około 6:30 po południu 16 lipca. Rejestratorka szkoły, Caroline Calleja, powiedziała, że prowadziła dwugodzinny egzamin, na którym Larrañaga był obecny od 13:30. Larrañaga uczestniczył w drugiej rundzie egzaminów śródsemestralnych 17 lipca rozpoczynających się o 8 rano.

Personel linii lotniczych i lotniska również przybył do sądu ze swoimi rejestrami lotów, wskazując, że Larrañaga nie odbył żadnego lotu w dniu 16 lipca 1997 r., ani nie był na pokładzie żadnego wyczarterowanego samolotu, który wylądował lub odleciał z Cebu podczas odpowiednich dat, z wyjątkiem lotu PAL o 5 p. m. w dniu 17 lipca 1997 r.m. lot PAL w dniu 17 lipca 1997 roku, z Manili do Cebu.

Niemniej jednak Sąd Najwyższy podtrzymał wyrok skazujący oskarżonego bez uzasadnionych wątpliwości.

VerdictEdit

Siedmiu współoskarżonych zostało skazanych za morderstwo i skazanych na śmierć przez śmiertelny zastrzyk w dniu 3 lutego 2004 roku.

Obrońcy Larrañagi, Felicitas Aquino Arroyo i Sandra Marie Olaso Coronel, wezwali sąd najwyższy do dopuszczenia amicus curiae z Baskijskiej Rady Adwokackiej (BBC), Barcelońskiej Izby Adwokackiej (BBA) i Izby Adwokackiej w Madrycie. Te trzy organizacje wyraziły swoje zainteresowanie sprawą Larrañagi, ponieważ był on „obywatelem hiszpańskim pochodzącym z Kraju Basków, a zatem członkiem Unii Europejskiej.” BBA wspomniało, że egzekucja obywatela hiszpańskiego byłaby naruszeniem zasady wzajemności w prawie międzynarodowym, zauważając, że jeśli obywatel Filipin zostałby uznany za winnego w Hiszpanii, żaden hiszpański sąd nie wymierzyłby mu kary śmierci, ani nie zezwoliłby na jego ekstradycję do jakiegokolwiek kraju nakładającego karę śmierci. Były ambasador Sedfrey Ordóñez twierdzi, że padł ofiarą pomyłki sądowej.

Fair Trials International (FTI), organizacja pozarządowa działająca na rzecz osób, którym grozi pomyłka sądowa w kraju innym niż ich własny, złożyła amicus brief, który został przedłożony Sądowi Najwyższemu Filipin przez delegata Komisji Europejskiej w Manili. Amicus argumentował, że zarówno w świetle prawa międzynarodowego, jak i filipińskiego, Larrañaga był przedmiotem niesprawiedliwego procesu i nigdy nie otrzymał szansy na wykazanie swojej niewinności. Od tego czasu FTI reprezentuje Larrañagę przed Organizacją Narodów Zjednoczonych, apelując przeciwko niesprawiedliwości na Filipinach. Sarah de Mas, rzeczniczka FTI, która zwróciła uwagę Parlamentu Europejskiego i kolejnych prezydencji Unii Europejskiej na tę sprawę, stwierdziła, że Larrañaga odsiedział długi wyrok za przestępstwo, którego nie mógł popełnić.

Podaj link, decyzja sądu najwyższego w tej sprawie.

http://elibrary.judiciary.gov.ph/thebookshelf/showdocs/1/46750

.