Spread the Knowledge. Podziel się:

Moja mama nalegała, żebym złożyła podanie do UC Santa Barbara (UCSB), ale nie byłam zbytnio zainteresowana, ponieważ brakowało im jednego z moich 'must-haves’: orkiestry marszowej lub drumline.

Plaża czy zespół?

UCLA miała więcej z tego, czego szukałam w szkole. Jej orkiestra marszowa jest poważnie konkurencyjna i dobrze się bawi, ich wydział astrofizyki prowadzi fascynujące badania, a ja uwielbiam miasto.

Ale po wizycie w UCSB, spotkaniu z ich wydziałem muzycznym i kilkoma dzieciakami z mojego zamierzonego kierunku, zakochałem się. Znalazłem się w handlu moimi marzeniami o drumline dla pięknego kampusu przy plaży, zrelaksowanej i szczęśliwej atmosfery i niesamowitego personelu nauczającego fizyki.

Decyzja w ostatniej chwili

Myślę, że moje decyzje o przyjęciu były dość typowe: złożyłem podanie do kilkunastu szkół wyższych, zostałem odrzucony przez połowę, przyjęty do trzech, a na liście oczekujących na czterech, w tym UCLA. Kiedy dostałam się na listę oczekujących na UCLA, nie miałam wielkich nadziei. Z tego co słyszałem, prawie nikt nie schodzi z listy oczekujących na UCLA.

Patrząc na moje akceptacje, U-Montana, U-Iowa, i UC Santa Barbara, zdecydowałem, że studiowanie fizyki na UCSB będzie odpowiednią ilością ciężkiej pracy, w przeciwieństwie do bardziej wymagających szkół, które mnie odrzuciły lub wpisały na listę oczekujących. Ostatnim czynnikiem było to, że UCSB skupia się na studiach licencjackich i ma mniej studentów, więc pomyślałem, że mogę mieć większy dostęp do badań. W dniu decyzji, dosłownie w ostatniej chwili, zobowiązałem się do UCSB z wielkim uśmiechem na twarzy. Mój tata przykleił naklejkę UCSB na moim samochodzie i byłem szczęśliwy.

Bruins come calling

Następnego dnia, dostałem się z listy oczekujących na UCLA. Co się stało? Miałem cztery dni, aby zdecydować wszystko od nowa. Ogromny kampus w mieście pełnym życia i muzyki? Albo mniejszy, plażowy kampus z radosnymi studentami i jazdą na rowerze wszędzie? Naprawdę nie mogłem wybrać.

Kochałem UCLA, kiedy odwiedziłem przed zastosowaniem. Moje serce bolało, kiedy dostałem się na listę oczekujących i ponownie, kiedy dowiedziałem się, że przyjaciel został przyjęty. Ale teraz, gdy zakochałam się w UCSB, jak mogłam owinąć sobie głowę wokół tej większej, bardziej konkurencyjnej, nieco mniej zrelaksowanej szkoły, w której byłabym jedną z wielu tysięcy innych studentów?

Fake it UNtil you decide

Przez następne kilka dni, moi rodzice i przyjaciele pytali mnie o mój wybór uczelni, a ja odpowiadałam: „Nie mam pojęcia”. Na dzień przed podjęciem decyzji skłaniałem się ku UCLA, ale nie byłem do końca zadowolony z tego wyboru. Moja mama zasugerowała, żebym przez cały dzień mówiła ludziom o jednej lub drugiej szkole i zobaczyła, jakie to będzie uczucie. Gdybym powiedziała „UCLA” i za każdym razem się wzdrygała, wiedziałabym, że nie czuję się dobrze z moją decyzją. Gdybym powiedział UCSB i uśmiechnął się, wiedziałbym, że tam właśnie będę szczęśliwy i odniosę sukces. Więc powiedziałem „UCLA”, kiedy pierwsza osoba mnie o to zapytała i nie skrzywiłem się ani nie poczułem żalu. Odpowiedziałem UCLA przez resztę dnia i ani razu nie poczułem, że to było złe.

Tej nocy, znowu w ostatniej chwili, zobowiązałem się do UCLA.

A następnego dnia? Zostałem przyjęty z listy oczekujących na UC Berkeley! Poważnie, wszechświecie? Ta decyzja była o wiele mniej trudna. Wyjechałam do UCLA i nie mogłabym być szczęśliwsza.

Moje wzloty i upadki

Mój nauczyciel angielskiego umieścił na ścianie kartkę, na której każdy napisał nazwę uczelni, do której zamierza uczęszczać. Ja nie napisałem nic, ponieważ zastanawiałem się nad UCLA lub UCSB. Kiedy w końcu zdecydowałem się na UCLA, pierwsze co zrobiłem, to podszedłem do ściany i napisałem „UCLA” wielkimi literami. Cała moja klasa była taka szczęśliwa, że w końcu się zdecydowałam!

Moim najgorszym momentem było otrzymanie listu z listą oczekujących z UCLA. Na początku brzmiał bardzo podobnie do listu odmownego. Moja siostra przekonała mnie do przeczytania reszty listu i zdałam sobie sprawę, że zostałam wpisana na listę oczekujących. Byłam naprawdę rozczarowana.

Co zrobiłam, aby się wyróżnić

Myślę, że moje wyniki testów były moim kluczem do wyróżnienia się na uczelniach. Myślę też, że moje zajęcia pozalekcyjne, szczególnie moje oddanie szkolnej linii perkusyjnej, zrobiły różnicę. Jestem również bardzo dumna z moich esejów wstępnych; poświęciłam im wiele czasu i myśli, aby naprawdę pokazać moje wartości.

Czego się nauczyłam

Nie prokrastynuj. Nauczyłem się tego w ciężki sposób i czekałem do ostatniej chwili, aby zacząć moje eseje. Skończyło się na spędzeniu całej mojej przerwy zimowej na ich pisaniu.

Moja rada

Nie martw się. Chociaż cały proces może być bardzo stresujący, pamiętaj, że w końcu dotrzesz tam, gdzie trzeba.

.