W zeszłym tygodniu przyjrzeliśmy się elementom zero- i jednowymiarowym, czyli punktowi lub kropce oraz linii. W tym tygodniu dodamy kilka wymiarów i porozmawiamy o powierzchniach i płaszczyznach (2D), a następnie przejdziemy do objętości (3D). Przez cały czas będziemy rozważać idee masy wizualnej i wagi.
Zanim przejdziemy do któregokolwiek z powyższych zagadnień, chciałbym zacząć od omówienia formy.

Przeproszę z góry za to, że w całym tym poście będę odbijać się od różnych nazw. Forma, powierzchnia, płaszczyzna, kształt, objętość, masa, ciężar. Są one często wymieniane w zależności od tego, gdzie je czytasz. Mam nadzieję, że nie stanie się to zbyt mylące, gdy będziesz czytał tutaj, a nawet lepiej, że wszystkie te terminy wizualnej gramatyki staną się jaśniejsze, gdy skończysz ten post.

Co to jest forma?

Forma to każdy pozytywny element, który umieszczamy na stronie, w przeciwieństwie do negatywnych elementów, które uważamy za przestrzeń. Forma to punkt, linia, płaszczyzna i objętość. To kształty i kropki, tekst, tekstury i obrazy, których używamy w naszym projekcie. Jeśli ma to być pozytywny element, to jest to forma.

Włączam formę tutaj w serii, ponieważ jest ona najczęściej używana jako synonim kształtu lub objętości, dla tych elementów, które są dwuwymiarowe lub trójwymiarowe. Często uważam, że jest to mylące podczas czytania artykułów mówiących o formie, ponieważ większe znaczenie formy jest zazwyczaj nieobecne, co pozwala wierzyć, że forma jest dwuwymiarowym kształtem w jednym miejscu i trójwymiarową objętością w innym.

Ponownie forma jest każdym pozytywnym elementem na twojej stronie. Wszystko w twoim projekcie jest albo formą albo przestrzenią, pozytywem albo negatywem, figurą albo podłożem.

Forma i przestrzeń, figura i podłoże są wzajemnie od siebie zależne. Nie możesz zmienić jednego bez zmiany drugiego. Związek pomiędzy formą i przestrzenią tworzy napięcie, określa ilość wizualnej aktywności i ruchu oraz daje poczucie trójwymiarowości w projekcie. Widz musi najpierw zrozumieć związek między formą i przestrzenią przed zrozumieniem każdego z poszczególnych obiektów na stronie.

Wszystkie formy niosą jakieś znaczenie, choć żadna forma nie jest lepsza od innej w przekazywaniu znaczenia. Twój wybór form do użycia, jednakże, jest ważnym czynnikiem w komunikowaniu właściwej wiadomości, twojej wiadomości.

Powierzchnie, płaszczyzny, kształty

W podobny sposób jak linia może być pomyślana jako seria przylegających kropek, płaszczyzna lub powierzchnia może być pomyślana jako seria przylegających linii. Po prostu dodajemy kolejny wymiar. Powierzchnie i płaszczyzny są obiektami abstrakcyjnymi. Będziemy o nich mówić bardziej jako o kształtach lub formach, gdy pomyślimy o nich jako o konkretnych obiektach.

Płaszczyzny lub powierzchnie w większości zachowują się jak kropki. Różnica polega na tym, że rozmiar powierzchni stał się na tyle duży, że stał się ważną cechą, podobnie jak kontur definiujący płaszczyznę. Im większy rozmiar płaszczyzny, tym bardziej cechy kropkowe stają się drugorzędne. Wielkość ta jest względna w stosunku do otaczającej przestrzeni i elementów.

Duże płaszczyzny mogą nadal działać jak kropki, jeśli przestrzeń wokół nich jest wystarczająco duża, a inne elementy w przestrzeni wystarczająco małe. W miarę jak względne rozmiary zmieniają się, istnieje punkt zmiany, który występuje, gdy płaszczyzna staje się wystarczająco duża, aby jej kształt wpływał na przestrzeń i inne kształty wokół niej.

Im bardziej aktywny kontur płaszczyzny, tym bardziej dynamiczny będzie jej kształt i tym mniej kropkowy będzie się wydawał.

Choć technicznie obiekt dwuwymiarowy nie posiada żadnej masy ani objętości, nasze dwuwymiarowe elementy posiadają wizualną wagę i masę. Ta wizualna masa i ciężar są określane przez rozmiar i prostotę lub złożoność konturu kształtu.

Duże, proste formy mają duży ciężar wizualny i wydają się kropkowe. Powierzchnie o złożonych konturach i interakcji z ich wewnętrzną i zewnętrzną przestrzenią (zarówno pozytywną jak i negatywną) mają mniejszą wagę i stają się bardziej podobne do linii.

Kształty; geometryczne i organiczne

Kiedy widzimy zewnętrzny kontur formy, nasz mózg próbuje ustalić jakieś znaczenie z kształtem i konturem. Możemy pogrupować te kształty w dwa główne typy, geometryczne i organiczne. Trzeci typ kształtu, abstrakcyjny, będziemy uważać za podtyp kształtów organicznych, choć częściej jest uważany za jedną z trzech klas kształtów.

Gdy forma lub kształt ma regularne kontury, gdy wewnętrzne i zewnętrzne pomiary są matematycznie podobne w wielu kierunkach, myślimy o formie lub kształcie jako geometrycznym. Kątowe i twarde formy są ogólnie postrzegane jako geometryczne.

Trzy główne rodzaje kształtów geometrycznych to koło, wielokąt (kwadrat i trójkąt są najprostsze), i linia. Kwadrat jest najbardziej stabilny i niesie największą wagę wizualną. Trójkąt jest najmniej stabilny i wykazuje duży ruch. Koło jest prawie tak stabilne jak kwadrat i wskazuje na ruch obrotowy.

Kręgi lub kropki mogą być interpretowane jako geometryczne lub organiczne.

Kształty lub formy, które mają nieregularne, złożone i bardzo zróżnicowane kontury są uważane za organiczne. Miękkie, teksturowane formy również wydają się być organicznymi kształtami, ponieważ są one postrzegane bardziej jak rzeczy, które widzimy w naturze. Wariacja jest nieodłączną cechą form organicznych.

Kształty abstrakcyjne są uproszczonymi lub stylizowanymi wersjami kształtów organicznych. Pomyśl o ikonach.

Geometria istnieje w naturze, ale często jest przesłonięta przez postrzeganie nieregularności. Pomyśl o liściu. Jest on ogólnie symetryczny i często bliski przyjęcia trójkątnego kształtu. Jednak dostrzegamy nieregularności w jego konturach, zanim zobaczymy tę symetrię i bliski trójkąt.

Formy geometryczne mogą być ułożone organicznie, a formy organiczne mogą być ułożone geometrycznie. Jedno i drugie tworzy napięcie pomiędzy formami i ich strukturą. Kiedy chcemy przekazać organiczny komunikat, powinniśmy podkreślić organiczne cechy formy i użyć więcej nieregularności i różnorodności.

Pojemności i masa

Pojemności są pustą przestrzenią zdefiniowaną przez powierzchnie, linie i punkty. Kiedy wypełniamy przestrzeń lub dajemy do zrozumienia, że przestrzeń w objętości została wypełniona w jakimś stopniu, objętość zawiera masę.

Jeśli pamiętasz z lekcji fizyki, gęstość = masa / objętość. W dwuwymiarowym projekcie możemy jedynie zaoferować percepcję masy, gęstości i objętości. Kiedy dajemy powierzchni lub płaszczyźnie iluzję bycia trójwymiarowym mamy objętość.

Możemy to zrobić poprzez dodanie wzoru i tekstury do powierzchni lub poprzez zmianę koloru lub wartości na całej powierzchni, aby naśladować efekt światła i cienia. Możemy również użyć perspektywy w formie, aby stworzyć iluzję, że forma jest volume.

Since żyjemy w świecie trójwymiarowym, kiedy dodajemy objętościowe cechy do naszego 2-wymiarowego formatu dodajemy poczucie realizmu do projektu. Dla niektórych przykładów spójrz na jeden z poniższych postów i zastanów się, jak pokazane projekty wykorzystują głębię i elementy 3d, aby dodać poczucie realizmu.

• Piękne przykłady elementów 3D w projektowaniu stron internetowych
• Galeria elementów 3D w projektowaniu stron internetowych

Powierzchnie posuwają się naprzód w porównaniu z płaszczyzną, a także mają większą masę i wagę wizualną niż płaszczyzny lub powierzchnie. Jeśli nakładamy płaszczyznę na objętość, tworzy to napięcie między pierwszym planem a tłem, ponieważ normalne oczekiwania są dla objętości do przodu, a płaszczyzna do tyłu.

Wizualna masa i ciężar

Masa i ciężar są cechami fizycznymi, które tak naprawdę nie istnieją w formacie dwuwymiarowym. W projektowaniu mówimy o wizualnej lub optycznej masie i ciężarze.

W świecie fizycznym obiekty o dużej masie przyciągają i przyciągają do siebie inne obiekty. W świecie projektowania wizualnego elementy o dużej masie również przyciągają. Postrzeganie masy w elemencie jest tym, jak mocno element przyciąga wzrok w jego kierunku.

Tak jak w przypadku objętości, masa jest tylko czymś, co możemy zasugerować lub przedstawić w dwuwymiarowym formacie, z którym pracujemy. Dodajemy wizualną masę i ciężar do elementu, poprzez rozmiar i kolor lub wartość. Możemy również bawić się formą elementu.

Poprzez użycie masy lub ciężaru kontrolujemy równowagę i ruch w projekcie.

Możemy dodać masę do serii kątowych płaszczyzn, obracając je i pozwalając im zachodzić na siebie. Nakładający się obszar staje się ciemniejszy i jest postrzegany jako zawierający masę z wielu płaszczyzn. Obrót również tworzy ruch.

Dodanie spójnego wzoru na powierzchni prowadzi do postrzegania, że jest mniej masy w tej płaszczyźnie. Płaszczyzna staje się również bardziej płaska w porównaniu do przyległej płaszczyzny stałej. Masywna płaszczyzna wydaje się wysuwać na pierwszy plan z powodu postrzegania jej jako niosącej większą wagę.

Podczas gdy wydaje się bardziej płaska, nasza teksturowana płaszczyzna wydaje się również bardziej aktywna niż sąsiadująca z nią masywna płaszczyzna, a jeśli nałożymy teksturowaną płaszczyznę na wierzch masywnej płaszczyzny, ponownie stworzymy napięcie pomiędzy pierwszym planem a tłem.

Zmienia się to, jeśli wzór lub tekstura naśladuje efekty światła i cienia, w którym to przypadku powierzchnia lub płaszczyzna staje się objętością o większej masie i ciężarze i naturalnie wydaje się mniej płaska. Objętości są trójwymiarowe, a dodatkowy wymiar przynosi ze sobą percepcję masy i ciężaru. Kula zawsze waży więcej niż koło.

Podsumowanie

Formy to każdy pozytywny element, który umieszczasz w negatywnej przestrzeni swojego projektu. Wszystkie formy komunikują się i powinieneś wybrać swoje formy w oparciu o wiadomość, którą chcesz przekazać swoim odbiorcom. Związek między formą a przestrzenią powinien być jednym z najważniejszych czynników w każdym projekcie.

Płaszczyzny lub powierzchnie są dwuwymiarowymi formami abstrakcyjnymi. Kształty są ich konkretnym odpowiednikiem. Płaszczyzna może wyglądać jak kropka lub linia, w zależności od jej konturu i jej względnej wielkości w stosunku do wielkości przestrzeni i innych elementów wokół niej. Mogą one być reprezentowane tylko na 2-wymiarowym formacie, ale w ten sposób dać większe poczucie realizmu do projektu. Objętości są tworzone naśladując efekty światła i cienia na powierzchni lub płaszczyźnie.

Wszystkie formy posiadają wizualną masę lub wagę określaną przez rozmiar i kolor oraz przez kontur formy. Objętość niesie więcej wagi domyślnie niż powierzchnie, ale waga obu może być zwiększona lub zmniejszona poprzez zmianę cech jednej z form.

Jeśli myślisz z powrotem do mojego postu na temat gramatyki wizualnej, rozmawialiśmy o obiektach i strukturach. Ten post i poprzedni w tej serii o punktach, kropkach i liniach dotyczyły obiektów gramatyki wizualnej.

Następnym razem będziemy kontynuować serię przechodząc do dyskusji o strukturach. Poprzez strukturyzację dowolnego lub wszystkich obiektów, na które patrzyliśmy, możemy tworzyć wzory i tekstury.

Seria Elementy projektowania

• Wprowadzenie: Design Elements and Principles
• Points, Dots, and Lines
• Form: Surfaces And Planes, Volume And Mass
• Structures, Patterns, and Textures
• Size, Scale, And Proportion
• Thoughts on Whitespace
• How to Use Space in Design
• Color Theory
• The Meaning of Color

Ściągnij darmową próbkę z mojej książki, Design Fundamentals.