Silas jest po raz pierwszy wymieniony w Dziejach Apostolskich 15:22, gdzie on i Judasz Barsabbas (znany często jako „Judasz”) zostali wybrani przez starszych kościoła, aby powrócić z Pawłem i Barnabą do Antiochii po Radzie Jerozolimskiej. Sylas i Judasz są wymienieni jako liderzy wśród braci, prorocy i zachęcający mówcy. Sylas został wybrany przez Pawła, aby towarzyszył mu w jego drugiej misji, po tym jak Paweł i Barnaba rozstali się w sporze dotyczącym udziału Marka. To właśnie podczas drugiej misji on i Paweł zostali na krótko uwięzieni w Filippi, gdzie trzęsienie ziemi zerwało ich łańcuchy i otworzyło drzwi więzienia. Silas jest więc czasem przedstawiany w sztuce jako niosący zerwane łańcuchy. Dzieje Apostolskie 16:25-37.

Według Dziejów Apostolskich 17-18, Sylas i Tymoteusz podróżowali z Pawłem z Filippi do Tesaloniki, gdzie w synagogach byli traktowani z wrogością przez niektórych tradycyjnych Żydów. Prześladowcy podążyli za trio do Berei, zagrażając bezpieczeństwu Pawła i powodując, że Paweł odłączył się od Sylasa i Tymoteusza. Paweł udał się do Aten, a Sylas i Tymoteusz dołączyli do niego później w Koryncie.