To jest wiedza publiczna, że przemysł rozrywkowy jest domem dla wielu i w rezultacie, nie wielu zrobić tyle z wpływu, jak chcieliby. Jednak Shirley Booth jest jednym z kilku utalentowanych, że przemysł nie zapomni w pośpiechu, jeśli kiedykolwiek.

Shirley Booth jest uznanym wykonawcą, wielokrotnie nagradzaną aktorką i doświadczonym weteranem teatralnym, który pojawił się na Broadwayu od 1925 do 1970 roku. Była bardzo cenioną aktorką sceniczną i jest zaliczana do największych talentów teatru XX wieku.

Shirley Booth – Biografia

Shirley Booth urodziła się 30 sierpnia 1898 roku w Nowym Jorku. Choć jej nazwisko rodowe to Majory Ford, podczas spisu ludności w stanie Nowy Jork w 1905 roku figurowała jako „Thelma Booth Ford”. Ta kultowa aktorka urodziła się jako córka Virginii Ford i Alberta Jamesa. Shirley, która miała młodszą siostrę o imieniu Jean, spędziła wczesne dzieciństwo w Flatbush, Brooklyn.

Rodzina w końcu przeniosła się do Filadelfii, co stało się punktem zwrotnym dla urodzonej w Nowym Jorku aktorki. Niewiele osób wie dokładnie, kim chce zostać w życiu, dopóki nie będą dużo starsi, ale Shirley Booth wiedziała, że chce zostać aktorką, gdy miała około siedmiu lat. Ten talent zaczął się rozwijać po tym, jak zobaczyła występ sceniczny, kiedy jej rodzina przybyła do Filadelfii.

Jej rodzina następnie przeniosła się do Hartford, Connecticut, kiedy była nastolatką; tam, zaangażowała się w akcje letnie, teatr, który prezentuje swoje produkcje sceniczne tylko w lecie. Aktorka zadebiutowała na scenie w przedstawieniu Mother Carey’s Chickens, a następnie, wbrew woli ojca, rzuciła szkołę. Początkowo była zawodowo znana jako Thelma Booth, ale ojciec zabronił jej używać nazwiska rodzinnego zawodowo, więc zmieniła je na „Shirley Booth.”

Kariera

Jak w przypadku większości ikonicznych gwiazd, kariera aktorska Booth rozpoczęła się, gdy była nastolatką. Zadebiutowała na Broadwayu 26 stycznia 1925 roku, w sztuce Hell’s Bells. Następnie aktorka zaczęła zwracać na siebie uwagę na dużą skalę w komediowym hicie Three Men on a Horse, gdzie zagrała główną rolę kobiecą. Show trwał od 1935 do 1937 roku, zwiększając jej popularność.

Jako świadectwo jej zdolności aktorskich, następnie pojawił się w licznych dramatach, komediach i musicalach między 1930 i 1940 roku, w tym lądowania role w The Philadelphia Story (1939), Moja siostra Eileen i Jutro świata. Udowadniając, że jest tak wszechstronny jak zawsze, w 1941 roku Booth zagłębił się w produkcje radiowe, występując w serialu radiowym Duffy’s Tavern w latach 1941-1942 oraz w NBC Blue w latach 1942-1943.

W 1952 roku zadebiutowała w filmie, grając rolę Loli Delaney ponownie w hollywoodzkiej adaptacji Come Back, Little Sheba. Za jej portret postaci, otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki w roli pierwszoplanowej w 1953.

Shirley Booth ostatecznie poszedł na ziemi więcej ról filmowych, w tym grając Leona Samish w sztuce Czas kukułki i pani Leslie w show O pani Leslie. W Juno, grała smutną postać, która opuściła jej fanów trochę rozczarowany, jak chcieli zobaczyć ją grać rolę komiczną.

Wszechstronna aktorka następnie jej wejście do telewizji z Hazel, amerykańskiego sitcomu. Program trwał od 1961 do 1965 roku. W 1966 roku wystąpiła w Szklanej menażerii, która przyniosła jej nominację do nagrody Primetime Emmy dla wybitnej aktorki pierwszoplanowej w serialu lub filmie. Jej występy stały się jednak rzadsze w latach siedemdziesiątych.

Osiągnięcia życiowe

Shirley Booth z powodzeniem zadebiutowała w przemyśle filmowym po pięćdziesiątce, co było niezwykle trudne. Za swoją debiutancką rolę zdobyła nawet Oscara. Aby dostać tę rolę, musiała jednak skłamać na temat swojego wieku, odejmując sobie około dziesięciu lat. Jej rzeczywisty wiek był znany dopiero po jej śmierci.

W 1948 roku, za występ jako Grace Woods w Goodbye My Fancy, Shirley Booth otrzymała swoją pierwszą nagrodę Tony; następnie otrzymała swoją drugą nagrodę Tony dla najlepszej aktorki w sztuce za rolę Loli Delaney w Come Back, Little Sheba w 1950 roku. Jak już wcześniej wspomniano, otrzymała Oscara za powtórzenie roli Loli w adaptacji filmowej. Dzięki temu Shirley Booth stała się pierwszą aktorką, która zdobyła zarówno nagrodę Tony, jak i Oscara za tę samą rolę, co udało jej się w 1953 roku. Zdobyła również nagrodę Złotego Globu dla Najlepszej Aktorki – Motion Picture Drama oraz nagrodę dla Najlepszej Aktorki na Festiwalu Filmowym w Cannes za rolę.

Dalej w swojej karierze, została nagrodzona gwiazdą motion pictures na Hollywood Walk of Fame. W listopadzie 1979 roku, została przyjęta do American Theatre Hall of Fame.

Cause Of Death

W niecodziennym posunięciu, Shirley Booth całkowicie wycofała się z aktorstwa w 1974 roku do North Chatham, Massachusetts, gdzie mieszkała ze swoimi zwierzętami domowymi i spędzała czas na malowaniu i robieniu robótek ręcznych. Niestety, jej zdrowie zaczęło się pogarszać w latach 80-tych i doznała udaru. Udar wpłynął na jej wzrok i mobilność, a ona ostatecznie zmarła 16 października 1992 roku w North Chatham.

Czytaj także: Top 10 Najbogatszych ludzi na świecie z pełną biografią i szczegółami.