Sengakuji to buddyjska świątynia Sōtō Zen założona w 1612 roku w Minato-ku niedaleko Shinagawy. Ma ona prawdopodobnie najsłynniejszą historię ze wszystkich świątyń w Japonii: incydent Akō z 47 Rōninami.

W słoneczne grudniowe popołudnie wyruszyłem na pielgrzymkę do tej świątyni, aby złożyć wyrazy szacunku chwalebnym samurajom, którzy uosabiają pojęcie lojalności. Czytałem relacje o tym, jak małe są tereny świątyni, więc byłem przygotowany na to, że może to być bardzo krótka wizyta. Zwiedzanie świątyni, grobów i muzeum zajęło mi 1 godzinę, ale jeśli się spieszysz i chcesz tylko rzucić okiem na groby, możesz wyjść w mniej niż 10 minut.

Akō incydent 47 rōninów
Incydent Akō to wydarzenie historyczne z początku XVIII wieku, w którym grupa pozbawionych przywódcy samurajów (zwanych rōninami, w tym przypadku określanych również jako akōrōshis) pomściła śmierć swojego pana. Ich pan Asano Naganori, feudalny władca Akō (w obecnej prefekturze Hyōgo), został zmuszony do popełnienia rytualnego samobójstwa (seppuku) po kłótni z urzędnikiem dworskim o imieniu Kira Yoshinaka. Grupa rōninów miała tak silne poczucie niesprawiedliwości w związku z tą sytuacją, że z lojalności wobec swojego pana zabili Kirę Yoshinakę, dobrze wiedząc, że sami również zostaną zmuszeni do popełnienia seppuku. I tak się stało, wszystkich 47 z nich zginęło za swojego mistrza.

Odwiedziłem miasto tuż przed festiwalem 14 grudnia zwanym Akōgishisai, który upamiętnia 47 rōninów. Podczas gdy wizyta w dniu festiwalu jest zawsze wyjątkowa, ja zdecydowałem się odwiedzić groby w ciszy i spokoju.

Groby 47 rōninów są głównym punktem przyciągającym uwagę w świątyni. Interesująca jest również Studnia Mycia Głowy, którą mija się po prawej stronie w drodze ze świątyni do grobów, gdzie głowa Kiry Yoshinaki została umyta przed złożeniem jej przed grobem Asano Naganori.

Graby 47 rōninów

Nieco tła jest prawdopodobnie konieczne, aby w pełni docenić różne groby na miejscu. Dwa groby wyróżniają się nie bez powodu. Jednym z nich jest grób głównego opiekuna Ōishi Kuranosuke Yoshitaka (zwanego dalej Kuranosuke), prowodyra całej sprawy, który zjednoczył 47 samurajów, by pomścić śmierć ich pana.

Kuranosuke był de facto naczelnym wodzem prowincji Akō. Prowadził jej sprawy w sposób skuteczny i sprawny, gdyż jego pan Asano Naganori pozostawił rządzenie swoim wasalom. To właśnie w tym miejscu mówi się, że Kuranosuke nie wywiązał się ze swoich obowiązków i nie dopilnował, by jego pan otrzymał odpowiednie szkolenie i wykształcenie, co ostatecznie doprowadziło do źle przeprowadzonego ataku, który stał się przyczyną upadku Asano. Przez jego upadek Kuranosuke stracił wszystko, co dało mu motywację do wyładowania się na Kirze Yoshinaka, nawet jeśli oznaczało to oddanie własnego życia. Niemniej jednak, jego grób w prawym rogu jest najsławniejszy ze wszystkich, z największą drewnianą szopą i największą ilością napojów i kadzideł.

Są 2 groby, które mają drewnianą szopę. Grób po lewej stronie to grób syna Kuranosuke, Chikary, który miał 16 lat, gdy popełnił seppuku. Otrzymał od ojca wybór, czy zostać przy nim, czy odejść. Wybrał pozostanie, jego młody wiek sprawił, że było to jeszcze bardziej dramatyczne.

Grób Asano jest bardzo prosty i znajduje się poza ogrodzeniem. Nie jest tak popularny jak grób Ōishi Kuranosuke Yoshitaka.

Tuż po wejściu przez bramę w kierunku grobów, starszy pan zachęca do kupna kadzidełek. Nie jest to obowiązkowe, ale ze względu na lokalizację tuż za bramą jest to trochę jak opłata za wstęp. Zobaczycie, że prawie każdy kupi kadzidło i widać, że laski kadzidła są obficie złożone przy każdym grobie.

Muzeum z drewnianymi posągami 47 Rōninów

Zwiedzanie świątyni i grobów nie jest kompletne bez zatrzymania się w małym muzeum. Mówiąc małe mam na myśli naprawdę małe. Jest tylko jedno pomieszczenie w Sali Pamięci i drugie w Gishi Mukozokan na 2 piętrze (budynek po drugiej stronie ścieżki).

Byłam pewna, czy powinnam wejść do tego muzeum, ponieważ cena wydawała się dość wysoka jak na jego wielkość. 500 jenów dla jednej osoby dorosłej. Wydawało się również, że większość ludzi omija to muzeum, co oznaczało, że byłam tam jedyną osobą. Ale cieszę się, że tam weszłam, ponieważ muzeum posiada drewniane posągi każdego z 47 Rōninów, które nadają każdemu z nich wiarygodną twarz. To naprawdę sprawia, że ożywają.

Pięć z posągów jest wykonanych przez Sekirana, a reszta została ukończona przez jego uczniów. Zostały one podarowane świątyni w okresie Meiji (1868-1912). Posągi Kuranosuke i Chikara znajdują się w Sali Pamięci, pozostałe 45 w Gishi Mukozokan. (zdjęcia nie są dozwolone w muzeum).

Muzeum posiada wiele małych przedmiotów związanych z wydarzeniem 47 rōnin, w tym zwoje, listy itp. Jednym z większych eksponatów jest Shakahasso Gion Shoja Mandala, duży zwój, który w rzeczywistości nie jest związany z tym wydarzeniem, ale w przeszłości był często wystawiany razem z 47 rōninami. Proszę zauważyć, że jest tylko trochę informacji w języku angielskim, większość jest w języku japońskim.

Obserwacje na temat incydentu Akō

Podczas badań nad incydentem Akō natknąłem się na wiele artykułów wskazujących, że historia, jaką znamy teraz, jest całkiem inna od tego, co się rzeczywiście wydarzyło. Myślę, że jest to prawda w przypadku większości wydarzeń historycznych, które trafiają do świadomości kulturowej narodu. Uważam, że o wiele ważniejsze jest to, jak historia odbija się w społeczeństwie i co oznacza dla sposobu, w jaki ludzie patrzą na siebie. W moim odczuciu chodzi o wyrażenie czegoś, co już tam było na początku. Ciągły strumień głównie japońskich odwiedzających te groby oznacza, że historia ta wciąż dotyka serc wielu osób.

Aby dowiedzieć się więcej o incydencie Akō, sprawdź artykuł na wikipedii, który jest całkiem wyczerpujący.

.