Sprawy pomocnicze i inne sprawy transgraniczne

Rozdział 15 jest nowym rozdziałem dodanym do Kodeksu Upadłościowego przez ustawę o zapobieganiu nadużyciom i ochronie konsumentów (Bankruptcy Abuse Prevention and Consumer Protection Act) z 2005 roku. Jest to amerykańska krajowa adopcja Model Law on Cross-Border Insolvency promulgated przez Komisję Narodów Zjednoczonych do spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego („UNCITRAL”) w 1997 roku, i zastępuje sekcję 304 Kodeksu Upadłościowego. Ze względu na źródło UNCITRAL dla rozdziału 15, interpretacja amerykańska musi być skoordynowana z interpretacją podaną przez inne kraje, które przyjęły go jako prawo wewnętrzne w celu promowania jednolitego i skoordynowanego systemu prawnego dla transgranicznych spraw upadłościowych.

Celem rozdziału 15, oraz ustawy modelowej, na której jest on oparty, jest zapewnienie skutecznych mechanizmów postępowania w sprawach upadłościowych z udziałem dłużników, aktywów, wnioskodawców i innych stron zainteresowanych obejmujących więcej niż jeden kraj. Ten ogólny cel jest realizowany poprzez pięć celów określonych w statucie: (1) promowanie współpracy między sądami Stanów Zjednoczonych i stronami zainteresowanymi a sądami i innymi właściwymi organami państw obcych zaangażowanymi w transgraniczne sprawy upadłościowe; (2) ustanowienie większej pewności prawnej dla handlu i inwestycji; (3) zapewnienie sprawiedliwego i skutecznego administrowania transgranicznymi sprawami upadłościowymi, chroniącego interesy wszystkich wierzycieli i innych zainteresowanych podmiotów, w tym dłużnika; (4) zapewnienie ochrony i maksymalizacji wartości aktywów dłużnika; oraz (5) ułatwienie ratowania przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, a tym samym ochrona inwestycji i utrzymanie zatrudnienia. 11 U.S.C. § 1501.

Generalnie, sprawa z rozdziału 15 ma charakter pomocniczy w stosunku do postępowania głównego wszczętego w innym kraju, zazwyczaj w kraju ojczystym dłużnika. Alternatywnie, dłużnik lub wierzyciel może rozpocząć pełną sprawę na podstawie rozdziału 7 lub rozdziału 11 w Stanach Zjednoczonych, jeśli aktywa w Stanach Zjednoczonych są wystarczająco złożone, aby zasługiwać na pełną krajową sprawę upadłościową. 11 U.S.C. § 1520(c). Ponadto, zgodnie z rozdziałem 15, sąd amerykański może upoważnić syndyka lub inny podmiot (w tym egzaminatora) do działania w obcym kraju w imieniu amerykańskiej masy upadłościowej. 11 U.S.C. § 1505.

Sprawa pomocnicza jest rozpoczynana na mocy rozdziału 15 przez „zagranicznego przedstawiciela” składającego wniosek o uznanie „zagranicznego postępowania”. (1) 11 U.S.C. § 1504. Rozdział 15 daje zagranicznemu przedstawicielowi prawo bezpośredniego dostępu do sądów amerykańskich w tym celu. 11 U.S.C. § 1509. Do wniosku muszą być dołączone dokumenty wskazujące na istnienie zagranicznego postępowania oraz wyznaczenie i upoważnienie zagranicznego przedstawiciela. 11 U.S.C. § 1515. Po zawiadomieniu i przesłuchaniu sąd jest upoważniony do wydania postanowienia uznającego postępowanie zagraniczne za „zagraniczne postępowanie główne” (postępowanie toczące się w kraju, w którym znajduje się główny ośrodek interesów dłużnika) lub „zagraniczne postępowanie niegłówne” (postępowanie toczące się w kraju, w którym dłużnik ma siedzibę (2), ale nie ma głównego ośrodka interesów). 11 U.S.C. § 1517. Natychmiast po uznaniu zagranicznego postępowania głównego, automatyczne zawieszenie oraz wybrane inne przepisy Kodeksu Upadłościowego stają się skuteczne na terenie Stanów Zjednoczonych. 11 U.S.C. § 1520. Przedstawiciel zagraniczny jest również upoważniony do prowadzenia działalności gospodarczej dłużnika w zwykłym trybie. Id. Sąd amerykański jest uprawniony do udzielenia wstępnego zwolnienia z odpowiedzialności zaraz po złożeniu wniosku o uznanie. 11 U.S.C. § 1519.

Poprzez proces uznania, rozdział 15 działa jako główne drzwi przedstawiciela zagranicznego do sądów federalnych i stanowych Stanów Zjednoczonych. 11 U.S.C. § 1509. Po uznaniu, zagraniczny przedstawiciel może ubiegać się o dodatkową pomoc od sądu upadłościowego lub innych sądów stanowych i federalnych oraz jest upoważniony do wniesienia pełnej (w przeciwieństwie do pomocniczej) sprawy upadłościowej. 11 U.S.C. §§ 1509, 1511. Ponadto przedstawiciel jest upoważniony do udziału jako strona zainteresowana w toczącej się amerykańskiej sprawie upadłościowej oraz do interwencji w każdej innej amerykańskiej sprawie, w której dłużnik jest stroną. 11 U.S.C. §§ 1512, 1524.

Rozdział 15 daje również zagranicznym wierzycielom prawo do udziału w amerykańskich sprawach upadłościowych i zakazuje dyskryminacji zagranicznych wierzycieli (z wyjątkiem niektórych roszczeń rządowych i podatkowych, które mogą być regulowane traktatami). 11 U.S.C. § 1513. Wymaga on również powiadomienia zagranicznych wierzycieli o sprawie upadłościowej w USA, w tym powiadomienia o prawie do wnoszenia roszczeń. 11 U.S.C. § 1514.

Jednym z najważniejszych celów rozdziału 15 jest promowanie współpracy i komunikacji między sądami amerykańskimi i zainteresowanymi stronami z sądami zagranicznymi i zainteresowanymi stronami w sprawach transgranicznych. Cel ten jest osiągany między innymi poprzez wyraźne zobowiązanie sądu i przedstawicieli majątku do „współpracy w maksymalnym możliwym zakresie” z zagranicznymi sądami i zagranicznymi przedstawicielami oraz upoważnienie do bezpośredniej komunikacji pomiędzy sądem i upoważnionymi przedstawicielami majątku a zagranicznymi sądami i zagranicznymi przedstawicielami. 11 U.S.C. §§ 1525 – 1527.

Jeżeli pełna sprawa upadłościowa jest wszczynana przez zagranicznego przedstawiciela (gdy główne postępowanie zagraniczne toczy się w innym kraju), jurysdykcja sądu upadłościowego jest generalnie ograniczona do aktywów dłużnika, które znajdują się w Stanach Zjednoczonych. 11 U.S.C. § 1528. Ograniczenie to promuje współpracę z zagranicznym postępowaniem głównym poprzez ograniczenie majątku podlegającego jurysdykcji amerykańskiej, tak aby nie zakłócać zagranicznego postępowania głównego. Rozdział 15 przewiduje również zasady dalszej współpracy w przypadku, gdy sprawa została wniesiona na podstawie Kodeksu Upadłościowego przed uznaniem zagranicznego przedstawiciela oraz w celu koordynacji więcej niż jednego zagranicznego postępowania. 11 U.S.C. §§ 1529 – 1530.

Ustawa Modelowa UNCITRAL została również przyjęta (z pewnymi zmianami) w Kanadzie, Meksyku, Japonii i kilku innych krajach. Adopcja jest w toku w Zjednoczonym Królestwie i Australii, jak również w innych krajach o znaczących międzynarodowych interesach gospodarczych.

Notatki

1. „Postępowanie zagraniczne” to „postępowanie sądowe lub administracyjne w obcym kraju … na mocy prawa odnoszącego się do niewypłacalności lub korekty długu, w którym to postępowaniu podmioty podlegają kontroli lub nadzorowi sądu zagranicznego w celu reorganizacji lub likwidacji”. 11 U.S.C. § 101(23). Przedstawiciel zagraniczny” to osoba lub podmiot upoważniony w postępowaniu zagranicznym „do zarządzania reorganizacją lub likwidacją aktywów lub spraw dłużnika lub do działania jako przedstawiciel takiego postępowania zagranicznego.”
2. Zakład to miejsce prowadzenia działalności, w którym dłużnik prowadzi długoterminową działalność gospodarczą. 11 U.S.C. § 1502(2).

.