Jest 4 nad ranem i zamiast szybko zasnąć, piszę posty na Reddicie, nie mogąc zasnąć z powodu prześladującej mnie myśli, która nie chce odejść. Mam 22 lata i utknęłam w wiecznej, nudnej rutynie, dzień po dniu. Poszłam na uniwersytet, żeby studiować matematykę i biznes, i dostałam pracę na pół etatu w supermarkecie, żeby mieć źródło dochodu.

Ale po dwóch latach zrezygnowałam. Kurs okazał się zbyt trudny i nie byłem w stanie zdać niektórych egzaminów, co uniemożliwiło mi przejście do następnego roku. Po dwóch latach nadal jestem zadłużona i pracuję w tym samym supermarkecie. Planuję odejść, ale nie mam dyplomu i nie wiem, jakiej pracy tak naprawdę chcę. Poszperałam trochę w Google i nie mogę znaleźć kariery, która by mi odpowiadała. Teraz mam ten okropny strach przed utknięciem w pracy w supermarkecie za minimalną stawkę.

Może nie myślę prawidłowo, bo muszę się przespać, ale byłam wcześniej w depresji i rozpoznaję objawy, a to uczucie powróciło. Nie chcę spędzać więcej czasu martwiąc się o moją przyszłość, ale nie mogę nic na to poradzić.

.