stwierdzając, że liczba zabitych Żydów była tylko ułamkiem zwykle podawanej liczby 6 milionów.

Jeśli dokument, zwłaszcza autorstwa kogoś bez akademickich referencji stwierdza coś takiego, to można bezpiecznie założyć, że podpada pod chałupnictwo zaprzeczania holokaustowi i jest mało wiarygodny.

Holokaust jest jednym z najlepiej udokumentowanych okrucieństw w historii, głównie dlatego, że sami naziści mieli obsesję na punkcie biurokracji i prowadzenia rejestrów. Liczni naoczni świadkowie, w tym wysocy urzędnicy, zostali przesłuchani po wojnie i zeznali na temat skali i zakresu okrucieństw.

Ostatecznym powodem, dla którego niewielka liczba kontynuuje zaprzeczanie jest to, że 1) samo istnienie holokaustu wskazuje na skrajnie prawicową politykę (przynajmniej w Europie i w pewnym stopniu w świecie muzułmańskim) jako bezprawną, a zaprzeczanie holokaustowi jest wygodną odpowiedzią 2) odwołanie się do uprzedzeń drugiej opcji: zwykle odwołuje się do idei, że główny nurt nauki jest skorumpowany i że mówca jest wyspą prawdy i 3) rodzaj emocjonalnego odwołania wśród politycznych obrzeży (zarówno skrajnie lewicowych, jak i skrajnie prawicowych) do idei, że USA i Wielka Brytania są zasadniczo złe i ktokolwiek walczył przeciwko nim, nie mógł mieć za złe.

Ta nitka adresuje kilka całkiem wspólnych punktów zaprzeczenia:

.