Chaim Bloom musi znaleźć Red Sox bliższego ASAP

Minęły dwa sezony, odkąd Red Sox mieli uzasadnionego bliższego w rosterze i przypadkowo był to ostatni raz, kiedy mieli udany sezon. Boston szturmem przeszedł przez 2018 rok w drodze do korony World Series na plecach silnego pitchingu startowego, potwora ofensywy i niezawodnego shutdown closera. Odkąd Craig Kimbrel odszedł przez wolną agencję po tym roku, to było z górki, gdy gra dostaje późno.

Boston zabawkował wokół kilku ramion w następstwie odejścia Kimbrela, aby zamknąć gry z niewielkim lub żadnym sukcesem. Matt Barnes ma skłonność do psucia gry w momencie, gdy Red Sox mają zwycięstwo w zasięgu ręki. Josh Taylor i Ryan Brasier zarówno widzieli sukces, jak i porażkę w tej roli, ponieważ żaden nie dostał się do rowka zamykania opozycji.

Brandon Workman był najbardziej udanym z bliższego składu przez komitet, ponieważ zakończył 2019 rok z linią 10-1/1.88/71.2/2.46 z 16 save’ami. Został uznany za bliższego na sezon 2020 i było to w pełni zasłużone w oparciu o 2019.

Niestety dla niego, Red Sox byli dobrze poza zasięgiem wygrywania większości swoich gier w 2020 roku i nie dostał wielu okazji do oszczędzania. Gdy zbliżała się wolna agentura, został sprzedany do Phillies w terminie, gdzie nie widział zbyt wiele sukcesów.

Więc gdzie Red Sox idą stąd? Istnieją pewne opcje free-agent dostępne na rynku reliever, jak również niektóre in-house broni, które mogą wypełnić pustkę. Bez względu na to, jaką drogę wybierze Chaim Bloom tej zimy, musi działać i to działać szybko, aby wybrani miotacze mogli się przygotować na 2021 rok. Boston ma pieniądze, aby wyjść i podpisać relievera i może to być najlepsza opcja, ponieważ wszyscy widzieliśmy ten bullpen w akcji.

Free-agent relief options for the Red Sox

Mówiłem o potrzebie podpisania przez Boston kilku free-agent relieverów wcześniej i skupiłem się na dwóch facetach, Trevorze May i Trevorze Rosenthalu. Wiem, że większość baseballowego świata czeka z zapartym tchem na decyzję innego Trevora, ale ci dwaj mogą być ogromnym dodatkiem do każdej drużyny. Poważnie jednak, w jakim dzikim czasie żyjemy, że trzech miotaczy o tym samym imieniu jest wolnymi agentami w tym samym czasie, 2020 ya’ll.

Trevor May był na łezce w ciągu ostatnich kilku lat i pozornie znalazł bieg, którego szukał. Przez pierwsze trzy sezony swojej kariery w MLB, miał mieszane wyniki, ale pokazał obietnicę, dopóki rozdarte UCL nie zabrało go na cały 2017 rok. Od jego powrotu w 2018 roku, May był cholernie blisko świateł, notując rekord 10-4 przez 103.2IP z 3.21 ERA i 3.66 FIP. Ma też 1.39 HR/9, 2.95 BB/9, 11.89 K/9 i .262 BABIP.

W tym samym okresie ma tylko sześć save’ów, ale łączy to z 27 holdami, które chętnie wezmę. May zarobił tylko $2MM za sezon 2020 i może być piekielnie tanim nabytkiem, który z pewnością zainteresuje Blooma.

Podpisanie wysokiej jakości relievera za okazyjną kwotę byłoby wygraną dla Blooma i Red Sox. Beef up the bullpen while not dipping too much into the budget, can’t complain there.

The other Trevor on my list is the aforementioned Trevor Rosenthal. Prawy odbił się trochę od czasu zwolnienia go przez Cardinals po sezonie 2017. Przystanki w Waszyngtonie, Detroit, Kansas City i San Diego w ciągu ostatnich dwóch lat nie pozwoliły mu na rozpakowanie walizek. Teraz jest wolnym agentem z niską ceną i nie zdziwiłbym się, gdyby jakaś drużyna wkrótce go zgarnęła, wejdź do Bostonu.

Rosenthal odbił się w wielkim czasie w 2020 roku z 1.90 ERA, 2.22 FIP i 11 save’ami przez 23.2IP. Miał też zabójcze 14.5 K/9 w porównaniu do 3.0 BB/9 i 0.8 H/9, idealne rzeczy dla hurlera późnej gry. On jest moim idealnym wyborem na następnego closera Bostonu, jeśli pójdą drogą wolnych agentów, ponieważ ma rzeczy, których Red Sox potrzebują w dziewiątej, aby zamknąć sprawy.

Ale, co jeśli Chaim Bloom i Red Sox wybrali pozostanie w domu dla ich następnego closera?

In-house closer options for the Red Sox

Dwa nazwiska wyskoczyły mi od razu, gdy patrzyłem na obecny 40-man roster i byliby to Phillips Valdez i Darwinzon Hernandez. Wiem, nie jest to najbardziej oczywisty wybór, ale wybrałem tych dwóch z konkretnych powodów. Przede wszystkim, obaj są w rosterze i nie kosztowaliby Bostonu nic więcej niż to, co już im płacą. Widzieliśmy również wystarczająco dużo każdego z nich, aby zobaczyć, że obaj mają potencjał do bardziej znaczącej roli w sztabie miotającym niż tylko wczesne odciążenie.

Dla Valdeza, ma coś nieuchwytnego w sposobie, w jaki pracuje na kopcu, który wyróżniał się w zeszłym sezonie. W roku wypełnionym fatalnym pitchingiem był jednym z niewielu jasnych punktów, które mogły dać fanom Bostonu trochę nadziei. ERA na poziomie 3.26 w 30.1 IP była dość imponująca, choć została poparta wskaźnikiem WHIP na poziomie 1.615 i stosunkiem K/BB 30/16.

Prawy ma tę rzadką zdolność nie tylko do wydostawania się z kłopotów, ale był w stanie wydostać z nich również innych miotaczy. Nie miało znaczenia, w jakiej sytuacji znalazł się w minionym roku, ale był w stanie wykonać swoją pracę. I nawet jeśli pozwolił biegaczom na wejście na ścieżkę bazy, często znajdował sposób, by się z tego wydostać. His stuff isn’t electric like Hernandez, but it gets the job done and Boston needs that more than anything right now.

Now it’s time to talk about Hernandez, this guy throws rockets out of his arm. Co, niestety, jest jego największym kluczem do sukcesu i najłatwiejszą drogą do porażki. Potrafi flirtować z trzycyfrowymi prędkościami na swojej szybkiej piłce, nawet nie próbując, co jest błogosławieństwem i przekleństwem. Osiągając takie prędkości, może oszukać przeciwników, gdy zwolni ze swoim off-speedem, lub po prostu ich ominąć.

Jednakże, jak widzieliśmy przez ostatnie kilka lat, ta prędkość może często prowadzić do niezdolności do kontrolowania, dokąd zmierza piłka. Nie patrz dalej niż jego BB/9 w latach 2019 i 2020, ponieważ było to odpowiednio 7,7 i 8,6. Jak powiedziałem powyżej, może to również prowadzić do wielu swings i misses, jak ponownie widzieliśmy w 2019 i 2020 roku z 16,9 i 14,0. Nie pitchował w tym sezonie z powodu braku czasu dzięki COVID, ale zrobił to w siedmiu meczach, w których zamieścił linię 1-0/2.16/8.1/3.31, ale znowu, że 1.560 WHIP był okropny.

Myślę, że Hernandez może być jednym piekłem z zamknięcia, jeśli dostanie odpowiedni coaching od personelu Red Sox. Zamiast naciskać na niego, by zbliżył się do granicy 100 MPH na radarze, może odchyliłby się o kilka centymetrów i zyskałby więcej w dziale kontroli. Tak wspaniałe jak to jest być w stanie trafić trzy cyfry na pistolecie, jeśli nie możesz kontrolować, gdzie to idzie, to nie znaczy cholernie nic. Jeśli będzie celował bardziej w przedział 92-95 MPH, a jednocześnie wzmocni swój arsenał, może stać się świetnym closerem.

Chaim Bloom dał jasno do zrozumienia, że Red Sox skupiają się w tym offseasonie przede wszystkim na sztabie miotającym. Tak bardzo, jak zespół musi dodać do rotacji startowej i inny reliever lub dwa, muszą upewnić się, że mają swój zestaw facet, aby zamknąć bliskich gier. Boston nie może sobie pozwolić na to, by kolejny sezon przechodzić przez kolejne rozgrywki bez kogoś, kto będzie je kończył. Czterech, których wymieniłem powyżej, ma możliwość wykonania tej pracy, gdy zostanie wezwany, to tylko kwestia uzyskania okazji.