Red Jacket, pierwotne nazwisko Otetiani, zwany także Sagoyewatha, (ur. 1758?, Canoga, Nowy Jork – zm. 20 stycznia 1830, Seneca Village, Buffalo, Nowy Jork, USA), wódz Seneków, którego wspaniałe oratorstwo maskowało jego intrygi mające na celu utrzymanie pozycji pomimo podwójnych działań przeciwko interesom jego ludu. Jego pierwsze indiańskie imię brzmiało Otetiani, a gdy został wodzem, przyjął imię Sagoyewatha. „Red Jacket” było jego angielskim imieniem, wynikającym z sukcesji czerwonych płaszczy, które nosił będąc po stronie brytyjskiej podczas Rewolucji Amerykańskiej.

Red Jacket wycofał się na widok zbliżających się amerykańskich oddziałów generała Johna Sullivana w 1779 roku, a nawet próbował zawrzeć osobny pokój z Amerykanami. Za te czyny Red Jacket został uznany za tchórza przez wielu swoich własnych ludzi. Ale wykorzystał swoje wspaniałe umiejętności oratorskie, by zaprotestować przeciwko nieuniknionemu zawarciu pokoju ze Stanami Zjednoczonymi na radzie indiańskiej w 1786 roku, a jego oratorstwo zdołało utrzymać go na stanowisku wodza Seneków.

Czerwony Jacket nieustannie starał się przedstawiać siebie jako zaciekłego wroga białych. Jednak, choć publicznie sprzeciwiał się sprzedaży ziemi w latach 1787, 1788 i 1790, potajemnie podpisał cesje, by chronić swój prestiż u Amerykanów. Później jednak, jak się wydaje, stał się bardziej szczery w protestowaniu przeciwko wpływowi białych na zwyczaje, religię i język Seneków. Stanowczo sprzeciwił się zamieszkiwaniu misjonarzy na ziemiach indiańskich i bezskutecznie próbował zachować indiańską jurysdykcję nad przestępstwami popełnionymi na indiańskiej własności.

W latach dwudziestych XIX wieku Red Jacket stracił prestiż, ponieważ jego pijaństwo i ogólne rozpasanie stało się oczywiste. W 1827 roku został zdymisjonowany jako wódz przez radę przywódców plemiennych – tylko po to, by zostać przywróconym po osobistych wysiłkach na rzecz reform i wstawiennictwie amerykańskiego Biura do Spraw Indian.