The Rebecca Nurse Homestead jest zabytkowym muzeum domu w Danvers, Massachusetts. Dom należał kiedyś do Rebeki Nurse, która została oskarżona o czary podczas Procesów Czarownic w Salem i jest to jedyny dom osoby straconej podczas procesów, który jest otwarty dla publiczności.

Rebecca Nurse Homestead in the 17thCentury:

Własność została pierwotnie założona przez Townshend Bishop, kiedy otrzymał 300 akrów ziemi w Salem Village 16 stycznia 1636 roku, na której zbudował to, co zostało opisane jako „dwór” około 1638 roku.

W 1641 roku, Bishop sprzedał nieruchomość Henry’emu Chickeringowi. Chickering następnie sprzedał ją gubernatorowi Johnowi Endicottowi w 1648 roku za sto sześćdziesiąt funtów.

Endicott przekazał posiadłość swojemu synowi, Johnowi, w 1653 roku, ale nie przekazał aktu notarialnego do 1662 roku.

John zmarł w 1668 roku i pozostawił ją swojej żonie, która później wyszła za mąż zaReverend Samuela Allena z Pierwszego Kościoła w Salem.

„Nurse miał mieć dwadzieścia jeden lat, w ciągu których miał zapłacić za posiadłość, płacąc w międzyczasie roczny czynsz w wysokości siedmiu funtów rocznie przez pierwsze dwanaście lat i dziesięć funtów za każdy pozostały rok”. (Nevins 717).

Rebeccaand her husband moved onto the property with a few of their eightchildren, started a farm and built the Saltbox-style house thatstill stands today, which originally featured just four rooms: a living area and a great hall with a working cooking hearth downstairsand two bed chambers upstairs.

Accordingto Nevins, shortly after the Nurse family bought the property, theybecame caught in the middle in a land dispute between Townsend Bishopand Zerubabel Endicott:

„The first trouble appears to have come to this family after the purchase of the Bishop farm. Allen zagwarantował tytuł własności. Wkrótce został wezwany do jego obrony przed roszczeniami Zerubabela Endicotta, który twierdził, że linia graniczna posiadłości Endicottów odsuwa wschodnie granice farmy Bishopa. Kontrowersja była długa i w końcu trafiła do Sądu w celu rozstrzygnięcia. Został on rozstrzygnięty na niekorzyść Endicotta. Nurse, aby być pewnym, była tylko pośrednio zainteresowana w pozwie. Allen był jego mocodawcą i dotrzymał obietnicy obrony tytułu. Thomas Putnam zaangażował się w proces. Niektórzy autorzy twierdzą, że Nurse naraziła się w ten sposób na jego wrogość, i że był to jeden z bodźców do późniejszego oskarżenia Rebeki Nurse. Wydawałoby się, że Putnam, jeśli w ogóle, był zjednoczony z Allenem i Nurse w walce z Endicottem. O wiele bardziej prawdopodobne jest, że kontrowersje w Topsfield wzbudziły niechęć między mieszkańcami wioski a rodziną Nurse.” (Nevins 718).

Kontrowersja Topsfield, o której wspomina Nevins, była sporem, który rozpoczął się w 1658 roku, kiedy część ziemi w Topsfield, na której osiedliło się już kilku mieszkańców Topsfield, została uczyniona częścią Ipswich przez Sąd Generalny.

Spór spowodowało John Putnam i członków jego rodziny spotkanie Eastys i Townes na spornej ziemi, gdzie dostali się do gorącej kłótni. Czy ten spór spowodował, że rodzina Putnamów oskarżyła Rebekę Nurse o czary, jest dyskusyjne, ale niektórzy historycy spekulują, że tak się stało.

Po tym jak Rebecca Nurse została oskarżona o czary w marcu 1692 roku, została aresztowana w zagrodzie 24 marca i przywieziona do SalemVillage Meetinghouse na badanie tego samego dnia.

Nurse została osądzona w czerwcu, uznana za winną i powieszona 19 lipca 1692 roku. Legenda rodzinna głosi, że jej syn, Benjamin, potajemnie odzyskał jej ciało z miejsca egzekucji w Proctor’sLedge i pochował je w nieoznaczonym grobie na cmentarzu rodzinnym Nurse, który znajduje się na tyłach posiadłości.

Po śmierci Franciszka Nurse w 1695 roku, ich syn Samuel Nurse przeprowadził resztę dzierżawy nieruchomości.

Rebecca Nurse Homestead in the 18thCentury:

Koło 1720 roku dom został rozbudowany, kiedy to z tyłu budynku dobudowano kuchnię.

Dom później rozwinął związek z wojną rewolucyjną, kiedy Francis Nurse, prawnuk Rebeki, mieszkał w domu w czasie bitwy pod Lexington 19 kwietnia 1775 r. i jako oficer milicji Danvers maszerował z domu, by odpowiedzieć na alarm w Lexington.

W 1784 roku Benjamin Nurse, prawnuk Rebeki Nurse, stał się ostatnim Nurse’em, który posiadał dom, kiedy sprzedał go Phinehasowi Putnamowi. Dom pozostał w rodzinie Putnamów przez następne 124 lata.

Rebecca Nurse Homestead in the 19thCentury:

Około 1820 roku kuchnia została rozbudowana, a następnie odnowiona na początku 1900 roku.

Potomek Nurse ponownie zamieszkał w domu w 1836 roku, kiedy prawnuk Phinehasa Putnama, Orin Putnam, ożenił się z Sally Nurse, bezpośrednią potomkinią Rebeki Nurse, według Charlesa Wentwortha Uphama w jego książce z 1867 roku „Salem Witchcraft”:

„Orin Putnam, prawnuk Phinehasa, na którego zstępuje majątek, poślubił w 1836 roku córkę Allena Nurse’a, bezpośredniego potomka Rebeki, i umieścił ją na czele starej rodowej zagrody. Dzieci tego małżeństwa, wraz z ojcem i dziadkiem, tworzą rodzinę, która mieszka i posiada tę czcigodną rezydencję. Ta osobliwa restauracja, sugerująca tak miłe uczucia, dodaje kolejny do niezwykłych elementów zainteresowania należących do historii Townsend-Bishop House” (Upham 295-96).

OnMay 28, 1847, Orin Putnam’s father, Matthew Putnam, granted AaronNurse, a descendant of Rebecca Nurse, the deed to the land that theNurse family graveyard sits on so the Nurses could continue to use itas a family cemetery (Essex Institute Historical Collections 217).

W dniu 17 grudnia 1875 roku, Nourse Monument Association zostało utworzone w Bostonie przez grupę potomków Nurse (którzy wszyscy używali alternatywnej pisowni „Nourse”) w celu zebrania pieniędzy na wzniesienie pomnika na cześć Rebeki Nurse.

OrinPutnam zezwolił stowarzyszeniu na rozpoczęcie serii imprez fundraisingowych w zagrodzie, w celu zebrania 500 dolarów potrzebnych do realizacji projektu, w tym pikniku 18 lipca 1883 roku, w którym uczestniczyło ponad 200 osób. Niestety, Orin nigdy nie doczekał się realizacji projektu, ponieważ zmarł 10 czerwca 1885 roku.

OnJune 15, 1885, syn Orina, Charles Orin Putnam, podpisał pisemną umowę określającą granice cmentarza rodziny Nurse sothat płot może być zbudowany wokół działki. Umowa brzmiała:

„Podczas gdy istnieje pewna działka ziemi w Danvers w hrabstwie Essex i Commonwealth of Massachusetts, która została przekazana przez Matthew Putnam do Aaron Nurse przez akt z dnia 28 maja 1847 roku, i zapisane w Essex Registry So. Dist. B. 385 L. 282, w celu wykorzystania jako miejsce pochówku, jak określono w tym akcie; i mając na uwadze, że pożądane jest, aby to miejsce było otoczone odpowiednim ogrodzeniem; teraz, zatem, jest to uzgodnione przez nas niżej podpisanych Aaron Nourse z Salem w tym hrabstwie, jako reprezentujący rodzinę wyżej wymienionego Aarona Nourse’a, obdarowanego w tym akcie, i Charles O. Putnam ze wspomnianego Danvers, jako reprezentujący rodzinę wspomnianego Matthew Putnam, udzielającego dotacji w tym akcie, że granice wspomnianej parceli ziemi, która ma być używana jako miejsce pochówku, oraz lokalizacja zamierzonego ogrodzenia są wytyczone w dniu dzisiejszym za obopólną zgodą, przy czym linia frontu po północnej stronie obok jezdni ma długość około osiemdziesięciu stóp z prawem drogi, które było dotychczas używane do i z wspomnianego miejsca pochówku.

Na dowód czego składamy nasze ręce i pieczęcie tego piętnastego czerwca A.D. 1885

Aaron Nourse,

C.O. Putnam

Essex ss. 15 czerwca 1885

Wtedy osobiście stawili się wyżej wymienieni Aaron Nourse i Charles O. Putnam i potwierdzili, że powyższe jest ich wolnym aktem i czynem. Przede mną.

Wm. P. Upham

Justice of the Peace” (Essex Institute Historical Collections 217)

W lipcu 1885 roku, Nourse Monument Association w końcu wzniosło pomnik Rebeki Nurse. Pomnik był granitowym obeliskiem, zaprojektowanym przez potomka Nurse, Waltera B. Nourse’a, wykonanym z granitu Quincy i Rockport.

Na froncie obelisku widniał napis:

„Rebecca Nurse

Yarmouth, Anglia

Salem, Mass

1692.”

Poniżej wypisany został wiersz Johna Greenleafa Whittiera, w którym czytamy:

„O, chrześcijański męczenniku! który za prawdę mógł umrzeć,

Gdy wszyscy wokół ciebie posiadali ohydne kłamstwo,

Świat odkupiony przez Przesąd

Dziś oddycha swobodniej przez wzgląd na ciebie.”

Na tylnej stronie obelisku wyryto słowa:

„Oskarżona o czary

Oświadczyła

’Jestem niewinna i

Bóg oczyści moją niewinność.

Uniewinniona, lecz fałszywie skazana

poniosła śmierć

19 lipca 1692 roku.

W miłej pamięci

jej

chrześcijańskiego charakteru

już wtedy poświadczonego

przez czterdziestu jej sąsiadów,

ten pomnik

został wzniesiony

lipca 1885 roku.”

Pomnik został wzniesiony na cmentarzu rodzinnym Nurse, a z tej okazji odbyła się ceremonia upamiętniająca, która była pierwszą w historii ceremonią upamiętniającą ofiarę Salem Witch Trials, zgodnie z artykułem w Danvers Mirror:

„Ceremonie i ćwiczenia tego dnia były bez jednej nieprzyjemnej cechy i tak były ciche, skromne i głęboko imponujące. Potomkowie Rebeki Nurse mają wielki powód do zadowolenia i radości, że osiągnęli tak pomyślnie, odpowiednio i pięknie przywilej i obowiązek ustanowienia i uhonorowania charakteru i pamięci ich męczeńskiej przodkini. Jest to tym większy zaszczyt dla tych potomków, że – jak się uważa – jest to pierwsza tego rodzaju usługa, jaką kiedykolwiek wykonano na rzecz osoby (z pewnością w tym kraju), która została skazana na śmierć za rzekome czary. A ks. Israel dobrze zrobił sugerując, że byłoby odpowiednią usługą dla stanu, aby uczynić dziewiętnastu innym osobom, które poniosły śmierć wraz z panią Nurse, podobny zaszczyt poprzez wzniesienie pomnika w miejscu ich egzekucji na Gallows Hill.” (Essex Institute Historical Collections 225)

Po ceremonii zagroda została otwarta dla tłumu ponad 600 osób obecnych na uroczystości, wśród których znalazł się reporter SalemObserver, który opisał dom w następujący sposób:

„Duża liczba poprawiła okazję do odwiedzenia starej zagrody Nurse, która dzięki uprzejmości obecnych mieszkańców, została otwarta dla zwiedzających. Stary dom pozostaje zasadniczo taki sam, jak w 1692 roku, z wyjątkiem oczywiście takich zmian, jakie zostały wprowadzone przez farbę i papier na pokojach. Kuchnia ma tylko trochę ponad sześć stóp, a sufity w innych pokojach w domu są dość niskie.” (Essex Institute Historical Collections 226).

Rebecca Nurse Homestead in the 20thCentury:

W dniu 29 kwietnia 1908 roku Stowarzyszenie Pamięci Rebeki Nurse zostało założone w celu zachowania „posiadłości Rebeki Nurse w Danvers; zbierania i zachowania literatury odnoszącej się do historii demonologii i czarów oraz wczesnej historii Nowej Anglii, szczególnie 'Salem Village’, promowania badań psychologicznych zjawisk czarów i innych celów literackich i naukowych.” (Publications ofthe Colonial Society of Massachusetts 400).

Tego samego roku, rodzina Putnam sprzedała zagrodę Rebecca NurseMemorial Association, wraz z 27 akrami otaczającej ziemi.

Dom został odrestaurowany w 1909 roku przez Josepha Everetta Chandlera, tego samego architekta, który odrestaurował również Paul Revere House i House of Seven Gables. Zbudowano dwa kominy, dodano XVII-wieczne okna skrzynkowe od frontu, usunięto stare wejście do budki wartowniczej i zainstalowano ciężkie dębowe drzwi wejściowe z ręcznie kutymi gwoździami.

Dom został otwarty dla publiczności jako muzeum historycznego domu w tym samym roku, co uczyniło go pierwszym muzeum historycznego domu w Danver.

W 1977, Danvers Historical Commission erected a historical markerat the Rebecca Nurse Homestead, which reads:

„W 1636 Francis Weston otrzymał tę ziemię, na której założył gospodarstwo. Posiadłość ta została zakupiona przez gubernatora Johna Endicotta w 1648 roku, a w 1678 roku Francis i Rebecca Nurse przenieśli się tutaj i zbudowali dom. W marcu 1692 roku 71-letnia Rebecca została oskarżona przez dzieci z Salem Village o uprawianie czarów. Nurse na wieść o tym oskarżeniu wykrzyknęła: „Jestem niewinna jak dziecko nienarodzone, ale z pewnością jaki grzech znalazł we mnie Bóg, którego nie odpokutowałam, że w podeszłym wieku kładzie na mnie takie nieszczęście?”. Mimo pomocy krewnych i przyjaciół, Nurse została osądzona, uznana za winną i powieszona 19 czerwca 1692 r., a jej ciało potajemnie sprowadzono do zagrody w celu pochówku. 19 kwietnia 1775 roku, prawnuk Rebeki, Francis Nurse, pomaszerował stąd na alarm w Lexington, który rozpoczął Rewolucję Amerykańską.”

W 1981 roku, Danvers Alarm List Company, ochotnicza grupa 18-wiecznych żywych odtwórców historii, którzy przedstawiają milicję, zakupiła Rebecca Nurse Homestead i rozpoczęła powolne przywracanie własności poprzez usuwanie nowoczesnych urządzeń, budowanie okresowych ogrodzeń i ponowne zakładanie ogrodu kuchennego i sadu.

W 1992 roku, ciało tego, co uważa się za George’a Jacobsa Sr zostało pochowane na cmentarzu rodzinnym Nurse, po tym, jak nieruchomość, w której zostało pierwotnie odkryte w 1950 roku została sprzedana. Ciało zostało pochowane na rodzinnym cmentarzu Nurse i oznaczone nagrobkiem o następującej treści:

„Here Lyes Buried Ye Body of George Jacobs Sr

Dec August 19 year 1692

’Well burn me, or hang me, I will stand in the truth of Christ'”

Cmentarz jest obecnie jedynym znanym miejscem pochówku osób skazanych za czary podczas procesów w Salem.

Oprócz zagrody i cmentarza, na terenie posiadłości znajdują się obecnie ruiny domu Dr. Zerubabel Endicott, który został zbudowany w 1681 roku i zburzony w 1973 roku, rekonstrukcja Salem Village Meetinghouse, która została zbudowana w 1984 roku na potrzeby filmu Three Sovereigns for Sarah, szopa mleczarska i szopa szewska.

Rebecca Nurse Homestead
Adres: 149 Pine Street, Danvers, Mass
Strona internetowa: www.rebeccanurse.org

Źródła:
Trask, Richard B. Danvers. Arcadia Publishing, 2002.
Publications of the Colonial Society of Massachusetts: Transactions 1915-1916. Colonial Society of Massachusetts, 1917.
Upham, WM. P. „The Account of the Rebecca Nurse Monument”. Essex Institute Historical Collections. Vol. XXIII, Salem: Essex Institute, 1886.
Nevins, Winfield S. „Stories of Salem Witchcraft.” New England Magazine, wrzesień 1891 – luty 1892, New England Magazine Corporation, pp: 717
„Rebecca Nurse Homestead.” The Historical Marker Database, www.hmdb.org/marker.asp?marker=48724
„Rebecca Nurse Homestead.” Essex National Heritage Area, essexheritage.org/attractions/rebecca-nurse-homestead
Upham, Wm. P. „Account of the Rebecca Nurse Monument.” Essex Institute Historical Collections, Vol. XXIII, Essex Institute, 1886, pp. 151-228.
„Rebecca Nurse Homestead: Home to Family of Victim of Salem Witch Trials.” The Vintage News, 16 czerwca. 2017, www.thevintagenews.com/2017/06/16/rebecca-nurse-homestead-home-to-family-of-victim-of-salem-witch-trials/
Upham, Charles W. Salem Witchcraft: With an Account of Salem Village, and a History of Opinions on Witchcraft and Kindred Subjects. Vol II, Wiggin and Lunt, 1867.
„Rebecca Nurse Homestead”. Salem Witch Museum, salemwitchmuseum.com/locations/rebecca-nurse-homestead/
Forman, Ethan. „House Reveals Centuries-Old Clues About Life in the Colonies”. CNHI News Service, 31 May. 2013, www.cnhi.com/featured_stories/house-reveals-centuries-old-clues-about-life-in-the-colonies/article_dfa713e9-7828-5f87-b7c7-f6b673cc23a9.html
„Timeline.” Rebecca Nurse Homestead, www.rebeccanurse.org/timeline/

.