Rasy Meksyku i meksykański genom
Allan Wall – PVNN

Wiele twarzy Don Kichota autorstwa Octavio Ocampo.

Przyjaciel mój był z wizytą w Europie i tam spotkał białą turystkę. Po odkryciu, że jest z Meksyku, mój przyjaciel wybuchnął „Ale ty nie wyglądasz jak Meksykanin!”. Więc jak wygląda Meksykanin?

Racjalnie rzecz biorąc, istnieje duże zróżnicowanie wśród Meksykanów.

Meksykański podział rasowy jest oficjalnie przedstawiany jako 9% białych, 60% Metysów (hybryda rdzenno-europejska), 30% Rdzennych i 1% innych. Mestizaje (mieszanka) Indian i Hiszpanów jest głównym faktem w historii rasowej Meksyku. A jednak, szczegóły są jeszcze bardziej skomplikowane.

Mieszanka rasowa jest tak dokładna, że wśród meksykańskiej większości Metysów, w tej samej rodzinie nuklearnej można znaleźć pełne rodzeństwo, z tą samą matką i ojcem, którzy są bardzo ciemni i bardzo jasnoskórzy.

Ale nie chodzi tylko o kolor skóry. Niektórzy Meksykanie mają białą skórę, ale rdzenne rysy rasowe, podczas gdy inni mają ciemną skórę, ale europejskie rysy twarzy.

I jeszcze kolor oczu. Kiedy po raz pierwszy przeprowadziłam się do Meksyku, uderzyło mnie, jak wielu Meksykanów chciało mi powiedzieć, że mają krewnych z niebieskimi lub zielonymi oczami. I rzeczywiście, są Meksykanie o niebieskich i zielonych oczach. Kolor oczu jest dziedziczony po obojgu rodzicach. Jeśli ktoś ma niebieskie oczy, to dlatego, że oboje jego rodzice mają dla niego geny (dominujące lub recesywne).

Gdy Hiszpanie przybyli na początku 1500 roku, państwo narodowe Meksyk nie istniało. To, co jest teraz Meksykiem, było dużą masą ziemską zamieszkaną przez wiele grup etnicznych. Chociaż teraz wszystkie one zostałyby sklasyfikowane jako „Indianie” lub „Tubylcy”, istniały fizyczne różnice między tymi grupami, tak jak istnieją między różnymi grupami ludzi w Europie. Indianie z północnego Meksyku, dla jednej rzeczy, byli wyżsi niż ci z południa, a ich głowy miały nieco inny kształt.

Nawet Hiszpanie nie byli dokładnie homogeniczni. Półwysep Iberyjski był tyglem wielu ludów: tajemniczych „Iberów”, Fenicjan, Greków, Celtów, Rzymian, Teutońskich Gotów, Maurów i Żydów. Nawet dzisiaj Hiszpania ma wyraźne podziały regionalne i obszary, gdzie mówi się innymi językami: Katalonia, Galicja i Kraj Basków, gdzie ludzie nadal mówią językiem niespokrewnionym z żadnym znanym w dzisiejszym świecie.

Poza Hiszpanami i Indianami, było wiele innych grup, które przyczyniły się do dziedzictwa rasowego Meksyku. Czarni z Afryki zostali sprowadzeni i osiedlili się głównie, ale nie całkowicie, w obszarach przybrzeżnych. Po emancypacji, w większości zasymilowali się z hiszpańskojęzyczną większością, ale w niektórych regionach nadal można wykryć silne murzyńskie rysy twarzy.

Jeśli chodzi o Hiszpanów, nigdy nie przestali przybywać. Nawet po uzyskaniu niepodległości, hiszpańscy imigranci nadal emigrowali do Meksyku, i raczej łatwo się zasymilowali. Ale inni niehiszpańscy Europejczycy również przybyli do Meksyku: Niemcy, Francuzi i Holendrzy na przykład.

Imigranci z Bliskiego Wschodu pochodzili głównie z Libanu i Palestyny i przeważnie ze środowisk chrześcijańskich, a nie muzułmańskich. Istnieją również imigranci z Azji Wschodniej, głównie z Chin i Japonii.

Meksyk ma również społeczność żydowską. Pierwsi Żydzi przybyli do Meksyku byli konkwistadorami katolikami o żydowskim pochodzeniu.

Anglosasi również wyemigrowali, zarówno Brytyjczycy jak i Amerykanie, niektórzy z tych ostatnich byli byłymi konfederatami, którzy przybyli do Meksyku po wojnie secesyjnej.

Wszystko to stanowi część meksykańskiego tygla. A teraz, dzięki postępom w biotechnologii i złamaniu kodu DNA, można je prześledzić poprzez geny. Taki był cel Meksykańskiego Narodowego Instytutu Medycyny Genomowej, który niedawno zakończył dwuletnie badania meksykańskiego genomu, badając próbki krwi pobrane od reprezentatywnej próbki Meksykanów, w połowie mężczyzn i w połowie kobiet. Dyrektorem projektu był dr Gerardo Jimenez-Sanchez.

Ogólnie rzecz biorąc, badania genomu potwierdziły to, co było już oczywiste o mieszanym pochodzeniu meksykańskiej populacji. W ramach projektu stwierdzono, że Meksykanie są produktem mieszanki 35 grup etnicznych.

Przybliżone dane wskazują, że populacja meksykańska składa się w 65% z ludności autochtonicznej i w 35% z ludności nie autochtonicznej (europejskiej, afrykańskiej, azjatyckiej.)

Oczywiście, istnieje również duża różnorodność regionalna. Według Mexican Genome Project, populacja północnego stanu Sonora jest w 58% europejska. Ludność pacyficznego stanu Guerrero jest w 22% pochodzenia afrykańskiego.

To wszystko jest bardzo interesujące i ma swoje zastosowania medyczne, jak również, ponieważ predyspozycje medyczne często podążają za rasowymi tłami. Jak zauważył dr Jimenez-Sanchez, leki, które zostały opracowane w USA i Europie nie są idealne dla Meksykanów (oczywiście z wyjątkiem Euro-Meksykanów).Allan Wall jest obywatelem amerykańskim, który uczy angielskiego w Meksyku od 1991 roku i pisze artykuły na temat różnych aspektów Meksyku i meksykańskiego społeczeństwa przez ostatnią dekadę. Niektóre z tych artykułów dotyczą sceny politycznej Meksyku, historii i kultury, turystyki i meksykańskiej emigracji widzianej zza południowej granicy, które można przeczytać na jego stronie internetowej AllanWall.net.

Kliknij TUTAJ, aby przeczytać więcej artykułów Allana Walla.