Cytokiny a chemokiny

Jeśli jesteś studentem medycyny, który studiuje biologię komórki, to prawdopodobnie słyszałeś o cytokinach i chemokinach oraz unikalnej roli, jaką odgrywają w zwiększaniu naturalnych mechanizmów obronnych organizmu. Organizm ludzki został zaprojektowany do zwalczania szerokiej gamy chorób, zwłaszcza tych, w których biorą udział obce organizmy, takie jak bakterie. Cytokiny są mylone z chemokinami i na odwrót, ponieważ obie są związane z układem odpornościowym. Rozróżnienie ich jest ważne, aby docenić złożoność ludzkiego organizmu i zaobserwować, w jaki sposób broni się on przed zagrożeniami ze świata zewnętrznego. Interesujące jest również to, że interakcja cytokin i chemokin nie jest ograniczona do ludzkiego ciała, ponieważ inne ssaki mają je w swoich systemach obronnych, jak również.

Cytokiny i chemokiny mają jedno podobieństwo: są to białka wytwarzane przez komórki powiązane z układem odpornościowym. Po wykryciu infekcji w organizmie człowieka, komórki uwalniają cytokiny, które z kolei uruchamiają leukocyty, które są powszechnie znane jako białe krwinki. Cytokiny są również odpowiedzialne za gojenie się rany bezpośrednio przez komórki krwi zwane śródbłonkiem i enzymy koagulujące. Obce organizmy są niszczone przez leukocyty, podczas gdy komórki skóry zamykają ranę, zastępując utracone naczynia krwionośne i kolagen.

Ten proces jest niezbędny do zmniejszenia stanu zapalnego i przyspieszenia procesu gojenia wszelkich otwartych ran wewnątrz lub na zewnątrz ciała. Różnica między tymi dwoma leży w ich funkcji. Podczas gdy oba mają na celu zwiększenie odporności organizmu, mogą być one przypisane do różnych zadań. „Cytokiny to ogólny termin określający cząsteczki białka komunikacyjnego, które moderują naturalne mechanizmy obronne organizmu. Chemokiny, z drugiej strony, są unikalnym rodzajem cytokin, które koncentrują się na migracji białych krwinek do uszkodzonych lub zainfekowanych części ciała.

Chemokiny są specjalnie przystosowane do chemotaksji, znanej również jako kierowanie ruchem komórek w kierunku miejsca docelowego. Chemokiny uwalniają moc białych krwinek na obszarach zainfekowanych mikroorganizmami, jak również komórkami, które mogły zostać naruszone przez infekcję. Ten specjalny proces gwarantuje, że infekcja nie rozprzestrzeni się w całym organizmie. Chemokiny reagują natychmiast po wykryciu patogenów. Bez nich proces odpornościowy będzie bezzębny, ponieważ białe krwinki nie będą skutecznie kierowane do zagrożonego obszaru. Infekcja, która dotrze do innych części ciała, może spowodować komplikacje i ostrzejszą odpowiedź immunologiczną, taką jak gorączka. Gdy organizm pozbędzie się patogenów, w procesie gojenia pośredniczą cytokiny. Istnieją inne rodzaje cytokin zwane cząsteczkami interleukiny, które również wzmacniają układ odpornościowy poprzez moderowanie gojenia, określanie stopnia gorączki, a co najważniejsze, gojenie się ran.

Podsumowanie:

Cytokiny i chemokiny są białkami, które regulują procesy układu odpornościowego. Są one cenne w walce z chorobami. Są one uważane za białka posłańców, które wyzwalają różne procesy w organizmie, starając się odeprzeć infekcje i leczyć rany.

Cytokiny wyzwalają produkcję białych krwinek, jak również odpowiedź koagulacyjną, która ma na celu uzdrowienie uszkodzonego obszaru. Proces ten przyspiesza proces gojenia się ran wewnątrz lub na zewnątrz ciała.

Różnica między cytokinami a chemokinami polega na ich funkcji. Chemokina jest specjalnym rodzajem cytokiny, której głównym celem jest kierowanie białych krwinek do obszaru dotkniętego chorobą, proces ten znany jest jako chemotaksja. Białe krwinki, wraz z limfocytami, niszczą wszelkie obce mikroorganizmy, które mogą być przyczyną infekcji. Pozbywają się tych patogenów, aby zapewnić, że nie rozprzestrzenią się one w całym organizmie. Po usunięciu patogenów, dzięki cytokinom rozpoczyna się proces gojenia.

.