Przez lato redaktor zarządzający TPG Eric przebył drogę z Pekinu do Los Angeles w klasie biznes na pokładzie 777-300ER linii Air China. Oto jego recenzja tego doświadczenia.

Skończyłem letnią podróż do Chin w Pekinie i dzięki uprzejmości ludzi, którzy sprowadzili mnie do pracy konsultingowej, otrzymałem bilet na Air China – jedyną linię lotniczą obsługującą połączenia bez międzylądowania między tymi dwoma miastami – na pokładzie ich flagowego samolotu 777-300ER z nowymi klasami usług, w tym klasą biznes z płaską podłogą.

The Lounge
Pomimo doniesień o strasznym ruchu w Pekinie, zajęło tylko około 45 minut, aby dostać się z mojego hotelu w centrum miasta do PEK o 5:30pm na mój lot o 9:00pm. W terminalu międzynarodowym praktycznie nie było nikogo, więc odprawa celna i bezpieczeństwo były bardzo szybkie, a ja wskoczyłem do małej kolejki do terminalu z bramkami odlotów i salonikiem Air China.

Będę się streszczał, ponieważ nie ma zbyt wiele do raportowania – salonik był w porządku. Nie rewelacyjny, nie zły. To było w górę schodów ruchomych na drugim piętrze terminala, ale nadal otwarte na terminalu poniżej, więc można spojrzeć przez ścianę i obserwować, co się dzieje.

Większość to była po prostu szeroka otwarta przestrzeń usiana małe obszary siedzące fotele wokół stolików do kawy. W środku znajdował się mały bar z owocami, przekąskami, zupami w stylu Cup o’ Noodle, które można było sobie przyrządzić, oraz małe lodówki z wodą, napojami gazowanymi i piwem, choć nic nie było zimne.

Wzdłuż jednej strony w dół na najdalszym końcu salonu był mały bar, gdzie goście mogli nalać sobie białego lub czerwonego chińskiego wina lub pomóc sobie z piwem, podczas gdy po drugiej stronie był mały bufet z kilkoma gorącymi daniami ryżowymi i kilkoma gorącymi zupami, jak również kilka stolików w stylu kawiarnianym. Nie miałem zbyt wiele czasu, aby spędzić tam przed moim lotem, więc po prostu wskoczyłem na WiFi, które działało przyzwoicie, i wystrzeliłem kilka ostatnich e-maili przed udaniem się do mojej bramki.

Samolot
Samolot 777-300ER linii Air China ma 313 miejsc i jest podzielony na trzy kabiny. Pierwsza klasa, czyli klasa „Zakazanego Pawilonu”, znajduje się z przodu samolotu i ma tylko osiem miejsc w konfiguracji 1 x 2 x 1. Kabina ekonomiczna jest z tyłu i składa się z 263 miejsc w konfiguracji 3 x 3 x 3.

Byłem w klasie biznes, lub „Capital Pavilion,” który miał 42 miejsc w 7 rzędach w konfiguracji 2 x 2 x 2. Kabina ta różniła się od wszystkich innych kabin klasy biznes, w których byłem. Fotele wyglądały podobnie jak w nowej klasie biznes Lufthansy, choć każda para foteli nie jest ustawiona pod kątem do siebie, lecz równolegle i lekko przesunięta. Rzędy wzdłuż ścian były ustawione pod kątem na zewnątrz, a fotele w środkowych rzędach były ustawione lekko pod kątem w prawo.

Ponieważ wszyscy wsiadali z przodu samolotu, miałem okazję rzucić okiem na fotele w klasie pierwszej w drodze do klasy biznes i spieszyłem się, aby umieścić swoje bagaże w schowkach nad głową, zanim zbyt wielu innych pasażerów przepchnie się obok mnie.

Siedzenie
Chociaż srebrno-szare fotele klasy biznes miały nachylenie zaledwie 60 cali, użyto w nich małych schowków na stopy, podobnie jak w fotelach Singapore Airlines, aby rozszerzyć je do w pełni płaskiego łóżka, które szacuję na około 6 stóp i 6 cali długości i 22 cale szerokości. Zaskakująco, jest niewiele konkretnych szczegółów na temat nowych foteli Air China 777-300ER, ale jeśli chcesz rzucić okiem na filmik, który linia lotnicza opublikowała z konceptualizacją projektu, spójrz tutaj.

Byłem w środkowym rzędzie, więc mój kolega (nieznajomy) i ja byliśmy skierowani lekko w prawo, choć nie widziałem go zbyt wiele dzięki stałej małej przegrodzie między naszymi oparciami i oddzielającemu nas małemu, przestronnemu stolikowi podłokietnikowemu.

Siedzenie było regulowane do różnych pozycji pionowych i zrelaksowanych, a następnie odchylane do tyłu do płaskiego łóżka. Nie było żadnych pokrowców na siedzenia ani specjalnej wyściółki do przykrycia siedzenia do spania. Linia lotnicza zapewnia dość grube kołdry i średniej wielkości poduszki, chociaż, jak również podpis czerwony kapcie do wyściełania wokół samolotu.

Siedzenia miały indywidualne porty zasilania z wbudowanymi adapterami, więc ładowałem laptopa podczas lotu, jak również 15-calowe ekrany dotykowe z muzyką, grami i programami telewizyjnymi, jak również to, co mogę opisać tylko jako eklektyczny zestaw głównie przestarzałych filmów amerykańskich i azjatyckich.

Amenity
Mały zestaw udogodnień zapewniony pasażerom klasy biznes obejmował szczoteczkę do zębów, zatyczki do uszu, maskę na oczy, chusteczki higieniczne do rąk, szczoteczkę i pastę do zębów, cytrusowy balsam do ciała L’Occitaine i balsam do ust.

My favorite part, however, was probably the set of navy blue pajamas with a button-up top that had a Mao collar. Czułem się wyraźnie chiński, co doceniłem.

Obsługa i posiłki
Podobnie jak w przypadku mojego doświadczenia na China Eastern, znalazłem personel na pokładzie Air China, aby być skuteczne, ale nie ciepłe. Przed lotem zaoferowali pasażerom szklankę wody lub soku, ale z jakiegoś powodu nie pofatygowali się, aby pozbierać puste butelki przed startem.

Ponieważ był to lot nocny, serwis posiłków był szybki i rozpoczął się prawie natychmiast po starcie, co doceniłem, ponieważ chciałem się przespać. Wybrałem menu chińskie, a nie zachodnie, i zacząłem od amuse bouche z wędzonego łososia, canapé z szaszłyka z polędwicy wołowej Yuxiang i szaszłyka grzybowo-warzywnego.

Następnie było małe danie z pięcioprzyprawionej wołowiny z gotowanym na parze bakłażanem i sosem sezamowym wraz z warzywami i czystym rosołem z kurczaka z mieszanymi grzybami. Jako danie główne wybrałem duszonego kurczaka z czarnymi grzybami na ryżu, a następnie mus truskawkowy na deser.

Przez cały czas trwania posiłku personel pokładowy pędził tam i z powrotem przez kabinę i trudno było ich zatrzymać na szklankę wody, nie mówiąc już o czymkolwiek innym. Mimo to spieszyłam się, aby zjeść i zasnąć, więc nie przeszkadzało mi to, ale miło byłoby zobaczyć uśmiech od czasu do czasu!

Podczas nocy personel pokładowy zostawiał przekąski i napoje w małym barze pomiędzy klasami biznes i pierwszą, które zawierały kubki z zupą, świeże owoce, jogurt, słodycze i ciasteczka.

Śniadanie odbyło się około 90 minut przed lądowaniem i rozpoczęło się od pikli z kelpem morskim i solonym kaczym jajkiem, congee z pierogami i pierogami z czarnymi grzybami i warzywami oraz świeżymi owocami. Zachodnim wyborem był zwykły omlet z ziemniakami Lyonnais, kanadyjskim bekonem i ziołowymi pomidorami, bułkami śniadaniowymi, płatkami śniadaniowymi i świeżymi owocami.

Lista alkoholi była krótka i do rzeczy z dwoma francuskimi czerwonymi i białymi winami każdy, półsłodkim francuskim szampanem oraz czerwonym i białym winem Great Wall z Chin. Podawali również Budweiser i piwo Yanjing, plus Glenfiddich 15-year i kilka innych likierów.

The Miles
Ordynarnie, mój bilet w jedną stronę kosztowałby około $4,900 (chociaż roundtrips idą za około $5,500). Lot trwał 12 godzin na wschód przez Pacyfik, i taktowany w 6,251 mil. Air China jest członkiem Star Alliance, więc bankowo moje mile do mojego konta United MileagePlus.

I został zarezerwowany w klasie Z, lub zniżki biznesowe, więc w oparciu o Air China relacji z United, mam tylko 6,251 Premier-kwalifikacyjne mile, i 25% klasy-of-service bonus na mile bazowe w sumie 7,813 mil United. Lot liczył się tylko jako jeden segment kwalifikacyjny Premier – najwięcej można zarobić w ogóle na Air China z United.

To różni się od niektórych innych partnerów United w Star Alliance, takich jak Air Canada lub ANA, gdzie członkowie United Mileage Plus będą również zarabiać premie do 50% na milach kwalifikacyjnych Premier w zależności od klasy taryfowej. Na przykład w przypadku linii ANA, osoby wykupujące bilety w klasie pierwszej otrzymują 250% mil bazowych i 150% mil kwalifikacyjnych Premier. Osoby podróżujące klasą biznes liniami Singapore otrzymają 125% mil bazowych, ale 150% mil kwalifikacyjnych Premier. Jak zawsze, jeśli mile kwalifikacyjne są ważną częścią Twojej decyzji dotyczącej planu podróży, upewnij się, że sprawdzisz zasady gromadzenia mil w konkretnej partnerskiej linii lotniczej, którą masz nadzieję polecieć, aby upewnić się, że zarobisz tyle mil, ile potrzebujesz.

Po stronie wykupu, mój bilet w jedną stronę kosztowałby 60 000 mil United za jednokierunkową nagrodę Saver Award na tej trasie (pierwsza klasa kosztowałaby 70 000) – i byłoby tak samo, czy leciałbym do Azji Południowej czy Japonii.

Final Thoughts
Although the service was spotty and the food wasn’t great, Air China got me back to LA on time, and I did appreciate their fully lie-flat business class seats, which allowed me to get a good 7 hours of sleep in across the Pacific. Given the choice, I might fly a different Star Alliance carrier to Asia, such as ANA or Singapore, whether I was earning or redeeming miles, but given that this was a non-stop service with lie-flat beds in business class, it met my needs.

.