Context/Objectives: Opisanie danych demograficznych, charakterystyki klinicznej i wyników funkcjonalnych pacjentów z niekompletnym uszkodzeniem rdzenia kręgowego i zespołem rdzenia tylnego (PCS).Design: Pięcioletnia retrospektywna seria przypadków.Setting: Oddział rehabilitacji po urazie rdzenia kręgowego (SCI) w uniwersyteckim centrum medycznym I stopnia.Uczestnicy: 9 pacjentów z niekompletnym uszkodzeniem rdzenia kręgowego, u których rozpoznano PCS, przyjętych na rehabilitację w ciągu ostatnich 5 lat.Mierniki wyników: Wyniki motoryczne Functional Independence Measure (FIM), długość pobytu (LOS), dyspozycja do wypisu.Wyniki: Częstość występowania PCS wynosiła 2%, a średnia wieku 62,0 lata. Najczęstszą etiologią PCS był ucisk rdzenia kręgowego przez zlokalizowane guzy (78%). Siedmiu (78%) pacjentów miało niedowład połowiczy. Wszyscy pacjenci posiadali klasyfikację Amerykańskiego Stowarzyszenia Uszkodzeń Rdzenia Kręgowego (AIS) na poziomie AIS D. Powikłaniami związanymi z OZW najczęściej były: ból neuropatyczny (78%), spastyczność (44%) i pęcherz neurogenny (78%). Średni czas pobytu na oddziale rehabilitacji wynosił 28 dni. Średnie wyniki motoryczne FIM przy przyjęciu i wypisie z oddziału uległy znaczącej poprawie (P = 0,001) odpowiednio z 41 do 65 punktów. Dwie trzecie (67%) pacjentów było w stanie przejść co najmniej 150 stóp z chodzikiem przed wypisem. Większość (78%) pacjentów została wypisana do domu. Kontynencja uległa poprawie od momentu przyjęcia do wypisu z oddziału 22% vs 56% (pęcherz moczowy) i 67% vs 78% (jelita).Wnioski: Można stwierdzić, że PCS najczęściej prowadzi do niedowładu połowiczego z powodu ucisku guza. Występują typowe powikłania medyczne związane z SCI. Pacjenci ci często doświadczają znacznej poprawy funkcjonalnej podczas rehabilitacji SCI, a większość z nich zachowuje również trzymanie moczu i stolca, co pozwala im na powrót do domu przy wypisie.