Wirowanie w gradiencie gęstości jest powszechnie stosowane do izolacji określonych populacji komórek z krwi pełnej. Technika ta wykorzystuje różnice w gęstości pomiędzy różnymi leukocytami a podłożem gradientu gęstości. W rezultacie, poszczególne wyizolowane populacje komórek będą zależały od gęstości użytego podłoża.
Do izolacji komórek jednojądrzastych (MNC) z krwi obwodowej, krwi pępowinowej i szpiku kostnego, zaleca się użycie podłoża o gęstości 1,077 g/mL, takiego jak Lymphoprep™ lub Ficoll-Paque™. W tym konkretnym zastosowaniu rozcieńczona krew jest nakładana na podłoże gradientu gęstości, a próbki są odwirowywane. Granulocyty i erytrocyty mają większą gęstość niż komórki jednojądrowe i podczas wirowania sedymentują przez warstwę ośrodka gęstości. Mniej gęste komórki jednojądrowe pozostają na granicy osocza i ośrodka gęstości. Proces ten jest znacznie ułatwiony dzięki wykonywaniu wirowania w gradiencie gęstości w probówce SepMate™. Aby uzyskać więcej szczegółów na temat wykonywania tej techniki, obejrzyj film na temat izolowania MNC z krwi pełnej przy użyciu wirowania w gradiencie gęstości.

.