W tradycyjnej Japonii, zwłaszcza w epoce Edo, gdy większość budynków i struktur miejskich/wiejskich była wykonana z drewna, pożary były zmorą społeczeństwa, ponieważ ogień mógł strawić cały budynek i wszystkie jego dobra w ciągu kilku minut.

„Kura” (po japońsku 蔵 lub 倉), co oznacza „magazyn” lub „skład”, stała się rozwiązaniem z wyboru, aby chronić towary i dobra przed taką katastrofą. Wzniesienie magazynu wykonanego wyłącznie z betonu, kamieni i metalu kosztowało jednak ogromne ilości srebra i złota i tylko bogaci kupcy i szlachta mogli sobie na nie pozwolić.

Oczywiście „kura” występuje we wszystkich rozmiarach i zabawnie jest odkrywać te mniejsze, schowane między domami w miastach lub wśród drzew na dużej posiadłości rolnej! Niektóre z nich są okazałe i dobrze utrzymane, inne pozostawiono opuszczone, narażone na kaprysy naturalnej erozji.

Opuszczone magazyny z czerwonej cegły w Jirou Cho, starej dzielnicy portowej w Shimizu Ku, Shizuoka City.

Te kura kosztują fortunę, aby je wznieść, ale są również bardzo drogie, aby je rozebrać. Dlatego wciąż można znaleźć wiele opuszczonych przez bogatych właścicieli, którzy nagle musieli odejść, zniknąć lub popaść w ciężkie czasy, szczególnie w miastach portowych lub bogatych dzielnicach dużych tradycyjnych miast, takich jak Kioto, Kanazawa, Fukuoka i tak dalej.

Z drugiej strony całkiem sporo z nich zostało utrzymanych lub zreformowanych tak, aby mieściły firmy, sklepy z ubraniami, jak ten powyżej w mieście Shizuoka, jeden z niewielu budynków, które przetrwały II wojnę światową w tym mieście, lub restauracje i kawiarnie, a nawet księgarnie i galerie sztuki.

Kura przekształcona w Izakaya/Japanesestyle bistro w Shimada City

„Kura” występują w dwóch podstawowych stylach i wielu rozmiarach:

• Wszystkie zbudowane z czerwonej cegły, chociaż wnętrze może być wzmocnione betonem, kamieniami, metalem lub/i drewnem.
• Kamienie i beton pokryte białym tynkiem.

Stara kura, prawdopodobnie własność bogatego właściciela ziemskiego, wzniesiona na kamiennej podstawie z tradycyjną konstrukcją kratową wokół dolnej części pierwszego piętra.

Opuszczona kura w mieście Shizuoka należąca do nieistniejącego już browaru sake Inoue.

Wielu browarów sake, producentów sosu sojowego i pasty miso zamieszkuje własne kura.

Typowy magazyn składa się z dwóch pięter, choć jedno- i trzypiętrowe magazyny nie są rzadkością.

Wejścia będą ograniczone do minimum i nawet bardzo duże kura mogą mieć tylko jedno na parterze/pierwszym piętrze, podczas gdy okna są prawie niezmiennie otwierane na ostatnim piętrze. Te same okna są zamykane panelami o tej samej grubości co ściany. Po zamknięciu stają się one integralną częścią ścian.

Były browar Suzuki Honkei Sake w Shimizu Ku, Shizuoka City

Wielu znajdzie osiągnięcie tradycyjnych japońskich domów z takim samym pokryciem dachowym wykonanym z wypalanych dachówek.

Magazyn przerobiony na małe muzeum i sklep z pamiątkami w Okabe, Fujieda City

Wielka kura należąca do Shinseido Company w Suruga Ku, Shizuoka City. Zwróć uwagę na imponującą zębatkę dachową!

Kołki” często spotykane wokół ścian nie służą do wieszania rzeczy, ale do sprawdzania właściwego ustawienia ścian, ponieważ ziemia jest narażona na trzęsienia ziemi. To samo odnosi się do kołków połączonych z pokryciem dachowym. Przerwa w łączniku stanie się znakiem, że dach jest wypaczony

Można zauważyć takie małe otwory u podstawy kura, szczególnie na wsi. Służą one do sprawdzania fundamentów i ewentualnego nadmiaru wody.

.