Język jest funkcją, która jest używana przez żywe istoty, a dokładniej „zwierzęta społeczne”, od tysięcy lat. Wszystkie zwierzęta społeczne komunikują się między sobą, od ptaków i owadów po delfiny i małpy, ale tylko ludziom udało się stworzyć język, który obejmuje coś więcej niż tylko niezbędne sygnały. Na przestrzeni lat człowiek przyczynił się do rozwoju tysięcy języków. Dziś istnieje ponad tysiąc języków, którymi mówi się na całym świecie, a większość języków często dzieli się na podkategorie, od dialektów po kreole i inne modyfikacje.

Angielski, na przykład, jest językiem ogólnoświatowym, który nie ma jednej podstawowej formy; zamiast tego istnieje wiele form języka angielskiego, które ludzie dostosowują i regulują w zależności od swoich potrzeb. Ludzie nieustannie manipulują słowami, aby brzmiały one bardziej „naturalnie” w określonych sytuacjach i wobec określonych osób. Ktoś może używać innych wzorców wypowiedzi, kiedy rozmawia z profesorem, niż kiedy rozmawia z przyjaciółmi czy rodzicami. Język angielski jest bardzo skomplikowany, a jednocześnie fascynujący, ponieważ można go rozciągać, manipulować nim i przenosić do innych języków i nadal ma to sens. Często, jak osobiście zauważyłem podczas moich codziennych interakcji społecznych, język nie jest używany z szacunkiem dla gramatycznej dokładności, ale z naciskiem na jasność. Z tego powodu, można powiedzieć, że nie ma „standardowej formy języka angielskiego”. Istnieje wiele różnych odmian języka angielskiego, a większość ludzi styka się z nimi, nawet nie zauważając różnic. W tym poście opowiadam o moich praktykach językowych i różnych typach języka, których używam podczas moich codziennych, społecznych interakcji. Ja również wspomnieć o wzorcach, które używam, gdy mówię i dostarczyć wyjaśnień, dlaczego faworyzuję niektóre wzorce języka nad innymi w pewnych sytuacjach.

Jeden piątek po południu, otrzymałem tekst od mojego przyjaciela, mówiąc: „Niko, co jest w górę chcesz iść uderzyć siłownię?” Później odpowiedziałem, „Yea bro słowo”. Jak można zauważyć, pisemna rozmowa, że mój przyjaciel i ja mieliśmy nie jest prawidłowo sformatowany. Gramatyka jest błędna, a ja używam słów, które nie istnieją nawet w słowniku. Dla zwykłego czytelnika takie teksty nie mają absolutnie żadnego znaczenia. Wyglądają jak kupa słów wrzuconych do jednego worka w nadziei, że to ma sens. Dla mnie jednak ma to absolutny sens i jest to jedyna forma angielskiego, której używam do komunikacji z niektórymi z moich przyjaciół. Czasami ludzie mnie krytykują, mówiąc, że nie szanuję języka angielskiego i nie powinienem używać „slangu”. Moja odpowiedź na to jest zawsze taka sama – mówię im, że nie lekceważę angielskiego; zamiast tego, celebruję ten wspaniały język, który, dzięki swojej niesamowitej elastyczności, ktoś taki jak ja może zmieniać układ, odmieniać i wymyślać nowe słowa, które wnoszą nowe znaczenie do nieformalnej rozmowy. To nadaje rozmowie kolor. Kolor, który nie jest definiowany przez złożoność słów, ale przez jasność, którą przekazują. Słowa, które wymieniam z moimi przyjaciółmi za pomocą smsów, mają w sobie głos. Na przykład, kiedy mój przyjaciel napisał do mnie: „Chcesz iść na siłownię?”. Mogłem usłyszeć jego głos poprzez słowa, których użył, ponieważ są to słowa, których używamy, gdy rozmawiamy ze sobą twarzą w twarz. Jeśli moi przyjaciele i ja mieliśmy zamiar przejść do formalnej wymiany tekstów, wszystko brzmiałoby nienaturalnie i dziwnie. Jednak nie ma potrzeby, ponieważ doskonale rozumiemy się nawzajem w sposób, w jaki mówimy i piszemy.

Są też przypadki w moim codziennym życiu, kiedy używam bardziej formalnej formy języka angielskiego do komunikowania się i pisania, i to głównie wtedy, gdy jestem w szkole. Ponieważ szkoła jest miejscem przeznaczonym do nauki, należy używać odpowiedniej formy języka. Kiedy zadaję pytania, piszę eseje i komunikuję się z moimi profesorami, zawsze staram się używać słownictwa, które najlepiej wyraża moje akademickie aspiracje. Ale posiadanie tych wszystkich różnych form języka angielskiego prowadzi mnie do pytania – która forma jest tą prawdziwą? Która forma angielskiego najlepiej odzwierciedla moją osobowość i moje rzeczywiste myśli? Po dłuższym zastanowieniu doszedłem do wniosku, że wszystkie te formy są moimi prawdziwymi formami i wszystkie te języki w równym stopniu odzwierciedlają moje myśli i moje prawdziwe „ja”. Nie przedkładałbym jednej formy języka angielskiego nad drugą, ponieważ nie są one używane zamiennie; każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie w określonych sytuacjach. I, jak już wspomniałam, adaptacja tych form języka angielskiego pozwala mi na lepszy kontakt i zrozumienie pewnych osób poprzez zwykłe przestawienie się na ich sposób mówienia i pisania. Jest to jedna z wielu korzyści, które każdy język, a angielski w szczególności, ma do zaoferowania.