Pashmak w języku perskim oznacza „jak wełna”, ale z pewnością nie tak smakują delikatne nitki tej rozpływającej się w ustach irańskiej słodyczy. Podczas gdy w przeszłości pashmak mógł być wykonany przez kucharzy domowych, przestrzeń, czas i umiejętności wymagane do doskonałości tego deseru zdegradowały go do rąk profesjonalnych cukierników, którzy używają narzędzi przemysłowych do wykonania tego rozkosznego cukierka, który jest czasami sprzedawany poza Iranem jako „perska wata cukrowa.”

Ten pracochłonny słodki przygotowywany jest przez prażenie mąki w maśle i mieszanie ciasta z karmelizowanym cukrem, który ostygł i uzyskał konsystencję gumy do żucia. Po ostygnięciu, cukier jest nabierany i zwijany w duży pierścień za pomocą skrobaczki do ciasta i wprawnych rąk, które zręcznie rozciągają, ciągną i skręcają z precyzją choreograficznego tańca. Następnie cukiernicy umieszczają uprażoną mąkę i pierścień z cukru na dużej powierzchni roboczej, gdzie specjalna maszyna z przydatkami przypominającymi ośmiornicę pomaga połączyć je i dalej rozciągać mieszaninę w większe koło. Po kilku naprzemiennych rundach mieszania i rozciągania ręcznego i maszynowego, zaczynają wyłaniać się delikatne nitki tego, co stanie się pashmakiem. Kiedy nitki są już cienkie i puszyste, kroi się je i pakuje do pudełek i tacek, od czasu do czasu przyozdabiając pistacjami. Czasami do pashmaku dodaje się dodatkowe aromaty; najczęściej jest to pasta sezamowa lub olej sezamowy, ale popularne są również kwiat pomarańczy, woda różana, kardamon, pistacje i szafran. Wreszcie, cukierek jest gotowy do transportu do shirini (słodkie) sklepy Iran.

Pashmak uważa się, że pochodzi z irańskiego miasta Yazd. Choć z pewnością może być spożywany samodzielnie, jest popularnym ozdobnym dodatkiem do lodów, ciast i puddingów. Lekko lepki w dotyku, pashmak ma lekką konsystencję, która zdradza jego gęsty, bogaty skład. Orzechowy smak prażonej mąki, w połączeniu z maślaną słodyczą tego zabawnego małego cukierka, utrzymuje się jeszcze długo po jego spożyciu.