Aby wprowadzić pojęcie „rozkładu wielkości cząstek”, należy najpierw zdefiniować „wielkość cząstek”. Kształt prawie wszystkich cząstek nie może być po prostu i ilościowo wyrażony jako „kule” lub „sześciany”. Cząstki są złożonymi i nieregularnymi kształtami, a ich wielkość cząstek nie może być bezpośrednio zdefiniowana. Dlatego też stosuje się definicję pośrednią „średnica równoważna kuli”. Zgodnie z tą definicją, kiedy pewna cząstka jest mierzona w oparciu o pewną zasadę pomiaru, wielkość mierzonej cząstki jest wyrażona przez średnicę ciała kulistego, które wykazuje ten sam wynik (tj. wielkość lub wzór pomiaru). Na przykład w przypadku „metody opadowej” przyjmuje się, że wielkość mierzonej cząstki o tej samej prędkości opadania co kula o średnicy 1 µm tej samej substancji, co mierzona cząstka, wynosi 1 µm. Jednakże w przypadku „metody dyfrakcji/rozproszenia laserowego” wielkość cząstki mierzonej cząstki, która wykazuje taki sam wzór światła rozproszonego/rozproszonego jak kula o średnicy 1 µm, wynosi 1 µm niezależnie od kształtu cząstki.

.