Historia zaczyna się od Pandiona, króla Aten. Widzicie, poślubił on swoją matczyną ciotkę, Zeuxippe. Teraz, Apollodorous nie mówi nic o tym, że Bogowie ukarali go za tego rodzaju małżeństwo (jedyne takie małżeństwo w greckiej legendzie, według Perseus Project), ale myślę, że jest to możliwe, biorąc pod uwagę to, co stało się z jego rodziną. Pandion i Zeuxippe mieli dwie córki, Procne i Philomelę, oraz synów bliźniaków, Erechtheusa i Butesa1. Ale Pandion nie był zbyt dobrym ojcem, bardziej interesował się swoim królestwem i kiedy Ateny poszły na wojnę z Abdacusem, Pandion wezwał Tereusa, swojego sąsiada z Tracji, i poprosił go o pomoc.

Teraz Tereus był nie tylko władcą Daulis (nieistotnego i stosunkowo mało znaczącego narodu), był także synem Aresa i z powodu swoich wielkich koneksji w Tracji wygrał wojnę dla Pandiona. Pandion, będąc dobrym dyplomatą i sprytnym biznesmenem, zdecydował, że powinien nagrodzić Tereusa, a także umocnić z nim stosunki, a ponieważ był okropnym ojcem, który postrzegał swoje córki głównie jako narzędzia przetargowe, dał swoją córkę Procne Tereusowi za żonę.

Tereus miał swoje kopnięcia z Procne, pozostawiając ją do rodzenia ich syna, Itys, ale po zabawa została wykonana (dla niego) porzucił Procne w swoim domu w kraju, gdzie nikt nie będzie wiedział, że ona tam była. Potem wrócił do domu Pandiona i postanowił, że ma coś do Filomeli. Powiedział Filomeli, że jej siostra umarła. On całkowicie uwiódł Philomela, a wkrótce ożenił się z nią, jak również.

Po poślubieniu jej, zrobił najbardziej romantyczną rzecz możliwe, on wyciąć jej język. Ten koleś był poważnie chory. Ale Philomela była znakomitą tkaczką (jak większość greckich kobiet z wyższej klasy) i wplotła postacie w szatę, dając tym samym znać swojej siostrze Procne, co się dzieje. Prokne, która tak naprawdę nie miała pojęcia, co się dzieje aż do tego momentu, natychmiast wyruszyła w drogę, zabierając ze sobą syna, Itysa. W końcu Procne odnalazła swoją siostrę, ale z powodu jej własnego znęcania się i tego, co widziała, jak robiono jej siostrze, Procne oszalała.

Udając, że zgadza się na zło Tereusa, powiedziała mu, że zrobi mu wspaniałą kolację. Następnie udała się na zaplecze, zabiła swego syna, ugotowała go i podała Tereusowi. Podczas gdy Tereus ucztował na swoim synu, Prokne chwyciła Filomelę i uciekła.

Gdy Tereus zorientował się, że został oszukany, wziął topór i ruszył za nimi. Kobiety biegły, ale nie były przyzwyczajone do ucieczki i wkrótce zostały dogonione w Daulii. Modliły się do bogów, by zamienili je w ptaki, a bogowie zlitowali się. Prokne została zamieniona w słowika, nieustannie wypłakującego swój żal dźwiękami: „Itu, Itu” (imię jej syna). Filomela stała się bezgłosną jaskółką. A Tereus, również przemieniony w ptaka, stał się dudkiem, który woła „pou, pou”, co po grecku znaczy „gdzie, gdzie”.

UWAGI: Historia ta jest prawdziwą tragedią. Sofokles napisał Tereusa, aby opowiedzieć tę historię, ale ta sztuka jest w większości zaginiona. Jedyne inne miejsce, gdzie można znaleźć te historie opowiedziane dzisiaj (poza starożytnymi historykami i poetami) jest w The Birds Aeschlyusa.
1. Apollodorous cytuje tych dwóch jako synów Pandiona, ale Pausanias ubolewa nad tym, że Pandion nie spłodził synów, by zemścić się na swoich córkach.
1.