Pewnego dnia jedno z moich dzieci powiedziało coś niemiłego swojej siostrze. Kiedy się z nią skonfrontowałam, jej obrona brzmiała: „Ja tylko żartowałam.”

W tym tygodniu widziałam, jak Sarah Huckabee Sanders w telewizji mówiła, że Trump tylko żartował podczas przemówienia, które wygłosił w Long Island w miniony weekend, gdzie w zasadzie zachęcał do brutalności policji podczas postępowania z podejrzanymi. Trump „żartuje” wielokrotnie, od brutalności policji, do gróźb zwolnienia Toma Price’a za to, że nie wygrał głosowania nad uchyleniem opieki zdrowotnej, do zachęcania Rosji do „znalezienia” brakujących e-maili Hillary Clinton.

Jestem skłonny tolerować pewną ilość żartów z moimi dziećmi, ponieważ pomaga to rozwijać społeczne poczucie humoru i naukę. Ostatnio małe dziecko opowiedziało mi dowcip i byłem zachwycony nie dlatego, że był zabawny, ale dlatego, że widziałem kluczowy moment w jego rozwoju, kiedy jego zrozumienie humoru kliknęło. Był w stanie negocjować swoją rzeczywistość na tyle, by znaleźć humor w dowcipie.

Humor i żartowanie mają swoje miejsce zarówno w naszych osobistych historiach, jak i w całej historii ludzkości. A History of Laughter opisuje potencjał, jaki humor ma do łączenia ludzi, ale także do oddzielania i izolowania ich. Jednak obrona „tylko żartowałem” używa żartu jako formy odwracania uwagi.

Jest to sposób, w jaki dzieci testują granice: kiedy je przekroczą, mogą się wycofać i nie brać odpowiedzialności za to, co powiedziały. Ten proces pozwala dzieciom się uczyć. Zdają sobie sprawę, gdzie są granice społeczne i (miejmy nadzieję) nie przekroczą ich ponownie. Do czasu, gdy ktoś dorośnie i stanie się dorosły, powinien mieć jasne zrozumienie, gdzie są te granice. Dorosły, który używa tylko żartobliwej obrony już nie testuje granic, ale próbuje uciec przed karą za ich przekroczenie.

Co mnie najbardziej niepokoi w dorosłych używających tylko żartobliwej obrony, jednak, jest to, że ktoś próbuje nie tylko uciec przed winą, ale przypisać ją ponownie. Zamiast słuchaczy strofujących mówcę, który mówi coś okrutnego, nieczułego lub niewłaściwego, mówi się im, że są przewrażliwieni na swoim punkcie. Obrona oparta na żartach również ignoruje konstrukcję władzy, która się w niej kryje. Często puenta obraźliwego stwierdzenia atakuje grupę, która ma mniej władzy w społeczeństwie. Wreszcie, obrona oparta na żartach odcina rozmowę i dialog, czyli coś, czego potrzebujemy więcej w naszej kulturze. Zamiast być w stanie zaangażować się w rozmowę o tym, dlaczego żartowanie z brutalności policji jest obraźliwe, rozmowa jest natychmiast ucinana.

Niektórzy powiedzą, że to tylko fenomen obecnego prezydenta USA, i miejmy nadzieję, że tak jest. Jednak, jeśli nadal będziemy akceptować tylko żartobliwą obronę, gdzie wszystko może być wyśmiane jako żart, to słowa same w sobie nie mają już znaczenia. Nowe formy komunikacji, takie jak Twitter i Snapchat, zachęcają do stosowania szybkich zrywów komunikacyjnych i łączenia zdjęć z krótkimi podpisami, kosztem kontekstu i przemyślanej konstrukcji języka. Twitter

Prezydent wyraża swoje Id na Twitterze, a potem twierdzi, że to nic nie znaczy, gdy ludzie wyrażają oburzenie na jego obraźliwe wypowiedzi. To nie jego wina, mówi, ale nasza.

Humor jest ważny dla naszej kultury, ale ludzie muszą wyrosnąć z używania pewnego rodzaju humoru, aby stać się odpowiedzialnymi członkami społeczeństwa. Jest to kluczowe dla naszych dzieci i zdrowego społeczeństwa, że słowa i znaczenie mają znaczenie. Kije i kamienie mogą łamać nasze kości, ale słowa mogą, mają i nadal nas ranią.