AlbaniaEdit

Obrona cywilna w Albanii jest koordynowana przez Drejtoria e Përgjithshme e Emergjencave Civile (General Directorate of Civil Emergencies), departament w ramach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Albanii. Utworzona w 2001 r., Dyrekcja ta zajmuje się gotowością i reagowaniem na klęski żywiołowe i katastrofy spowodowane przez człowieka.

BelgiaEdit

Belgijska ochrona cywilna jest koordynowana przez Federalną Służbę Publiczną Spraw Wewnętrznych (dawne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych) i działa jako wyspecjalizowana służba drugiej linii. Nie jest to służba pierwszego kontaktu, jak straż pożarna, ale jest wzywana tylko wtedy, gdy potrzebna jest specjalistyczna pomoc. Jej główne zadania koncentrują się wokół incydentów CBRN, operacji poszukiwawczych i ratowniczych oraz ciężkiej pomocy technicznej. Według stanu na 2016 r. belgijska Obrona Cywilna zatrudnia około 1100 osób, z czego 450 profesjonalistów i 650 wolontariuszy.

CyprEdit

Cypryjskie Siły Obrony Cywilnej zostały utworzone w 1964 r. w odpowiedzi na tureckie bombardowania Tillirii w celu ochrony ludności cywilnej i pomocy w powrocie do zdrowia po bezpośrednich skutkach działań wojennych lub katastrof.

DaniaEdit

Duńska Agencja Zarządzania Kryzysowego jest agencją rządową podlegającą Ministerstwu Obrony, której głównym zadaniem jest przygotowywanie się do klęsk żywiołowych i krajowych sytuacji kryzysowych w Danii oraz reagowanie na nie. DEMA jest również w stanie rozmieścić za granicą na wniosek innych państw. Rozwinęła się z czasu wojny Civilforsvarsstyrelsen (Agencja Obrony Cywilnej), a ogół społeczeństwa nadal często odnoszą się do niego jako Obrony Cywilnej.

FinlandiaEdit

Civil defense in Finland is a civilian effort, coordinated by the Ministry of Interior through the Civil Defense Act of 1958, to provide shelters in high-risk areas, evacuate civilian populations from threatened areas, and limit damage from natural disasters.

FranceEdit

Dyrekcja Obrony Cywilnej i Gotowości Kryzysowej (Direction de la Défense de la Sécurité Civile) jest agencją obrony cywilnej rządu francuskiego, która obejmuje Sous-Direction des Sapeur-pompiers i Sous-Direction des opérations de Secours et de la coopération civilo-militaire (oddział operacji ratunkowych i współpracy cywilno-wojskowej).

NiemcyEdit

Niemiecka Federalna Agencja Pomocy Technicznej (THW Technisches Hilfswerk) to organizacja dobrowolnych ekspertów jako organ w departamencie Federalnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, założona w 1950 r.

Niemcy WschodnieEdit

GrecjaEdit

W 1995 r. obrona cywilna została instytucjonalnie ustanowiona wraz z utworzeniem Generalnego Sekretariatu Ochrony Cywilnej przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

IrlandiaEdit

Civil Defence Ireland, utworzona w 1950 r. w odpowiedzi na zagrożenie katastrofą nuklearną po „The Emergency”, działa na poziomie władz lokalnych w połączeniu z Department of Defence.

Isle of ManEdit

Utworzony w 1949 roku, IOMCDC jest służbą ratowniczą rządu wyspy Man, z szerokim briefem do reagowania kryzysowego, ewakuacji ludności cywilnej, kontroli powodzi, zarządzania katastrofami, komunikacji kryzysowej i masowej dekontaminacji.

WłochyEdit

Ochrona cywilna zajmuje się na poziomie krajowym z prognozowania, zapobiegania, zarządzania i przezwyciężania katastrof ludzkich i naturalnych oraz w sytuacjach kryzysowych. Zajmuje się również z sektora, takich jak pożar lasu i hydrogeologiczne ryzyko.

MonakoEdit

Corps des Sapeurs-Pompiers to siły wojskowe, składające się ze 135 wojskowych i 25 pracowników cywilnych, które zajmują się gaszeniem pożarów i obowiązkami obrony cywilnej.

NorwegiaEdit

Norweska obrona cywilna wspiera policję, straż pożarną i służbę zdrowia podczas większych incydentów, do których te departamenty nie mają siły roboczej.

PortugaliaEdit

W Portugalii Autoridade Nacional de Proteção Civil (ANPC) działa w zakresie zapobiegania, przygotowania, reagowania i działań naprawczych przeciwko zagrożeniom naturalnym i technologicznym, a także zapobiegania i zwalczania pożarów obszarów wiejskich.

RumuniaEdit

W Rumunii Inspektorat Generalny ds. Sytuacji Nadzwyczajnych (rumuński: Inspectoratul General pentru Situaţii de Urgenţă) jest organem rządowym odpowiedzialnym za obronę cywilną w całym kraju. W każdym okręgu znajduje się biuro odpowiedzialne za zarządzanie kryzysowe na danym obszarze. IGSU jest odpowiedzialny za budowę i utrzymanie publicznych schronów ABC.

Koncepcja scentralizowanej obrony cywilnej powstała w 1933 roku, poprzez Dekret Królewski 433. To nadal jest częścią różnych ministerstw, takich jak Sprawy Wewnętrzne i Defence.

RosjaEdit

W czasach ZSRR utrzymywano wyspecjalizowane pododdziały obrony cywilnej w celu zapewnienia pomocy ludności po nalotach bombowych oraz atakach nuklearnych, biologicznych lub chemicznych. I dziś, zgodnie z prawem, wojska obrony cywilnej Ministerstwa Federacji Rosyjskiej do Spraw Obrony Cywilnej, Sytuacji Nadzwyczajnych i Likwidacji Skutków Klęsk Żywiołowych muszą zachować taką wojenną rolę. Tak więc są one odpowiedzialne za organizację i koordynację rosyjskich sił wojskowych dla celów obrony cywilnej nie tylko podczas klęsk żywiołowych i katastrof spowodowanych przez człowieka, ale także w czasie wojny.

San MarinoEdit

Policja cywilna jest odpowiedzialna za obronę cywilną, a także pobieranie podatków, bezpieczeństwo wewnętrzne i kontrolę ruchu drogowego.

HiszpaniaEdit

Hiszpania rozpoczęła politykę obrony cywilnej w latach 40. XX wieku, a od lat 60. XX wieku istnieje Dyrekcja Generalna ds. Ochrony Ludności i Sytuacji Nadzwyczajnych, będąca częścią składową Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, której zadaniem jest opracowanie polityki rządu w zakresie ochrony ludności. Ponadto, hiszpańskie regiony i gminy posiadają własne plany obrony cywilnej. Ponadto, od 2006 roku istnieje jednostka wojskowa, Wojskowa Jednostka Sytuacji Kryzysowych.

SzwecjaEdit

Szwedzka obrona cywilna „składa się z różnorodnych działań prowadzonych przez społeczeństwo w celu wzmocnienia zdolności do radzenia sobie ze stanem podwyższonej gotowości i wojną.” Szwedzkie cele obrony cywilnej to: ochrona ludności cywilnej; przyczynianie się do pokoju i bezpieczeństwa; oraz wzmocnienie zdolności społeczeństw do zapobiegania i zarządzania poważnymi sytuacjami kryzysowymi w czasie pokoju.

SzwajcariaEdit

Szwajcarskie Federalne Biuro Ochrony Cywilnej (FOCP), w ramach Federalnego Departamentu Obrony, Ochrony Cywilnej i Sportu, jest odpowiedzialne za koordynację usług obrony cywilnej. Prowadzi ono Krajowe Centrum Operacji Kryzysowych (NEOC) oraz Laboratorium Spiez, które jest odpowiedzialne za badania nad bronią masowego rażenia i jej ochronę. W czasie zimnej wojny Szwajcaria zbudowała rozległą sieć schronów przeciwatomowych, w tym tunel Sonnenberg. W dokumencie Nuclear War Survival Skills stwierdzono, że od 1986 roku „Szwajcaria posiada najlepszy system obrony cywilnej, który obejmuje już schrony przeciwwybuchowe dla ponad 85% wszystkich obywateli”. Szwajcaria posiada również obowiązkowe zapasy podstawowych towarów.

Wielka BrytaniaEdit

Korpus Obrony Cywilnej był cywilną organizacją ochotniczą założoną w Wielkiej Brytanii w 1949 roku jako podstawowa organizacja do prac związanych z obroną cywilną. Została rozwiązana w 1968 r.

.