Był sobie raz ośmiornica nieśmiała i cicha. Prawie zawsze chodziła sama, bo choć chciała mieć wielu przyjaciół, była zbyt skrępowana.

Pewnego dnia ośmiornica próbowała złapać bardzo śliską ostrygę. Zanim się zorientował, związał się w jeden masywny węzeł i nie mógł się ruszyć. Z całych sił próbował się wyplątać, ale to nic nie dało. W końcu, pomimo wielkiego zażenowania, jakie odczuwał widząc się w takiej plątaninie, musiał poprosić o pomoc przepływające ryby. Wiele ryb przepłynęło obok, ignorując go, ale jedna bardzo miła mała rybka zaoferowała pomoc w rozwiązaniu tych wszystkich macek z tych wszystkich przyssawek.

Ośmiornica poczuła ogromną ulgę, kiedy w końcu została uwolniona, ale była tak nieśmiała, że nie odważyła się porozmawiać z rybką i zaprzyjaźnić się z nią. Po prostu podziękował rybie i szybko odpłynął. Później ośmiornica spędziła całą noc myśląc, że zmarnowała świetną okazję, aby zaprzyjaźnić się z tą bardzo uprzejmą małą rybką.

Kilka dni później ośmiornica odpoczywała między skałami, kiedy zauważyła, że wszyscy wokół śpiesznie przepływają obok. Spojrzał w dal i zobaczył ogromną rybę, która przypłynęła, aby się pożywić w tej okolicy. Ośmiornica szybko się schowała; wtedy, wyłuskując oko ze swojej kryjówki, zobaczyła, że ogromna ryba goni miłą, małą rybkę, która ją odwiązała. Ta mała rybka naprawdę potrzebowała pilnej pomocy, ale wielka ryba wyglądała tak groźnie, że nikt nie śmiał się do niej zbliżyć. Ośmiornica, pamiętając, jak mała rybka mu pomogła, poczuła, że musi zrobić wszystko, co w jej mocy, aby przyjść mu z pomocą.

Nie wahając się, ośmiornica wystrzeliła ze skał jak promień. Położył się dokładnie na drodze gigantycznej ryby, i zanim ryba mogła coś z tym zrobić, ośmiornica wystrzeliła największy strumień atramentu w swoim życiu. Złapał małą rybkę i popłynął z powrotem, aby ukryć się w skałach. Wszystko działo się tak szybko, że duża ryba nie miała czasu na reakcję. Szybko jednak otrząsnął się z zaskoczenia. Ruszył w stronę skał, szukając ośmiornicy i małej rybki. Teraz naprawdę chciał je pożreć!

Wkrótce jednak zaczął odczuwać okropne swędzenie; najpierw w skrzelach, potem w płetwach, a następnie na całym ciele. Okazało się, że ta olbrzymia ryba miała bardzo artystyczną naturę, uwielbiała kolory, a ciemny tusz ośmiornicy wywołał u niej straszną alergię!!!
Więc wielka ryba odpłynęła, rozdrażniona na całego.

Jak tylko zniknęła, wszystkie ryby, które się ukrywały, przypłynęły i pogratulowały ośmiornicy odwagi. Wtedy mała rybka opowiedziała im wszystkim, jak pomogła ośmiornicy kilka dni wcześniej, ale nigdy nie wiedział, że ktoś był tak wdzięczny, że skończyłby robiąc coś tak niebezpiecznego. Słysząc to, inne rybki odkryły, jak miła była ta nieśmiała ośmiornica, i wszyscy wokół zapragnęli zostać przyjaciółmi tak odważnej i honorowej ośmiornicy.