Przekonanie, że LASIK nie powinien być wykonywany na cienkich rogówkach ze względu na ryzyko zagrażającej wzrokowi ektazji, nie jest naukowo uzasadnione, według jednego z badaczy.

Nieprawidłowa topografia rogówki jest najważniejszym przedoperacyjnym czynnikiem ryzyka powikłania pooperacyjnego, powiedział

William B. Trattler, M.D., dyrektor, rogówka, Center for Excellence in Eye Care, Miami.

„Większość pacjentów, którzy mają cienką rogówkę nie jest nienormalna”, powiedział dr Trattler.

Ektazja rogówki, która jest postępującym wybrzuszeniem rogówki, podobnie jak w przypadku rogówki, może poważnie zmniejszyć zarówno nieskorygowaną jak i najlepiej skorygowaną ostrość wzroku. Naukowcy wstępnie zidentyfikowali czynniki ryzyka dla tego powikłania, chociaż lista prawdziwych czynników ryzyka jest nadal przedmiotem gorącej dyskusji. Niektóre z proponowanych czynników ryzyka obejmują rogowacenie płaskie, resztkowe podłoże stromalne mniejsze niż 250 µm, wysoką krótkowzroczność i grubość rogówki przed operacją mniejszą niż 500 µm.

Dr. Trattler przytoczył retrospektywny przegląd 1,700 pacjentów, którzy zostali ocenieni przy użyciu systemu punktacji Randlemana.

„Stwierdziliśmy, że jeśli topografie są w normie, kryteria Randlemana nie są tak pomocne w przewidywaniu, kto jest zagrożony ektazją”, powiedział. „Myślę, że odpowiedź jest taka, że topografia rogówki jest powodem numerów 1-10 jako znak dla tego, kto jest na zwiększonym ryzyku ektazji.”

Dr. Trattler powiedział, że jeśli rogówki pacjenta są biomechanicznie słabe, będą się wypaczać i rozwijać keratoconus.

„Kiedy pacjenci mają asymetrię i oznaki wczesnego kerataconus, wiesz, że te rogówki są już osłabione, i to jest różne od pacjentów, którzy są młodsi lub którzy mają cienkie rogówki,” powiedział. „Nie ma dowodów na to, że cienka równa się słaba.”

Dr. Trattler powiedział, że wyniki z sieciowania rogówki dowodzą jego punktu widzenia, ponieważ usieciowane rogówki stają się bardziej zwarte.

„Jak stają się bardziej zwarte, rogówki sztywnieją i stają się mocniejsze,” powiedział. „Ta sama rogówka przed i po usieciowaniu jest mocniejsza, ale i cieńsza.”

Powszechnie wiadomo, że z wiekiem rogówki stają się sztywniejsze. Grubość, jednakże, to już inna historia.

„Nie ma związku pomiędzy starzeniem się a pogrubieniem lub ścieńczeniem. To pozostaje mniej więcej na tym samym poziomie,” powiedział dr Trattler. „Jeśli masz pacjenta, który ma 500 µm i 18 lat, rogówka będzie mniej więcej tej samej grubości, ale znacznie sztywniejsza, gdy pacjent będzie miał 70 lat.”

Afroamerykańscy pacjenci, również, naturalnie mają cienkie rogówki, ale nie są narażeni na zwiększone ryzyko ektazji po LASIK lub na rozwój keratoconus.

„Gdyby grubość była związana z osłabieniem, oczekiwalibyśmy, że więcej Afroamerykanów rozwinie keratoconus niż kaukaskich, ale to nigdy nie zostało pokazane, aby być w przypadku” Dr Trattler powiedział.

Przywołał on badanie przedstawione na Sympozjum i Kongresie ASCRS-ASOA 2011 w San Diego, w którym ocenił topografie przedoperacyjne 104 pacjentów z ektazją po zabiegu Lasik.

Tylko 15 z tych pacjentów miało przedoperacyjne pomiary pachymetrii mniejsze niż 500 µm, a 12 z tych 15 pacjentów miało albo keratoconus, forme fruste keratoconus, albo pellucid marginal degeneration.

„Chodzi o to, że większość pacjentów, u których rozwija się ektazja ma przedoperacyjną grubość rogówki większą niż 500 µm. W przypadku pacjentów z cienką rogówką, ci których widziałem zazwyczaj mają przedoperacyjne nieprawidłowości topograficzne, które wykluczyłyby ich z operacji w 2011 roku,” powiedział Dr. Trattler.

Dr. Trattler powiedział, że troje z oczu w serii miało cienką rogówkę i obustronną normalną topografię przedoperacyjną i rozwinęła się w nich ektazja, jednak „te troje oczu było pacjentami z bardzo wysoką krótkowzrocznością i nie mieli oni pachymetrii śródoperacyjnej, kiedy mieli swoją operację ponad 10 lat temu. Jest prawdopodobne, że te przypadki ektazji były spowodowane przez metalowy mikrokeratom tworzący grubszy niż oczekiwano płat.”

Więcej tkanki jest często usuwane przez laser w celu leczenia wady refrakcji u pacjentów z wysoką krótkowzrocznością z cieńszą rogówką, co powoduje, że pacjent ma szczątkowe podłoże stromalne, które jest zbyt cienkie – poniżej 250 µm.

„Ponieważ te przypadki miały miejsce ponad dekadę temu, nie znamy rzeczywistej grubości płata,” powiedział dr Trattler. „Ale jeśli cienkie rogówki byłyby niezależnym czynnikiem ryzyka, oczekiwalibyśmy, że znacznie więcej przypadków ektazji pojawi się u pacjentów, którzy mieli cienkie rogówki przed operacją i normalną topografię.”

Dr. Trattler powiedział, że pomiary topografii rogówki mogą zidentyfikować pacjentów, którzy mogą mieć oznaki subklinicznego keratoconus lub innych nieprawidłowości rogówki. Ci pacjenci nie byliby dobrymi kandydatami do zabiegu LASIK, powiedział. EW

Uwaga redaktorów: Dr. Trattler ma interesy finansowe z Abbott Medical Optics (Santa Ana, Calif.).

.