Pośród wielu wskazówek i sztuczek, które nowi fotografowie otrzymują w odniesieniu do oświetlenia, pora dnia jest istotnym pojęciem, które dla uzyskania niektórych ujęć krajobrazów i niektórych dynamicznych ujęć światła naturalnego i sztucznego, jest czasem o zmierzchu lub świcie. Ten czas jest tuż przed pojawieniem się słońca lub tuż po nim, kiedy światło jest wystarczająco miękkie, aby podkreślić większość ciemności sceny, a jednak nie tak ciemne, że wymaga użycia dodatkowego źródła światła. Oto przewodnik po Błękitnej Godzinie, naturalnym przedziale czasowym, który jest tak popularny wśród fotografów.

Co to jest Błękitna Godzina?

Błękitna Godzina może być zdefiniowana jako okres dnia, w którym kolor nieba waha się od niebieskiego do ciemnoniebieskiego, po którym następuje czarne niebo lub odwrotnie, w zależności od pory dnia, która jest brana pod uwagę (tj. wschód lub zachód słońca). Jest on określany jako NIEBIESKA GODZINA w oparciu o założenie, że niebieski odcień na niebie trwa około godziny. W rzeczywistości trwa on od 30 do 40 minut. Jej czas trwania zależy również od położenia geograficznego i pory roku.

Reguła kciuka dla Niebieskiej Godziny

Reguła kciuka dla Niebieskiej Godziny to kiedy dokładnie zaczyna się i kończy:

• Wschód Słońca: podczas tej części dnia Niebieska Godzina zaczyna się około 30 minut przed wschodem Słońca. Jej szczyt może przypadać na 10 minut przed wschodem słońca. Podczas wschodu Słońca, Niebieska Godzina zmniejsza się bardzo szybko w kierunku Słońca wschodzącego na horyzoncie.
• Zachód Słońca: podczas zachodu Słońca Niebieska Godzina z grubsza zaczyna się 10 do 15 minut po zachodzie Słońca. Osobiście wolę uchwycić Błękitną Godzinę podczas zachodu słońca, ponieważ daje mi to dodatkowy czas na ustawienie mojego sprzętu lub zmianę lokalizacji przed rozpoczęciem faktycznej Błękitnej Godziny.
• Istnieją strony internetowe, na których można dowiedzieć się o przybliżonym czasie trwania Błękitnej Godziny w dowolnym miejscu, dzięki czemu można odpowiednio zaplanować podróż.
• Jeśli niebo jest zachmurzone, wtedy czas trwania Błękitnej Godziny skróci się, a w niektórych przypadkach chmury mogą być zbyt gęste soas, aby zmyć kompletną Błękitną Godzinę.

Co uchwycić podczas Błękitnej Godziny

Błękitna Godzina jest najlepsza do uchwycenia krajobrazów miejskich, krajobrazów i malowniczych plaż. Zdjęcia wymagają długiej ekspozycji lub wolnego czasu otwarcia migawki, co utrudnia robienie zdjęć ludzi lub poruszających się ciał, ponieważ niewielki ruch może sprawić, że zdjęcie będzie rozmyte, ale mimo to światło jest optymalne, aby wydobyć wibracje krajobrazów.

Dlaczego warto robić zdjęcia w Blue Hour

#1 Kreatywność w uchwyceniu ruchu

Ponieważ fotografia w Blue Hour wymaga długiej ekspozycji lub dość wolnego czasu otwarcia migawki, w zależności od scenariusza, długa ekspozycja może być kreatywnie wykorzystana do uchwycenia ruchu. Najlepszą częścią Blue Hour jest uchwycenie lekkich śladów pojazdów przy jednoczesnym uchwyceniu krajobrazów miejskich, a jeśli jest częściowo zachmurzone, to ruchy chmur mogą być wykorzystane do stworzenia efektu przeciągania. Podczas fotografowania malowniczych plaż ruch wody wydaje się być senny. Wszystkie te efekty zwiększają dynamikę fotografii.

#2 Łatwa kontrola parametrów w słabym świetle

Ja osobiście uważam, że robienie zdjęć podczas Niebieskiej Godziny jest dość łatwe i interesujące w porównaniu z jasnymi warunkami oświetleniowymi. Przy dostępności odpowiedniego sprzętu (np. statywu, zdalnego wyzwalacza lub spustu migawki) łatwo jest kontrolować różne parametry, aby skomponować swoje ujęcia. W porównaniu z tym, w jasny słoneczny dzień istnieje szansa na uzyskanie prześwietlonych zdjęć lub przepalonych plam, jeśli nie ma odpowiedniej kontroli źródła światła w stosunku do obiektu. Jednakże, każda technika fotograficzna ma swoje wady i zalety.

Lista sprzętu dla Blue Hour

Następujące są niezbędne elementy, które można uznać za konieczne dla fotografii Blue Hour:

• Lustrzanka cyfrowa – niezbędna do robienia jakichkolwiek zdjęć. Im lepsza lustrzanka, tym lepsza będzie wydajność szumów przy długich ekspozycjach.
• Solidny statyw – to konieczność, a powodem jest długa ekspozycja/wolny czas otwarcia migawki podczas niebieskiej godziny. Więc ręczne ujęcia maksymalizują szanse na nieostre obrazy.
• Kabel lub bezprzewodowy zdalny wyzwalacz migawki – jest to również jeden z podstawowych elementów, które mogą pomóc w uniknięciu drgań aparatu. Alternatywą dla tego jest tryb samowyzwalacza, ale czasami możesz potrzebować użyć trybu Bulb (ekspozycja dłuższa niż 30 sekund), aby uchwycić otoczenie (dla mieszania wielu warstw) podczas fotografowania Blue Hour.
• Podręczna lampa błyskowa – aby rozejrzeć się po otoczeniu podczas ustawiania statywu w przypadku, gdy miejsce jest trochę ciemne.
• Zegarek – jest teraz dostępny w większości telefonów komórkowych i jest bardzo przydatny, gdy musisz monitorować czas trwania zwolnienia migawki w przypadku, gdy twoja lustrzanka lub pilot tego nie robi.
• Obiektyw szerokokątny zoom lub obiektyw odpowiedni do kompozycji – nie jest to konieczność, ale obiektyw szerokokątny zoom pomoże ci w prawidłowym komponowaniu kadru, ponieważ możesz powiększać i pomniejszać obraz w zależności od tego, co chcesz zobaczyć na zdjęciu.
• Ściereczka do czyszczenia obiektywu i dmuchawka – jest to jeden z podstawowych elementów pozwalających utrzymać obiektyw w czystości w przypadku odcisków palców lub brudu. Chociaż nie jest to konkretnie niezbędnik na niebieską godzinę, jest to jednak niezbędnik fotograficzny.
• Różne drobiazgi – te rzeczy mogą być przydatne i sprawią, że fotografowanie będzie wygodne. Jeśli ustawiasz swój aparat wokół trawy, wtedy środek odstraszający owady będzie przydatny, a także jeśli pogoda jest gorąca, nie zapomnij zabrać ze sobą małego ręcznika, aby wytrzeć pot, zamiast kapać na lustrzankę lub obiektyw.

Jak uchwycić Blue Hour

Krok pierwszy: Ustawienie sprzętu

Pierwszym i najważniejszym jest ustawienie aparatu na statywie, na twardym podłożu, aby uniknąć jakichkolwiek drgań aparatu. Umieść statyw na ziemi i mocno do niego dociśnij, aby upewnić się, że jest ustawiony we właściwej pozycji. Umieść aparat na statywie i upewnij się, że jest on prawidłowo zablokowany. Spójrz w wizjer i skomponuj kadr, a także upewnij się, że aparat jest prawidłowo ustawiony, używając poziomicy pęcherzykowej lub elektronicznej (jeśli jest dostępna w aparacie). Upewnij się, że nie jesteś bezpośrednio pod źródłem jasnego światła, które może spowodować flarę obiektywu.

Podłącz pilota do DSLR, jeśli jest przewodowy, lub trzymaj pilota bezprzewodowego gotowego do użycia. Patrząc w wizjer, spróbuj użyć autofokusa, aby zablokować ostrość na którymś z jasnych obiektów w kadrze. Po zablokowaniu ostrości ustaw przełącznik ostrości na obiektywie na ręczne ustawianie ostrości, aby uniknąć ponownego ustawiania ostrości i utraty ostrości.

Spróbuj uchwycić obraz w formacie RAW, a nie JPEG, ponieważ daje nam to większą elastyczność i szczegóły podczas przetwarzania obrazu. Sprawdź dwukrotnie, czy ostrość obejmuje cały kadr prawidłowo, wykonując kilka zdjęć testowych. Zawsze staram się upewnić, że jestem tam na długo przed Blue Hour, tak, że mogę poświęcić swój słodki czas na ustawienie mojego sprzętu i być gotowym do robienia zdjęć.

Krok drugi: Wykonywanie wielokrotnych ekspozycji

Po ustawieniu sprzętu i prawidłowym ustawieniu ostrości obiektywu, ustaw przysłonę pomiędzy f/8 a f/16, aby upewnić się, że masz dobrą głębię ostrości. Moim osobistym upodobaniem jest zachowanie równowagi między ISO a czasem otwarcia migawki, aby kontrolować szumy na zdjęciu. Preferowane ustawienie ISO mieści się w przedziale 100-200, a resztę pozostawiam czasowi otwarcia migawki, który waha się od pięciu sekund do ponad minuty, w zależności od szczegółów pierwszego planu lub pokazu światła, który chcę uchwycić. Preferuję fotografowanie w trybie w pełni manualnym, dzięki czemu mogę kontrolować wszystkie parametry.

Jeśli ustawiłeś ramkę ujęcia, która zawiera drzewa i trawę, spróbuj uchwycić kilka ekspozycji w dobrze oświetlonych warunkach, abyś mógł użyć ich podczas post-processingu. To również da ci pojęcie o tym, jaki czas otwarcia migawki będzie potrzebny do uchwycenia nieba.

Keep robienie zdjęć w różnych odstępach czasu podczas Blue Hour, aby użyć najlepszej ekspozycji podczas post-processingu obrazu. Jeśli Twoja kompozycja zawiera jakiekolwiek pokazy świetlne lub inną architekturę, która ma dużo światła, możesz dostosować czas otwarcia migawki i zapobiec prześwietleniu. W tym samym czasie powinieneś ciągle przeglądać swoje ujęcia, aby upewnić się, że są prawidłowo naświetlone do post-processingu.

Post-processing ekspozycji

To może być oddzielny artykuł na temat „Wielowarstwowego mieszania w Adobe Photoshop”, ale podam tutaj krótki opis na ten temat.

Używam Adobe Photoshop do wielowarstwowego mieszania moich zdjęć Blue Hour. Jeśli zdjęcie jest w formacie RAW, możesz zmienić podstawowe parametry, takie jak ekspozycja, jasność, wibracje, temperatura itp. po otwarciu pliku. Gdy już to zrobisz, rzeczywisty obraz otwiera się w Adobe Photoshop. Wybierz i otwórz wiele obrazów na podstawie ekspozycji nieba, pierwszego planu, itp. Wybierz jeden obraz, który ma najlepszą ekspozycję Blue Hour i utwórz pustą „Nową warstwę”, aby skopiować inny obraz, który ma dobrą ekspozycję pierwszego planu.

Ułóż różne warstwy zgodnie z priorytetem pokrycia w przykładowym obrazie warstwa mająca główną sekcję nieba ma być ustawiona jako warstwa górna, a następnie warstwa pierwszego planu. Użyj narzędzia Wymaż, aby usunąć niedoświetlone obszary z górnej warstwy i odsłonić prawidłowo naświetloną warstwę pierwszego planu (możesz również użyć maski warstwy). Dostosuj parametry każdej warstwy, takie jak Kolor selektywny, Cień/Światła, Kontrast itp. w celu uzyskania jednolitego efektu kolorystycznego. Połącz te warstwy, aby utworzyć jedną warstwę po zakończeniu i masz gotowy ostateczny obraz.

Ja osobiście nie łączę warstw, co daje mi elastyczność, aby zmienić każdą z warstw, jeśli jest to wymagane w przyszłości.