Układ zbiorowy NBA (CBA) to umowa między National Basketball Association (komisarzem i 30 właścicielami drużyn) a National Basketball Players Association, związkiem zawodników, która dyktuje między innymi zasady kontraktów zawodników, handlu, podziału przychodów, NBA Draft i salary cap. W czerwcu 2005 roku wygasło CBA NBA z 1999 roku, co oznaczało, że liga i związek graczy musiały wynegocjować nową umowę; w świetle lokautu w NHL w latach 2004-05, obie strony szybko doszły do porozumienia i ratyfikowały nowe CBA w lipcu 2005 roku. Umowa ta wygasła po sezonie 2010-11, co doprowadziło do lokautu w NBA w 2011 roku. Nowe CBA zostało ratyfikowane w grudniu 2011 roku, kończąc lockout.

Niewiele się zmieniło w zakresie salary cap między wersjami CBA z 1999 i 2005 roku. W zamian za zgodę na kontrowersyjne minimum wiekowe graczy, zawodnicy otrzymali nieco wyższy procent przychodów Ligi w trakcie trwania nowej umowy. Dodatkowo, maksymalne wynagrodzenie ligi zmniejszyło się nieznacznie w porównaniu do CBA z 1999 roku. Na mocy CBA z 2011 roku zawodnicy otrzymali niższy procent przychodów ligi.

W 2005 roku zawodnicy otrzymali 57% przychodów, a od nowego CBA otrzymują około 49-51% przychodów. Wówczas kolejną dyskusję o CBA ustalono na dziesięć lat. lub jeśli będzie taka potrzeba, to w 2017 roku. W 2016 roku NBA i NBA Players Association spotkały się, by pracować nad nowym CBA, które obie strony zatwierdziły w grudniu tego samego roku. Ta najnowsza umowa rozpoczęła się od sezonu 2017-18 i trwa do 2023-24, z możliwością wzajemnego opt-outu po 2022-23.