A lot. Dzieci są naturalnie predysponowane do pewnych cech. Nie ma wątpliwości, że geny odgrywają rolę w tym, czy twoje dziecko jest wesołe, bardzo sfrustrowane, czy spokojne.

Ale twój styl rodzicielski może określić intensywność zachowania twojego dziecka, tak jak cechy twojego dziecka mogą określić sposób, w jaki ty wychowujesz, zgodnie z badaniem Clinical Child and Family Psychology Review z 2011 roku. To jest okrężna logika: Badanie wykazało, że negatywne wychowanie może pogłębić frustrację, impulsywność i słabą samoregulację u dziecka, podczas gdy te niekorzystne zachowania mogą sprowokować szkodliwy styl wychowania. To samo jest prawdziwe dla pozytywnych cech i pozytywnych stylów rodzicielskich.

A 1996 Developmental Psychology badanie patrząc na korelację między antyspołecznych dzieci i adopcyjnych praktyk rodzicielskich przyszedł do podobnego wniosku. Badanie wykazało, że podczas gdy antyspołeczne cechy dziecka adopcyjnego są związane z chorobą psychiczną rodziców biologicznych, przybranych technik rodzicielskich opiekuna wpływa adoptowanego destrukcyjne zachowanie, i vice versa. Inne badania pokazują, że depresja matki może negatywnie wpływać na zachowanie i rozwój emocjonalny dziecka z powodu zarówno genetycznych i środowiskowych influences.

Nie wszystkie badania brzmi alarm. 1962 American Psychologist studium argumentuje, że twórczy talent może rozkwitnąć poprzez pielęgnowanie w szkole. W 2010 roku psycholog George W. Holden teoretyzował, że codzienne decyzje rodzica mogą determinować rozwój dziecka i jego przyszły sukces. Dziecko może wyrosnąć na odnoszącego sukcesy prawnika ze względu na to, jak ich rodzic prowadził je przez rozwój, a nie jeśli tylko wzmacniał lub karał zachowanie.

Innymi słowy, geny Twojego dziecka mogą dać mu inteligencję potrzebną do bycia prawnikiem, ale to, jak oddziałujesz na nie jako rodzic, może określić jego postęp.

W szerszym zakresie, geografia może wpływać na nasze cechy i nasze środowisko. Po zbadaniu 13 000 par bliźniąt, naukowcy z King’s College London’s Institute of Psychiatry stwierdzili w 2012 r., że miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii bezpośrednio korelowało z tym, w jakim stopniu ich cechy genetyczne były wyrażone.

Jednym z przykładów, które podają jest to, że Twoje dziecko może być w grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na cukrzycę ze względu na historię rodziny, ale może nigdy nie rozwinąć choroby, jeśli będzie zdrowo się odżywiać i często ćwiczyć.

Innym przykładem jest to, że życie w obszarze o wysokim stężeniu pyłków może narazić genetyczne predyspozycje Twojego dziecka do sezonowych alergii, podczas gdy obszar o niskim stężeniu pyłków może nie. I to ty, rodzicu, decydujesz, gdzie mieszka twoje dziecko.