Medusa by Caravaggio

Meduza jest postacią z mitologii greckiej. Jej historia została opowiedziana i powtórzona przez starożytnych i współczesnych gawędziarzy, pisarzy i artystów.

Łaciński poeta Owidiusz pisze w IV księdze swoich Metamorfoz, że Posejdon zaatakował Meduzę w świątyni Ateny. Bogini wpadła w gniew i zmieniła Meduzę w potwora z wężami zamiast włosów.

Meduza była przedstawiana w sztukach wizualnych przez wieki. Wiele interpretacji otacza ten mit. Dla starożytnych, wizerunek głowy Meduzy był urządzeniem do odstraszania zła. Ten obraz był nazywany Gorgoneion. Gorgoneion był bardzo przerażający i sprawiał, że wszystkie dzieci płakały, ale działał tylko przeciwko Meduzie, a nie jej siostrom.

Mit

Gorgon na amforze z czarną figurą z Grecji (520-510 p.n.e.)

Meduza była jedną z trzech sióstr. Były one znane jako Gorgony. Medusa’s siostry były Stheno i Euryale. Meduza była śmiertelna, ale jej siostry były nieśmiertelne. Wszystkie były dziećmi bóstw morskich, Phorkysa i jego siostry Keto. Zanim stały się potworami, wszystkie trzy siostry były pięknymi młodymi kobietami, szczególnie Meduza; była ona jednak kapłanką w świątyni Ateny.

Każdy człowiek lub zwierzę, które spojrzało bezpośrednio na nią, zostało zamienione w kamień.

Perseus Killing Medusa, obraz do Metamorfoz Owidiusza autorstwa Antonio Tempesty (1630)

Bohater Perseusz ściął Meduzę, widząc jej odbicie w swojej wypalonej tarczy. Po wykorzystaniu straszliwej głowy do pokonania wrogów, podarował ją Atenie, a ona umieściła ją na swojej tarczy.

Meduza w sztuce

Meduza, rzymska kopia greckiego oryginału autorstwa Phidiasa

Meduza była tematem dla starożytnych malarzy waz, mozaikarzy i rzeźbiarzy. Pojawia się na napierśniku Aleksandra Wielkiego w Mozaice Aleksandra w Domu Fauna w Pompejach, Włochy (około 200 r. p.n.e.).

Rzymska kopia Meduzy Fidiasza (po lewej) znajduje się w Glyptothek w Monachium, Niemcy.

Wśród renesansowych przedstawień znajdują się rzeźba Perseusz z głową Meduzy autorstwa Benvenuto Celliniego (1554) i obraz olejny Meduza autorstwa Caravaggia (1597).

Perseusz walczący z Fineusem i jego kompanami autorstwa Luca Giordano (około 1670)

Barokowe przedstawienia obejmują Głowę Meduzy autorstwa Petera Paula Rubensa (1618); marmurowe popiersie Meduzy autorstwa Berniniego (lata 30. XVI wieku); oraz Perseusz zamieniający Fineusa i jego zwolenników w kamień, obraz olejny Luca Giordano z (wczesnych lat 80. XVI wieku).

Romantyczne i nowoczesne przedstawienia zawierają Perseusza z głową Meduzy autorstwa Antonio Canovy (1801) i Perseusza, rzeźbę Salvadora Dalí. Dwudziestowieczni artyści, którzy zajęli się tematem Meduzy, to Paul Klee, John Singer Sargent, Pablo Picasso, Pierre et Gilles i Auguste Rodin.

.