Była córką jednego Johna Duffa, i była żoną Jamesa Gilberta, kowala. Gilbertowie byli pionierskimi osadnikami, którzy wylądowali na brzegu rzeki Yarra i rozbili obóz 30 sierpnia 1835 roku. Szkuner Enterprize, którego właścicielem był John Pascoe Fawkner, przywiózł ich i innych osadników z Launceston na Tasmanii, gdzie w wieku osiemnastu lat poślubiła Jamesa.

W początkowym okresie lądowania w skład grupy wchodzili: kapitan John Lancey, kapitan żeglugi, lider grupy lądowania i przedstawiciel Fawknera; George Evans, budowniczy; stolarze William Jackson i Robert Hay Marr; oracz Charles Wise; kowal James Gilbert i jego ciężarna żona Mary oraz Evan Evans, służący George’a Evansa.

29 grudnia 1835 roku Mary urodziła syna, Jamesa Melbourne’a Gilberta, pierwsze europejskie dziecko urodzone w nowej dzielnicy. Otrzymała 500 akrów (200 ha) ziemi i przydział miejski. Naturalnej wielkości popiersie Mary Gilbert znajduje się w Konserwatorium, w Ogrodach Fitzroy. Rzeźba została wykonana przez artystkę z Melbourne, Ailsę O’Connor (1921-1980).

30 kwietnia 1837 roku Mary urodziła drugiego syna, Charlesa Phillipa Gilberta, którego ojcem był również jej mąż, James. Według transkrypcji jej śmierci, dwaj inni synowie to John i William.

Although James (prawdopodobnie później znany jako John) Melbourne Gilbert nie był znany z posiadania potomstwa, jego młodszy brat Charles był znany z tego, że był ojcem co najmniej ośmiorga dzieci swojej żony Amelii zarówno w Wiktorii jak i Nowej Południowej Walii.

Została przypadkowo spalona na śmierć w pożarze buszu w South Talbingo, Tumut River, Nowa Południowa Walia, 20 lutego 1878 roku, i pochowana w Cumberland Range 24 lutego tego samego roku.