Lipofektamina lub Lipofektamina 2000 jest powszechnym odczynnikiem do transfekcji, produkowanym i sprzedawanym przez firmę Invitrogen, stosowanym w biologii molekularnej i komórkowej. Jest on używany do zwiększenia wydajności transfekcji RNA (w tym mRNA i siRNA) lub plazmidowego DNA do kultur komórkowych in vitro poprzez lipofekcję. Lipofektamina zawiera podjednostki lipidowe, które mogą tworzyć liposomy w środowisku wodnym, które wychwytują ładunek użyteczny do transfekcji, np. plazmidy DNA.

Lipofektamina składa się z mieszaniny 3:1 DOSPA (trifluorooctan 2,3-dioleilooksy-N- -N,N-dimetylo-1-propanoiminium) i DOPE (1,2-dioleoilo-sn-glicero-3-fosfoetanoloamina), która kompleksuje się z ujemnie naładowanymi cząsteczkami kwasu nukleinowego, umożliwiając im pokonanie odpychania elektrostatycznego błony komórkowej. Kationowe cząsteczki lipidowe Lipofectaminy są połączone z neutralnym ko-lipidem (helper lipid). Liposomy zawierające DNA (dodatnio naładowane na swojej powierzchni) mogą łączyć się z ujemnie naładowaną błoną plazmatyczną żywych komórek, dzięki neutralnemu ko-lipidowi pośredniczącemu w łączeniu się liposomu z błoną komórkową, umożliwiając cząsteczkom ładunku kwasu nukleinowego przejście do cytoplazmy w celu replikacji lub ekspresji.

Aby komórka mogła wyrazić transgen, kwas nukleinowy musi dotrzeć do jądra komórki w celu rozpoczęcia transkrypcji. Jednakże, transfekowany materiał genetyczny może nigdy nie dotrzeć do jądra na pierwszym miejscu, zamiast tego może zostać zakłócony gdzieś w procesie dostarczania. W dzielących się komórkach materiał może dotrzeć do jądra, będąc uwięzionym w odbudowującej się po mitozie otoczce jądrowej. Jednak również w komórkach nie dzielących się, badania wykazały, że Lipofektamina poprawia wydajność transfekcji, co sugeruje, że dodatkowo pomaga transfekowanemu materiałowi genetycznemu przeniknąć przez nienaruszoną otoczkę jądrową.

Ta metoda transfekcji została wynaleziona przez dr Yongliang Chu.