Lubisz to? Share it!

Szukasz ciekawych faktów dotyczących klasyfikacji gatunku glonów zwanych volvox? Poniższy artykuł z pewnością pomoże Ci w tej kwestii.

Volvox jest mikroorganizmem, który żyje w formie kolonii dla wzajemnej korzyści. Ten gatunek zielonego glonu posiada szereg istotnych cech, co czyni go doskonałym obiektem do badania procesu podstawowego rozwoju organizmów. Jest to najbardziej zaawansowany typ chlorofitów, które żyją w kulistych koloniach. Klasyfikacja volvox jest przedstawiona poniżej.

Taksonomia Volvox

Interesting Facts

Antonie van Leeuwenhoek, który jest uważany za ojca mikrobiologii, był pierwszą osobą, która przeprowadziła szczegółowe badania na volvoxie, aby zaobserwować jego cechy charakterystyczne. Głębokie stawy, rowy, laguny i inne zbiorniki wodne, takie jak jeziora, które otrzymują obfite ilości wody deszczowej, są uważane za naturalne siedliska volvox. Prawdopodobnie można je znaleźć w czystych i odżywczych zbiornikach wodnych.

Charakterystyka

Volvox rozwija się w postaci kolonii, a każda kolonia zawiera około 500 do 50,000 komórek glonów. Kolonie te są osadzone w pustej, kulistej powierzchni, która jest znana jako „coenobium”. Powierzchnia ta zawiera macierz zewnątrzkomórkową, która składa się z glikoprotein. Każda kolonia składa się z szeregu komórek flagowych, które są podobne do komórek Chlamydomonas, który jest innym rodzajem alg. Każdy mały volvox składa się z dwóch flagelli (biczowate włosy). Poszczególne komórki połączone są ze sobą cienkimi nitkami, które zbudowane są z cytoplazmy. Te nitki ułatwiają całej kolonii poruszanie się w zorganizowany sposób. Każda alga wykrywa i porusza się w kierunku światła za pomocą małych czerwonych plamek oczu. Kolonie noszą je z przodu i z tyłu, choć takie plamki są najbardziej widoczne w tylnych częściach. Volvox jest łatwo wykrywalny gołym okiem. Mówi się, że lato jest najlepszym czasem na ich znalezienie, ponieważ woda w tym sezonie jest bardziej przejrzysta. Jeśli wyciśniemy szumowiny stawowe do przezroczystego szklanego słoika i będziemy je obserwować, to zauważymy, że poruszają się w górę lub w kierunku światła. To również jest powód, dlaczego są one głównie znaleźć w pobliżu powierzchni i brzegów zbiorników wodnych.

Reprodukcja

To ma miejsce przez obu płciowych i bezpłciowych sposobów. Zasadniczo, w koloniach występują zarówno komórki płciowe (generatywne), jak i bezpłciowe (somatyczne). Te pierwsze ulegają podziałowi w procesie mitozy, w wyniku czego powstają komórki córki. Komórki te nazywane są gonadami, które odgrywają istotną rolę w bezpłciowym typie rozmnażania. Proces tworzenia komórek potomnych trwa do momentu powstania maleńkiej, inwazyjnej kolonii potomnej. Flagi formowane są w sposób inside-out, co oznacza również, że komórki muszą zostać odwrócone do postaci kul, zanim zostaną uwolnione z rodziny rodzicielskiej. Córka kolonii jest uwalniana tylko po śmierci kolonii rodzicielskiej.

Rozmnażanie płciowe volvoxa jest również nazywane oogamicznym. Niektóre z komórek generatywnych przechodzą proces powtarzających się podziałów komórkowych w celu wytworzenia pakietów spermy. Pakiety te pływają jako jednostka i poszukują komórek jajowych (dojrzałych jaj). Jajeczka te rozwijają się tylko z komórek generatywnych, które nie przeszły etapów mitozy. Po zapłodnieniu zygota tworzy czerwoną, kolczastą ścianę komórkową, która jest jej stadium spoczynkowym, a wewnątrz tej struktury zachodzi mejoza. Podczas tego spoczynkowego stadium mejozy powstają mejospory, które produkują nowe kolonie. Męski i żeński volvox tworzą oddzielne komórki rozrodcze, z których te ostatnie ulegają powiększeniu i nie dzielą się. Istnieje jednak kilka gatunków tego organizmu, które mogą rozwijać zarówno plemniki, jak i komórki jajowe, ale w różnym czasie, tak że samozapłodnienie może być uniemożliwione.

Dzięki odrębnym cechom tego gatunku glonów, volvox jest przeważnie wykorzystywany jako przedmiot bardziej szczegółowych badań nad różnicowaniem komórkowym.

.