Okazuje się, że „środek niczego” to tak naprawdę bardzo specyficzne miejsce. Położony w rogu Chin, który graniczy z Mongolią, Kazachstanem i Rosją, Eurazjatycki Biegun Niedostępności na nowo definiuje pojęcie „odludzia”. Najdalszy punkt od jakiegokolwiek morza lub oceanu na planecie zawsze znajdował się na liście wiaderek geografów i odkrywców, a jak sama nazwa wskazuje, dotarcie do niego jest przygodą nie pozbawioną przeszkód.

Co to jest biegun niedostępności?

Bieguny niedostępności to punkty na mapie uważane za najtrudniejsze do osiągnięcia ze względu na ich odległość od jakiejkolwiek linii brzegowej. Ale określenie, jak trudno jest faktycznie podróżować do tych miejsc jest subiektywne, i chociaż niektóre z nich są wystarczająco łatwe do odwiedzenia, inne są naprawdę odizolowane od cywilizacji. Każdy z głównych lądów ma jeden, przy czym północny i południowy biegun niedostępności są najmniej dostępne.

Na Antarktydzie, popiersie Lenina wyłania się z zamarzniętego krajobrazu, patrząc przed siebie w kierunku Moskwy w tym, co jest południowym biegunem niedostępności. W Arktyce sytuacja staje się jeszcze trudniejsza: z powodu topnienia pokrywy lodowej spowodowanego globalnym ociepleniem, północny biegun niedostępności nie ma stałego położenia. Obecnie znajduje się on 270 mil od bieguna północnego, jak podaje grupa ekspedycyjna Ice Warrior, ale nie można przewidzieć, gdzie będzie w przyszłości. Arktyczny biegun niedostępności jest również jedynym, który jeszcze nie został zdobyty, chociaż brytyjski poszukiwacz przygód Jim McNeill próbował już dwukrotnie (w 2003 i 2006 roku) i planuje trzecią wyprawę, aby dotrzeć do „ostatniego znaczącego miejsca na Ziemi, do którego ludzkość jeszcze nie dotarła.”

Amerykańskie bieguny niedostępności są nadal dość niedostępne, ale przynajmniej nie będziesz musiał ryzykować odmrożenia lub walki z niedźwiedziem polarnym, aby się tam dostać. Biegun niedostępności Ameryki Północnej znajduje się w pobliżu miasta Allen w Dakocie Południowej, natomiast w Ameryce Południowej trzeba będzie udać się w głąb brazylijskiego lądu, aby dotrzeć do gminy Diamantino i dotrzeć do miejsca najbardziej oddalonego od oceanów Spokojnego i Atlantyckiego.

Afrykański biegun niedostępności znajduje się we wschodniej części Republiki Środkowoafrykańskiej, w pobliżu granic z Sudanem Południowym i Demokratyczną Republiką Konga. Dotarcie tam nie będzie trudne nie tylko ze względu na brak dróg, ale także na niestabilną sytuację w regionie. W Australii natomiast można po prostu dojechać na biegun z Alice Springs w niecałe siedem godzin.

Eurazjatycki biegun niedostępności

Eurazjatycki biegun niedostępności jest wyjątkowy nie tylko dlatego, że reprezentuje dwa odrębne kontynenty, Europę i Azję, ale także dlatego, że ostatnie badania wykazały, że pierwotna lokalizacja bieguna mogła zostać źle obliczona. Trzy oddzielne miejsca akcji tytuł teraz, wszystkie w północnej części Xinjiang, w zachodnich Chinach, a wszystkie znajdują się co najmniej 1.550 mil od coastline.

The spot uważany za biegun euroazjatycki do 2007 roku znajduje się w Gurbantünggüt Desert pobliżu granicy z Kazachstanem, jednak to obliczenie opiera się na założeniu, że Zatoka Ob nie jest częścią oceanu. Uwzględnienie Zatoki Ob jako części Morza Karskiego powoduje drastyczne przesunięcie bieguna na południe. The Scottish Geographical Journal zaproponował dwa punkty, nazwane EPIA1 i EPIA2, jako najdalsze od jakiejkolwiek linii brzegowej na świecie, odpowiednio 270 i 97 mil od oryginalnego bieguna.

Jak tam dotrzeć

Aby dotrzeć do EPIA1 i/lub EPIA2, niezbędny jest GPS, gdyż żadna z nich nie jest oznaczona. Nawet mając współrzędne pod ręką, dotarcie tam będzie jednak dość trudne, biorąc pod uwagę, że punkty te nie są połączone żadną drogą ani szlakiem.

Najbliższym miastem zarówno do EPIA1 jak i EPIA2 jest Ürümqi, stolica rozległego regionu Xinjiang, ojczyzny Ujgurów. Niegdyś centralny punkt na Jedwabnym Szlaku, Ürümqi znajduje się na końcu Korytarza Hexi, przejścia otwartego za czasów dynastii Han w 130 r. p.n.e., które łączyło cywilizacje Wschodu i Zachodu.

Choć może wydawać się odizolowany, dotarcie do Ürümqi jest dziś dość łatwe z każdego kierunku. Przyjeżdżając z nadmorskich Chin będziesz musiał przejechać przez prowincję Gansu długim pociągiem zanim wjedziesz do Xinjiang. Jeśli zaczynasz swoją podróż w Xi’an (ojczyzna terakotowych wojowników), rozważ zatrzymanie się w Narodowym Parku Geologicznym Zhangye Danxia, części wpisanego na listę UNESCO regionu Danxia, gdzie czekają tęczowe formacje skalne, a także w Turpanie, historycznym mieście na Jedwabnym Szlaku, znanym z tego, że jest jednym z niewielu miejsc na świecie położonych poniżej poziomu morza. Płonące góry i ruiny starożytnych miast w Turpan są naprawdę imponujące i powinny być brane pod uwagę przy planowaniu trasy podróży.

Jeśli podróżujesz z Azji Środkowej, możliwe jest dostanie się do Chin przez Kazachstan lub Kirgistan. Istnieje cotygodniowe bezpośrednie połączenie kolejowe pomiędzy Ałmaty i Ürümqi. Jeśli przyjeżdżasz z Kirgistanu, warto zatrzymać się w Kaszgarze, tysiącletnim mieście na chińskim Dalekim Zachodzie, w którym znajduje się Meczet Id Kah, zbudowany w XV wieku. Z Kaszgaru do Ürümqi podróż trwa od 24 do 30 godzin, w zależności od rodzaju pociągu, którym pojedziemy.

EPIA1 znajduje się blisko granicy z Kazachstanem na pasmie górskim Tien Szan, niedaleko od węzła autostradowego Daheyanzi w prefekturze Bortala, na drodze G312, która łączy Ürümqi z jeziorem Sayram, a następnie z Almaty. Chociaż tylko 18 mil dzieli ten punkt od węzła, będziesz musiał wspiąć się na górę o wysokości 8 800 stóp, aby powiedzieć, że tam byłeś. Zdecydowanie nie zalecane.

Aby dotrzeć do EPIA2 nie będzie konieczne pakowanie sprzętu alpinistycznego; będziesz jednak musiał znaleźć drogę do środka pustyni Gurbantünggüt – drugiej co do wielkości pustyni w Chinach po Taklamakanie. Z Ürümqi chińska autostrada krajowa 216 przecina pustynię do miasta Altay; twoim najlepszym sposobem na dotarcie do bieguna, około 100 mil od Ürümqi, jest podążanie autostradą na północ, aby następnie wjechać na pustynię i przejechać pozostałe 50 mil z napędem na cztery koła.

Zapoznaj się zanim pojedziesz

• Pomimo, że odległości mogą być ogromne, podróż pociągiem jest świetnym sposobem na poznanie Chin. System kolejowy jest dobrze rozwinięty, a pociągi są czyste, wygodne i nadal stosunkowo tanie. Niestety, obcokrajowcy nie mogą kupić biletów online na oficjalnej stronie chińskiej kolei, ponieważ wymagana jest lokalna karta kredytowa, ale wiele agencji oferuje tę usługę za opłatą. Niektóre z większych miast, takich jak Pekin, Szanghaj i Xi’an mają anglojęzyczne okienko na dworcu, choć nie jest to spotykane gdzie indziej. Dobrym pomysłem jest, aby uzyskać hotel, aby napisać, co bilet chcesz kupić w mandaryńskim i nadzieję, że jest jeszcze dostępny.
• Większość chińskich pociągów mają cztery klasy do wyboru, w zależności od tego, jak daleko podróżujesz. Na krótkich trasach można wybrać siedzenie „miękkie” lub „twarde”. Oznaczenia te wskazują na wagony pierwszej i drugiej klasy, i pomimo nazwy, twarde siedzenia są wyściełane. To samo dotyczy przejazdów nocnych, gdzie można wybrać „soft sleeper” lub „hard sleeper”. Różnica polega na tym, że kupując bilet na soft sleeper będziesz podróżował w przedziale z czterema łóżkami, a z biletem na hard sleeper będziesz w wagonie z otwartym dachem. Przyzwoity materac, czyste prześcieradła i poduszki są zapewnione bez względu na to, jaką klasę wybierzesz.
• Konflikt pomiędzy lokalną ludnością ujgurską a rządem centralnym spowodował liczne wypadki w Xinjiang w ciągu ostatniej dekady. Niektóre biura doradztwa turystycznego nadal odradzają wyjazdy w te strony, ale obcokrajowcy nie powinni traktować sytuacji politycznej jako powodu do rezygnacji z wizyty. Xinjiang jest dziś terytorium o wysokim poziomie porządku publicznego, a poza ciągłymi kontrolami jest mało prawdopodobne, aby odwiedzający był zamieszany w akty przemocy.
• Jałowe ziemie na zachód od granicy z Kazachstanem wydawały się być dawno zapomniane przez świat zewnętrzny, ale to się zmienia. Inicjatywa Pasa i Drogi, największy projekt infrastrukturalny, jaki kiedykolwiek planowano, przekształca region dzięki wartym biliony dolarów inwestycjom, jakie Chiny podjęły w celu ponownego połączenia Europy z Dalekim Wschodem. Wioska Khorgos, zaledwie 80 mil od EPIA1, ma stać się „ważnym węzłem w globalnej gospodarce” ze względu na jej rolę jako połączenia handlowego na nowym Jedwabnym Szlaku, jak donosi The New York Times. To, co wkrótce stanie się największym suchym portem na świecie, rozpoczęło swoją działalność w 2015 roku i przekształca maleńką kazachską wioskę, aby umożliwić chińskim pociągom przeładunek na rosyjskie pociągi, a następnie dotarcie do Europy. Bank Światowy gromadzi badania akademickie prowadzone na temat Inicjatywy Pasa i Szlaku (znanej również jako Nowy Jedwabny Szlak), z pogłębionymi informacjami na temat tego, co dzieje się w krajach zaangażowanych w projekt. The South China Morning Post stworzył interaktywny przewodnik po pięciu głównych projektach BRI.
• W odnalezieniu drogi do euroazjatyckich biegunów niedostępności może pomóc szereg przydatnych zasobów. Pleco to aplikacja, która pozwala łatwo komunikować się w języku mandaryńskim i tłumaczyć znaki dzięki technologii OCR. Seat61 oferuje bogaty i aktualny przewodnik po podróżach pociągiem w Chinach. Caravanistan to kompleksowy przewodnik po wszystkich krajach Azji Środkowej, z doświadczeniami podróżników z pierwszej ręki, którymi codziennie dzielą się na forum.

.