Większość z 12 głównych amerykańskich pasażerskich linii lotniczych działających od 2001 roku używa sieci typu hub-and-spoke do kierowania ruchem samolotów. Słowa „hub” i „spoke” tworzą dość żywy obraz tego, jak działa ten system. Hub to centralne lotnisko, przez które kierowane są loty, a szprychy to trasy, którymi samoloty wylatują z tego lotniska. Większość głównych linii lotniczych ma wiele hubów. Twierdzą one, że huby pozwalają im oferować więcej lotów dla pasażerów.

System hub-and-spoke stał się normą dla większości głównych linii lotniczych po tym, jak rząd federalny USA zderegulował linie lotnicze w 1978 roku. W ramach bezpośredniej trasy, lub punkt-punkt, system używany przed deregulacją, linie lotnicze zostały zmuszone przez rząd federalny do latania bezpośrednio między dwoma małymi rynkami. Skutkowało to wieloma lotami, które były rutynowo w połowie puste, co powodowało, że linie lotnicze traciły pieniądze. Dziś większość linii lotniczych ma co najmniej jeden centralny port lotniczy, przez który muszą przechodzić ich loty. Z tego węzła, szprychy loty zabrać pasażerów do wybranych miejsc docelowych.

Dobrym przykładem systemu hub-and-spoke jest to, że Delta Airlines, który ma swój węzeł w Hartsfield Atlanta International Airport. Załóżmy, że jesteś w Charleston, SC, i chcesz iść do Memphis, TN. Nie ma prawdopodobnie dużo popytu na Charleston do lotu do Memphis, więc linia lotnicza leci z Charleston do Atlanty, a następnie z Atlanty do Memphis przez connecting flight.

Celem systemu hub-and-spoke jest zaoszczędzić pieniądze linii lotniczych i dać pasażerom lepsze trasy do miejsc przeznaczenia. Samoloty są najcenniejszym towarem linii lotniczych, a każdy lot ma pewne ustalone koszty. Każde miejsce w samolocie reprezentuje część całkowitego kosztu lotu. Za każde miejsce, które jest wypełnione przez pasażera, linia lotnicza obniża swoją cenę progu rentowności, która jest ceną za miejsce, przy której linia lotnicza przestaje tracić pieniądze i zaczyna wykazywać zysk z lotu.

Nie wszystkie linie lotnicze używają podejścia węzła i szprychy. Na przykład, Southwest Airlines jest jednym z wyjątków od systemu sieciowego typu hub-and-spoke. Wykorzystuje staromodny system point-to-point, przewożąc ludzi na krótkich dystansach z niewielką ilością lotów łączonych. Jednakże Southwest oferuje bardzo niewiele lotów non-stop na dłuższych trasach. Na koniec 2000 roku, Southwest obsługiwał około 306 par miast bez przesiadek w jedną stronę. Jego system point-to-point zapewnia bardziej bezpośrednią trasę, niż może zaoferować linia lotnicza typu hub-and-spoke.