Jak działa rząd Libanu?
Lebańscy przywódcy są pod presją wprowadzenia radykalnych zmian w sposobie zarządzania krajem, ponieważ wyniszczające warunki gospodarcze i gniew z powodu postrzeganej korupcji w rządzie wywołują powszechne protesty.
Krajem rządzi system podziału władzy, którego celem jest zagwarantowanie reprezentacji politycznej wszystkim 18 sektom w kraju, ale czy to działa? Euronews przygląda się temu zagadnieniu.
Jak to działa?
Jako spuścizna po francuskich rządach kolonialnych rząd Libanu został zaprojektowany tak, aby zapewnić polityczną reprezentację wszystkich libańskich grup religijnych, z trzema największymi: chrześcijańskimi maronitami, sunnickimi muzułmanami i szyickimi muzułmanami.
Liczba miejsc w parlamencie jest podzielona między chrześcijan i muzułmanów oraz proporcjonalnie podzielona między różne wyznania w ramach każdej z religii. Stanowiska rządowe i stanowiska w sektorze publicznym są również podzielone między sekty większościowe.
Prezydentem musi być zawsze chrześcijanin maronicki, premierem – sunnita, a przewodniczącym parlamentu – szyita.
System ten jednak stworzył „utrwalające się podziały między wszystkimi 18 uznanymi sektami religijnymi”, powiedziała Lina Khatib, dyrektor w programie Chatham House’s MENA i pracownik naukowy w SOAS, „ponieważ każdy przedstawiciel sekty wykorzystał swoją pozycję w rządzie, aby służyć tylko interesom sekty i sobie, zamiast interesowi narodowemu”.”
Jak funkcjonuje każda rola wykonawcza?
Prezydent ma uprawnienia do wprowadzania w życie ustaw uchwalonych przez parlament, zwracania się o dodatkowe regulacje w celu zapewnienia wykonania ustaw oraz negocjowania lub ratyfikowania traktatów.
Michel Aoun został wybrany do parlamentu w październiku 2016 roku. Jest założycielem maronickiej chrześcijańskiej partii politycznej, Wolnego Ruchu Patriotycznego (FPM).
Parlament odgrywa znaczącą rolę, jeśli chodzi o sprawy finansowe, a do jego obowiązków należy uchwalanie budżetu.
Obecny premier Saad Hariri, sunnicki biznesmen muzułmański, który pełni tę funkcję od 2016 roku.
Po zabójstwie swojego ojca, byłego premiera Rafika Haririego w 2005 roku, wszedł do polityki i stworzył partię polityczną Future Current.
Jak wygląda obecnie rząd?
Na początku tego roku libańskie frakcje były w stanie porozumieć się w sprawie nowego rządu po miesiącach niepewności, ponieważ rywalizujące grupy polityczne były zamknięte w niezgodzie co do przyszłego składu rządu.
W końcu, szyicka grupa bojowników Hezbollahu osiągnęła duże zyski, podczas gdy partia Haririego straciła ponad jedną trzecią swoich miejsc.
Po raz pierwszy Hezbollah posiada Ministerstwo Zdrowia, które ma jeden z największych budżetów, a Ministerstwo Finansów pozostało w rękach człowieka uważanego za sojusznika Hezbollahu, Ali Hassana Khalila.
Innym historycznym momentem dla rządu było włączenie czterech kobiet ministrów, podwajając ich reprezentację.
Czy religia odgrywa rolę w libańskiej polityce?
Tak, ponieważ nawet jeśli system polityczny Libanu jest oparty na konfesjonalizmie – systemie rządów, który jest de iure mieszanką religii i polityki – religia przejawia się jako narzędzie władzy politycznej, a nie wiary, według Khatiba.
„Bardzo mało dyskusji na temat przekonań religijnych jest obecnych w życiu politycznym. Chodzi raczej o to, która grupa religijna może zdobyć więcej władzy i bardziej służyć własnej społeczności, niestety często kosztem innych społeczności i interesu narodowego” – powiedziała.
Gdzie rząd popełnił błąd?
Pogłębiające się problemy gospodarcze Libanu częściowo przyspieszyły proces wyboru nowego rządu, ponieważ protestujący wyszli na ulice narzekając na opóźnienie w tworzeniu rządu.
Po utworzeniu nowego rządu, Hariri powiedział mediom, że gospodarka będzie priorytetem.
„Nie ma więcej czasu do stracenia”, powiedział. „Jesteśmy winni Libańczykom przeprosiny za opóźnienie, szczególnie młodym mężczyznom i kobietom czekającym na promyk nadziei na naprawę warunków.”
W poniedziałek Liban zatwierdził awaryjny pakiet reform gospodarczych, który obejmował obniżenie o połowę pensji ministrów rządowych i ustawodawców.
Hariri ogłosił, że w ciągu najbliższych trzech tygodni. Rząd zatwierdziłby pierwszą fazę programu inwestycji kapitałowych, który donatorzy zobowiązali się sfinansować kwotą 11 mld dolarów pod warunkiem wdrożenia reform przez Liban.
Rząd zatwierdził również budżet na 2020 r. bez nowych podatków i z deficytem wynoszącym około 0,6% w porównaniu z docelowym poziomem około 7% na 2019 r., powiedział Hariri.
Ministerstwo informacji i inne instytucje publiczne zostaną zredukowane w ramach środków redukcji kosztów. Inne instytucje zostaną połączone w celu zaoszczędzenia pieniędzy.
Rząd zatwierdził również utworzenie komisji do walki z korupcją.
Długo odkładana reforma państwowego sektora energetycznego, która zabiera 2 miliardy dolarów ze skarbu państwa każdego roku, a jednocześnie nie dostarcza wystarczającej ilości energii dla Libańczyków, którzy są uzależnieni od prywatnych generatorów, aby wypełnić lukę, zostanie przyspieszona.
Liban ma jeden z najwyższych na świecie poziomów długu publicznego w stosunku do produkcji gospodarczej.
Dlaczego Libańczycy wciąż protestują?
Wielu ludzi pozostaje nieprzekonanych obietnicami polityków.
Koniec szalejącej korupcji jest głównym żądaniem protestujących, którzy twierdzą, że przywódcy kraju wykorzystywali swoje stanowiska do wzbogacania się przez dziesięciolecia.
Maya Mhana, nauczycielka słuchająca przemówienia w centrum Bejrutu wraz z innymi protestującymi, powiedziała Reutersowi, że nie jest przekonana. „Pozostajemy na ulicach, nie wierzymy w ani jedno słowo, które powiedział.”
„Kłamstwa, kłamstwa, kłamstwa” – powiedział inny protestujący, który odmówił podania swojego nazwiska. „Oni rządzą już od dłuższego czasu. Gdyby chcieli, mogliby zrobić wszystko.”
„Kłamstwa, kłamstwa, kłamstwa” – powiedział inny protestujący, który nie chciał podać swojego nazwiska. „Oni rządzą już od dłuższego czasu. Gdyby chcieli, mogliby zrobić wszystko.”
Według Khatiba, zmiana obecnego systemu politycznego wymagałaby wielu oddolnych wysiłków.
„Elity polityczne trzymają się go, ponieważ gwarantuje im przywileje polityczne i ekonomiczne. Ale powszechna frustracja wobec systemu rośnie i jest kluczowym czynnikiem stojącym za obecnymi protestami w Libanie.”
.