Depresja poporodowa jest dość powszechnym stanem, który może mieć wpływ na nowe mamy. Charakterystyczne objawy PPD to: przytłaczający smutek, poczucie beznadziejności, bezwartościowości i niska samoocena. Ale to, czego możesz nie wiedzieć, to fakt, że nowe mamy mogą doświadczać objawów podobnych do PPD bez faktycznego występowania tego zaburzenia.

Jest to coś, co jest znane jako zespół stresu poporodowego. Jest to termin, który Karen Kleiman, L.C.S.W., dyrektor Centrum Stresu Poporodowego i autorka książki The Art of Holding in Therapy: An Essential Intervention for Postpartum Depression and Anxiety, ukuty w celu opisania kobiet, które mieszczą się gdzieś pomiędzy cierpieniem z powodu „baby blues” a rzeczywistą diagnozą depresji poporodowej lub lęku poporodowego, stanu, który może powodować, że kobiety czują się stale niespokojne do punktu, w którym zakłóca to ich życie. Kobiety, które cierpią na zespół stresu poporodowego, mają ogromne uczucia zwątpienia w siebie zmieszane z intensywnym pragnieniem bycia idealną mamą, wyjaśnia Kleiman – i mogą czuć się poważnie zestresowane w rezultacie.

Zespół stresu poporodowego jest o krok poniżej depresji poporodowej i lęku poporodowego pod względem ciężkości. „Podczas gdy zespół stresu poporodowego może wywołać niepokojące uczucia lęku, uczucia te nie ograniczają jej zdolności do funkcjonowania lub przetrwania dnia” – mówi Kleiman. Zamiast tego, stres kobiety jest możliwy do opanowania, ale stały.

Warunek nie jest w DSM-5, podręczniku używanym przez pracowników służby zdrowia do diagnozowania zaburzeń psychicznych, ale Kleiman mówi, że jest prawdziwy i widzi go dużo w swojej praktyce. (Ona szacuje, że około jedna na pięć nowych mam ma zespół stresu poporodowego, podczas gdy około jedna na dziewięć ma PPD). U wielu kobiet, które przychodzą do jej gabinetu, diagnozuje się poważne zaburzenia depresyjne lub lękowe, „ale duża liczba kobiet nie spełnia kryteriów diagnostycznych i w rzeczywistości doświadcza zaburzeń adaptacyjnych lub zespołu stresu poporodowego” – mówi. Możliwe jest, aby zespół stresu poporodowego przekształcił się w lęk poporodowy, dlatego tak ważne jest, aby kobiety były wyczulone na swoje objawy i uczucia, mówi Kleiman. (To, oraz fakt, że życie w ciągłym stresie nie jest do końca przyjemne.)

I chociaż lękowi poporodowemu nie poświęca się zbyt wiele uwagi, może on być nawet bardziej powszechny niż PPD. Badanie z 2013 roku przeprowadzone przez American Academy of Pediatrics wykazało, że 17 procent nowych mam miało objawy lęku poporodowego, podczas gdy 6 procent miało oznaki depresji poporodowej. Inne badanie opublikowane w 2016 roku w Journal of Affective Disorders wykazało, że 17 procent nowych mam miało znaczny niepokój po porodzie, w porównaniu z 5 procentami mam, które cierpiały na PPD.

„To brzydki pasierb depresji poporodowej”, mówi Tamar Gur, M.D., Ph.D., ekspert w dziedzinie zdrowia kobiet i psychiatra reprodukcyjny w The Ohio State University Wexner Medical Center. Kobiety z lękiem poporodowym, który powoduje, że ciągle martwią się, że coś złego stanie się ich dziecku lub że ich dziecko zostanie zranione, jeśli ktoś inny je obserwuje, mogą nie być zdiagnozowane tak łatwo jak te z PPD, mówi dr Gur. „Miałem pacjentów, którzy byli leczeni na depresję poporodową, ale co kontynuowane poza tym był lęk poporodowy,” mówi. „Oni nie zdawali sobie sprawy, że to oddzielna diagnoza i po prostu myślał, że to było wspólne z pierwszymi mamami.”

Again, zespół stresu poporodowego nie jest taki sam jak lęk poporodowy, ale nadal może być trudne do życia z. „Z zespołem stresu poporodowego, dostosowanie do macierzyństwa towarzyszy cechy lęku i depresji, ale nie w takim stopniu, że zakłócają one funkcjonowanie”, Kleiman mówi.

Jeśli podejrzewasz, że masz zespół stresu poporodowego i nie spełniasz kryteriów diagnostycznych dla lęku poporodowego lub depresji poporodowej, Kleiman zaleca, aby spróbować zrobić więcej dla siebie. Postaraj się więcej odpoczywać, jeśli masz problemy ze snem, ćwicz, otaczaj się ludźmi, którzy sprawiają, że czujesz się dobrze i stosuj dobrze zbilansowaną dietę. Nie bój się też prosić o pomoc i akceptuj ją, gdy jest oferowana, i spróbuj porzucić myśl, że musisz być „idealną” mamą. „Zrozumienie i zaakceptowanie, że jest to czas w twoim życiu, kiedy rzeczy będą nieprzewidywalne i poza kontrolą przez jakiś czas, może pomóc utrzymać twoje oczekiwania w ryzach”, mówi Kleiman.

Jeśli czujesz, że jesteś bardziej zestresowana niż powinnaś po urodzeniu dziecka, zgłoś to swojemu lekarzowi. Chociaż to naturalne, że doświadczasz więcej niepokoju i niepewności, kiedy jesteś nową mamą, to nie jest w porządku ani normalne, aby czuć się stale zestresowaną. Nie ma powodu, aby cierpieć – to pomoże Tobie i Twojemu dziecku.