Pionowa integracja w amerykańskim biznesie jest wersją absolutnej reguły. Biznesmen Andrew Carnegie użył tej praktyki z przemysłu stalowego w 19 wieku. Carnegie zarządzał wszystkim, co miało związek z produkcją stali. Od wydobycia, poprzez produkcję, aż po dystrybucję, Carnegie kontrolował każdy aspekt. Integracja pionowa, szczególnie w tamtych czasach, pomogła rozwinąć biznes. Carnegie Steel stał się największym przedsiębiorstwem swoich czasów, a Carnegie najbogatszym człowiekiem. Integracja pionowa pozwoliła na efektywną pracę i wyprodukowanie dobrego produktu. Z wszystkich kroków do tego produktu zasadniczo pod jedną ręką, to jest bardziej prawdopodobne, że produkt będzie mieć wartość i być co oryginalny pomysł produktu posiadał. Istnieje również pewność, że praca nad produktem zostanie wykonana w całości, ponieważ wszystkie kroki działają w ramach jednej firmy. Wady integracji pionowej są takie, że może ona wyeliminować innych dostawców, którzy teraz nie będą mogli sprzedawać swoich produktów. To również może zgasić inne firmy, które mogą mieć przejść przez inne kroki i innych ludzi, aby ich produkt made.

Horyzontalna integracja jest praktyka biznesowa w 19 wieku, który jest znany jako „monopolizing”. W tej praktyce, firma całkowicie obsługuje jedną część przemysłu. 19 wieku głównym przykładem tego jest przemysł naftowy Johna D. Rockefellera. Rockefeller wykupił wiele firm i sprawił, że jeszcze więcej z nich zakończyło działalność. W ten sposób upewnił się, że tylko on będzie sprzedawał ropę. Wyniki robienia takich rzeczy może oznaczać wyższe ceny dla konsumentów, jak firma w kontroli może ustawić cenę na co chcą. Integracja pozioma daje również jednemu człowiekowi zbyt wiele kontroli, co może również wpływać na gospodarkę. Chociaż pozioma integracja może być korzystne dla człowieka / firmy w kontroli, w sumie praktyka nie wynika w zdrowej gospodarki / świata biznesu.

-Candice Lucian

.