Grób Adama

Ale cechą charakterystyczną tego miejsca jest krótka kolumna, która wznosi się ze środka marmurowego chodnika kaplicy i wyznacza dokładny środek ziemi. Najbardziej wiarygodne tradycje mówią nam, że to było znane jako centrum ziemi, wieki temu, i że kiedy Chrystus był na ziemi, ustawił wszystkie wątpliwości na ten temat na zawsze, stwierdzając własnymi ustami, że tradycja była poprawna. Pamiętaj, On powiedział, że ta konkretna kolumna stała w centrum świata. Jeśli środek świata się zmienia, kolumna zmienia swoje położenie zgodnie z tym. Kolumna ta poruszała się trzy razy z własnej woli. Stało się tak dlatego, że w wielkich konwulsjach natury, w trzech różnych czasach, masy ziemi – prawdopodobnie całe pasma gór – odleciały w przestrzeń, zmniejszając w ten sposób średnicę ziemi i zmieniając dokładną lokalizację jej środka o punkt lub dwa. To jest bardzo ciekawa i interesująca okoliczność, i jest ostrą reprymendą dla tych filozofów, którzy chcieliby nam wmówić, że nie jest możliwe, aby jakakolwiek część ziemi odleciała w przestrzeń.

Aby upewnić się, że to miejsce było naprawdę centrum ziemi, sceptyk raz dobrze zapłacił za przywilej wejścia na kopułę kościoła, aby zobaczyć, czy słońce dało mu cień w południe. On schodzić doskonale przekonany. Dzień był bardzo pochmurny i słońce nie rzucało żadnych cieni, ale człowiek był zadowolony, że gdyby słońce wyszło i zrobiło cień, to nie mogłoby zrobić żadnego dla niego. Dowody takie jak te nie powinny być odrzucane przez próżne języki kawalerów. Dla tych, którzy nie są bigoteryjni, i są chętni do bycia przekonanym, niosą one przekonanie, że nic nigdy nie może się zachwiać.

Jeśli jeszcze większe dowody niż te, które wymieniłem są potrzebne, aby zadowolić upartych i głupich, że jest to prawdziwe centrum ziemi, są one tutaj. Największy z nich leży w fakcie, że spod tej właśnie kolumny został wzięty pył, z którego Adam został stworzony. To z pewnością może być postrzegane w świetle osadnika. Nie jest prawdopodobne, aby pierwotny pierwszy człowiek był uczyniony z gorszej jakości ziemi, kiedy było całkowicie wygodne, aby uzyskać pierwszą jakość z centrum świata. To uderzy każdy myślący umysł z całą mocą. To, że Adam został uformowany z ziemi zdobytej w tym miejscu jest udowodnione faktem, że przez sześć tysięcy lat żaden człowiek nigdy nie był w stanie udowodnić, że ziemia, z której został uformowany, nie została zdobyta właśnie tutaj.

Osobliwą okolicznością jest to, że tuż pod dachem tego samego wspaniałego kościoła i niedaleko od tej chwalebnej kolumny, leży pochowany sam Adam, ojciec rodzaju ludzkiego. Nie ma żadnej wątpliwości, że on jest rzeczywiście pochowany w grobie, który jest wskazany jako jego – nie może być żadnej – ponieważ nigdy jeszcze nie zostało udowodnione, że ten grób nie jest grobem, w którym on jest pochowany.

Grób Adama! Jakże wzruszające było, tu w kraju obcych, z dala od domu, przyjaciół i wszystkich, którzy się o mnie troszczyli, odkryć grób krewnego. Prawda, że dalekiego, ale jednak krewnego. Nieomylny instynkt natury zachwycił się jego rozpoznaniem. Źródło mojej synowskiej doskonałości zostało poruszone do najgłębszej głębi, a ja uległem burzliwemu wzruszeniu. Oparłem się o filar i zalałem się łzami. Nie uważam za wstyd, że płakałem nad grobem mojego biednego zmarłego krewnego. Niech ten, kto by się naśmiewał z mego wzruszenia, zamknie tutaj ten tom, bo niewiele znajdzie dla siebie smaku w moich podróżach po Ziemi Świętej. Szlachetny starzec – nie doczekał się mnie – nie doczekał się swojego dziecka. A ja, ja, niestety, nie doczekałem się go. Obarczony smutkiem i rozczarowaniem, zmarł zanim się urodziłem – sześć tysięcy krótkich lat przed moimi narodzinami. Ale spróbujmy znieść to z hartem ducha. Ufajmy, że tam, gdzie jest, jest mu lepiej. Pocieszmy się myślą, że jego strata jest naszym wiecznym zyskiem.