Fotogrametria jest nauką o wykonywaniu pomiarów na podstawie fotografii.

Wkładem do fotogrametrii są fotografie, a wyjściem jest zazwyczaj mapa, rysunek, pomiar lub model 3D jakiegoś obiektu lub sceny w świecie rzeczywistym. Wiele z map, których używamy dzisiaj, zostało stworzonych dzięki fotogrametrii i zdjęciom wykonanym z samolotu.

Inne definicje

• Fotogrametria na Wikipedii
• Dictionary definition at Dictionary.com

Types of Photogrammetry

Fotogrametria może być sklasyfikowana na kilka sposobów, ale jedną ze standardowych metod jest podział pola w oparciu o lokalizację kamery podczas fotografowania. Na tej podstawie mamy Fotogrametrię Lotniczą i Fotogrametrię Naziemną (lub Bliskiego Zasięgu).

W Fotogrametrii Lotniczej, aparat jest zamontowany w samolocie i jest zazwyczaj skierowany pionowo w kierunku ziemi. Wielokrotne nakładające się na siebie zdjęcia ziemi są wykonywane, gdy samolot leci wzdłuż trasy lotu. Samoloty tradycyjnie były stałymi skrzydłowymi jednostkami załogowymi, ale wiele projektów jest obecnie wykonywanych za pomocą dronów i UAV. Tradycyjnie te zdjęcia były przetwarzane w stereoplanerze (instrument, który pozwala operatorowi zobaczyć dwa zdjęcia jednocześnie w widoku stereo), ale teraz są często przetwarzane przez zautomatyzowane systemy biurkowe.

W fotogrametrii naziemnej i bliskiego zasięgu, aparat fotograficzny jest umieszczony na ziemi i trzymany w ręku, na statywie lub tyczce. Zazwyczaj ten typ fotogrametrii jest nietopograficzny – to znaczy, że produktem wyjściowym nie są produkty topograficzne, takie jak modele terenu lub mapy topograficzne, ale rysunki, modele 3D, pomiary lub chmury punktów. Kamery są używane do modelowania i pomiarów budynków, konstrukcji inżynierskich, scen sądowych i wypadków, kopalń, robót ziemnych, hałd, artefaktów archeologicznych, planów filmowych itp. W społeczności zajmującej się widzeniem komputerowym, ten rodzaj fotogrametrii jest czasami nazywany modelowaniem opartym na obrazie (Image-Based Modeling).