Taksonomia Blooma

Taksonomia Blooma jest szeroko stosowaną i skuteczną klasyfikacją uczenia się, myślenia i rozumienia. Taksonomia Blooma jest podzielona na trzy domeny:

• Poznawcza: wiedza i zrozumienie
• Afektywna: uczucia i postawy
• Psychomotoryczna: umiejętności fizyczne

Domena poznawcza: Najbardziej istotna dla sektora szkolnictwa wyższego jest domena poznawcza. Ważne jest, aby być świadomym tych poziomów taksonomii Blooma, ponieważ leży ona u podstaw praktyki wyrównywania poznawczego opracowanej przez Biggsa i wdrożonej przez TEQSA jako część standardów AQF. Taksonomia Blooma kategoryzuje umiejętności myślenia od niższego rzędu, takich jak zapamiętywanie, rozumienie i stosowanie, do wyższego rzędu tworzenia, oceniania i analizowania.

Podczas projektowania uczenia się ważne jest, aby zrozumieć poziom, na którym uczenie się musi wystąpić, ponieważ będzie to stanowić podstawę odpowiedniego podejścia do nauczania i oceniania. Na przykład:

• Kurs oparty na nauce zawiera pewne fakty, takie jak terminologia lub wzory, które uczniowie muszą być w stanie zapamiętać, zrozumieć i zastosować. Są to umiejętności myślenia niższego rzędu, dla których odpowiednim podejściem do nauczania byłoby dawanie uczniom możliwości ćwiczenia i praktyki, a odpowiednią oceną mogłyby być egzaminy koncentrujące się na przypominaniu i stosowaniu faktów.
• Kurs oparty na literaturze lub historii może obejmować pewne fakty, takie jak daty wojen, autorzy itp., jednak zamierzone uczenie się na poziomie stopnia byłoby ukierunkowane na umiejętności myślenia wyższego rzędu, takie jak analiza i ocena. W przypadku tego typu kursów egzamin oparty na zapamiętywaniu faktów nie byłby odpowiednią oceną, a metody nauczania musiałyby skupić się na dawaniu uczniom możliwości dyskusji i analizy.

Przy stosowaniu taksonomii Blooma do tworzenia efektów uczenia się – czy to na poziomie kursu, czy na poziomie działań edukacyjnych – należy rozważyć język używany do opisania tego, co ma być osiągnięte. Studenci będą używać języka dostarczanych informacji, aby ocenić poziom nauki, w którą ich zdaniem się angażują. Dlatego ważne jest, aby dobrze dobrać język zarówno do oczekiwań uczniów, jak i nauczycieli. Zobacz więcej informacji na temat tego, jak używać taksonomii Blooma do projektowania efektów kształcenia kursu lub zajęć.

Taksonomia SOLO

Taksonomia SOLO (Structure of Observed Learning Outcomes) opracowana przez Biggs’a i Collis’a (1982), również kategoryzuje poziomy myślenia i uczenia się pod względem złożoności, co jest przydatne, gdy chcemy zbadać jakość uczenia się i zrozumienia studentów. Sprawdź ten klip na temat taksonomii SOLO – wyjaśniony przy użyciu klocków lego!

Źródła, strategie lub pomoc

Źródła

Strona internetowa Uniwersytetu Federacji poświęcona uczeniu się i nauczaniu

• Praktyka nauczania – Praktyki jakości uczenia się

Polityki i wytyczne Uniwersytetu Federacji

• Polityka Uniwersytetu Federacji, Wytyczne uzupełniające: Learning Outcomes and Assessment

Text/articles

• Biggs, J. & Tang, C. (2011) Teaching for Quality Learning at University. 4th ed. `Open University Press: New York.

Strony internetowe

• Biggs & Collis (1982), SOLO Taxonomy.

Pomoc

• Skontaktuj się ze swoim CLIPP School Learning Designer, aby przedyskutować zamierzone efekty uczenia się Twojego kursu i zbadać, w jaki sposób zapewnić, że poziom uczenia się ocen i działań związanych z uczeniem się jest jasno komunikowany studentom.

.