Europa jest czwartym co do wielkości księżycem Jowisza.

NASA/JPL-Caltech/SETI Institute

Czwarty co do wielkości z 79 księżyców Jowisza, Europa, jest bardziej jak planeta niż księżyc.

Około 1 900 mil/3 100 kilometrów średnicy, jest mniejszy niż nasz własny Księżyc, ale większy niż planeta karłowata Pluton. Ma cienką, bogatą w tlen atmosferę. Europa ma warstwową strukturę wewnętrzną, w tym rdzeń z płynnego żelaza i pole magnetyczne. Wygląda jak „żylasta gałka oczna” dzięki pęknięciom w jej lodowej powierzchni.

Jest tam również woda.

Naukowcy od dawna wiedzą, że Europa ma globalny ocean wody pod skorupą lodu o grubości 11 mil/18 kilometrów.

Czy może ona gościć proste formy obcego życia? Jest to priorytetowy cel badań dla agencji kosmicznych.

Więc chodzi o to, że jeśli naukowcy mogliby pobrać próbki wody z Europy, mogliby potencjalnie odkryć życie pozaziemskie po raz pierwszy. Poczekaj. Wylądowanie sondy na Europie i przewiercenie się przez lód? Nie, to się nie stanie w najbliższym czasie.

Which is why it’s so exciting that yet another group of scientists think a 20-year-old NASA space probe may have already witnessed Europa spew a plume of water from that ocean into space.

Jedynym innym ciałem w układzie słonecznym, o którym sądzono, że może to zrobić jest Enceladus na Saturnie.

Czy kilka sond kosmicznych – obie mają wystartować za kilka lat w każdym razie – mogłoby przelecieć przez pióropusze wody na Europie i wykryć oznaki życia pozaziemskiego?

Laboratorium z 16 grudnia pokazuje wycinek możliwej struktury wewnętrznej księżyca Jowisza Europa. Charakterystyka wnętrza jest wnioskowana na podstawie pomiarów pola grawitacyjnego i magnetycznego przez sondę kosmiczną Galileo NASA. Europa ma metaliczne (żelazo, nikiel) jądro (pokazane na szaro) otoczone skalną skorupą (pokazaną na brązowo). Warstwa skalna jest z kolei otoczona skorupą wody w postaci lodu lub cieczy (pokazana na niebiesko i biało). Warstwa powierzchniowa Europy jest pokazana jako biała, aby zaznaczyć, że może się różnić od warstw leżących pod nią. Obrazy Europy z Galileo sugerują, że ciekły ocean wodny może leżeć pod powierzchniową warstwą lodu o grubości kilku mil. AFP PHOTO JPL/NASA (Photo by – / JPL/NASA / AFP) (Photo by -/JPL/NASA/AFP via Getty Images)

JPL/NASA/AFP via Getty Images

Nowy artykuł opublikowany w tym tygodniu w Geophysical Research Letters argumentuje, że należąca do NASA sonda kosmiczna Galileo – która orbitowała wokół Jowisza w latach 1995-2003, i odkryła wskazówki o podpowierzchniowym oceanie na Europie – mogła również zebrać dowody na to, że księżyc od czasu do czasu uwalnia część tej wody w przestrzeń kosmiczną.

Używając symulacji komputerowych i nowych obliczeń, grupa naukowców z Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i Max Planck Institute for Solar System Research (MPS) odtworzyła dane zebrane przez Galileo’s onboard Energetic Particles Detector (EPD) poprzez modelowanie ruchów wysokoenergetycznych protonów wokół Europy podczas przelotu.

Ich wyniki – które obejmują zmiany wysokoenergetycznych protonów w polu magnetycznym Jowisza w pobliżu księżyca – mogą być wyjaśnione przez obecność pióropuszy wody.

Poprzednio badacze zakładali, że sam księżyc zasłaniał widok detektora.

milion kilometrów (1,8 miliona mil) dalej 2 marca 1979 roku przez sondę kosmiczną Voyager 1. Dalej znajduje się kolorowe zdjęcie Europy wykonane przez sondę Voyager 2 podczas jej bliskiego spotkania 9 lipca 1979 roku. Po prawej stronie znajduje się widok Europy wykonany na podstawie zdjęć wykonanych przez sondę Galileo pod koniec lat 90-tych.

NASA/JPL

Pluwy są mniej tryskające wodą, a bardziej jak „erupcje kriowulkaniczne”- lodowe wulkany- które wylewają ciecz zamiast stopionej skały. Księżyc Neptuna Tryton i księżyc Plutona Charon są znane z podobnego zachowania.

Sam statek kosmiczny Galileo został poświęcony w 2003 roku, aby chronić ocean Europy; NASA nie chciała ryzykować zderzenia statku kosmicznego z Europą i zanieczyszczenia go tylko w przypadku, gdy jest on gospodarzem prostego życia.

para wodna wybuchająca w pozycji na godzinie 7 poza końcem księżyca Jowisza Europa. Pióropusze, sfotografowane przez należący do NASA Kosmiczny Teleskop Hubble’a (Hubble’s Space Telescope Imaging Spectrograph), były widoczne w sylwetce, gdy księżyc przechodził przed Jowiszem. Czułość Hubble’a na ultrafiolet pozwoliła na dostrzeżenie tych cech – wznoszących się ponad 100 mil (160 kilometrów) ponad lodową powierzchnię Europy. Uważa się, że woda pochodzi z podpowierzchniowego oceanu na Europie. Dane Hubble’a zostały wykonane 26 stycznia 2014 roku. Obraz Europy, nałożony na dane z Hubble’a, został zmontowany z danych z misji Galileo i Voyager.

NASA/ESA/W. Sparks (STScI)/USGS Astrogeology Science Center

Dowody montażowe

Rozstrzygających dowodów na to, że również Europa wypluwa wodę w kosmos wciąż brak, ale to badanie jest kolejnym dowodem.

W 2012 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a wykrył wodór i tlen w atmosferze Europy, a w 2016 roku zobrazował to, co może być pióropuszami pary wodnej wybuchającymi z powierzchni (powyższy obrazek).

Czym jest misja JUICE (Jupiter Icy Moons Explorer)?

Wystrzelona w 2020 roku misja JUpiter ICy Moons Explorer (JUICE) Europejskiej Agencji Kosmicznej spędzi trzy i pół roku badając Europę i dwa inne duże księżyce Jowisza, Ganymede i Callisto. Jego kamery i radar penetrujący lód zostaną użyte do zbadania składu lodowej skorupy Europy, wykrywając, czy pomiędzy warstwami lodu znajdują się zbiorniki wody.

Czym jest misja Europa Clipper?

Planowana do wystrzelenia w 2023 roku, misja NASA Europa Clipper wykona około 45 przelotów, w każdym z nich fotografując lodową powierzchnię księżyca w wysokiej rozdzielczości.

Obydwie sondy mogłyby teraz mieć plan lotu, który ma je przelecieć przez pióropusze pary wodnej wydobywającej się z lodowej skorupy Europy, tym samym pobierając próbki jej podpowierzchniowego oceanu.

To byłoby o wiele, wiele łatwiejsze – i o wiele szybsze – niż zaprojektowanie i wysłanie misji, która mogłaby wylądować na powierzchni Europy i przewiercić się przez lód.

Życzę Wam czystego nieba i szerokich oczu.

Śledź mnie na Twitterze lub LinkedIn. Sprawdź moją stronę internetową lub inne moje prace tutaj.