Jane Neff Rollins, MSPH

March 28, 2005 (Los Angeles) – Terapia estradiolem może zwiększać skurczowe ciśnienie krwi (SBP) u młodszych kobiet, ale może mieć korzystny wpływ na SBP u starszych kobiet, zgodnie z prezentacją przedstawioną tutaj przez Anne Z. Steiner, MD, MPH, z University of Southern California Keck School of Medicine w Los Angeles, na 52. dorocznym spotkaniu Towarzystwa Badań Ginekologicznych.

„Młodsze kobiety na estradiolu wykazały wzrost ciśnienia krwi w ciągu dwóch lat, podczas gdy starsze kobiety na estradiolu wykazały spadek ciśnienia krwi,” Dr. Steiner powiedział platformy spotkania.

The Women’s Health Initiative (WHI) zidentyfikował zwiększone wskaźniki zdarzeń sercowo-naczyniowych i udaru niedokrwiennego mózgu wśród kobiet po menopauzie otrzymujących kombinację estrogenu i progestyny terapii zastępczej. Ciśnienie tętnicze było wyższe u kobiet po menopauzie nawet po skorygowaniu o wiek. Ponieważ stosunkowo niewielki wzrost SBP zwiększa ryzyko udaru mózgu i chorób sercowo-naczyniowych, dr Steiner i jej zespół wysunęli hipotezę, że mechanizm prowadzący do niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych obserwowanych w WHI mógł być napędzany przez zmiany ciśnienia krwi.

Celem badania Estrogen in the Prevention of Atherosclerosis Trial (EPAT) było określenie wpływu leczenia 17β-estradiolem na ciśnienie krwi u kobiet po menopauzie oraz wpływu wieku na ten efekt. Ponadto, ponieważ intima media tętnicy szyjnej wspólnej jest grubsza u kobiet po menopauzie niż u kobiet przed menopauzą, badacze sprawdzili, czy zmiany ciśnienia krwi korelują z progresją grubości intima media thickness (IMT), markera miażdżycy.

Badacze randomizowali 222 zdrowe kobiety po menopauzie bez istniejącej wcześniej choroby sercowo-naczyniowej do jednej z dwóch grup o równej wielkości (n = 111). Kryteria kwalifikacji obejmowały wiek powyżej 45 lat (zakres, 46-80 lat), brak historii menopauzalnej terapii hormonalnej (HT) przez ponad 10 lat lub stosowanie HT w ciągu miesiąca przed włączeniem do badania, niepalenie tytoniu (50% uczestniczek było byłymi palaczkami) oraz stężenie glukozy we krwi na czczo poniżej 200 mg/dl, jeśli uczestniczka była chora na cukrzycę. Nadciśnienie nie było kryterium wykluczenia, jeśli było dobrze kontrolowane lekami przeciwnadciśnieniowymi, a około 20% uczestniczek należało do tej kategorii.

Kobiety w grupie leczonej otrzymywały 1 mg mikronizowanego 17β-estradiolu dziennie przez dwuletni okres badania. Grupa kontrolna otrzymywała placebo. Uczestniczki miały mierzone ciśnienie krwi co najmniej co drugi miesiąc podczas okresu zapisów, a następnie co sześć miesięcy. IMT mierzono co sześć miesięcy przez cały okres trwania badania.

Analizy statystyczne porównywały zmiany podłużne SBP i rozkurczowego ciśnienia krwi (DBP) między grupami za pomocą mieszanego ogólnego modelu liniowego. Dodano warunki interakcji, aby ocenić, czy tempo zmian ciśnienia krwi różniło się w zależności od wieku lub stężenia estradiolu.

SBP i DBP zmniejszyły się zarówno w grupie placebo, jak i w grupie estradiolu, niezależnie od tego, czy początkowe wartości ciśnienia krwi badanych były prawidłowe czy podwyższone. Uznano to za ważne, ponieważ większość badań obserwacyjnych nad ciśnieniem krwi u kobiet po menopauzie wykazuje, że uczestnicy grupy kontrolnej na ogół doświadczają wzrostu ciśnienia krwi.

Co ciekawe, pacjenci z grupy estradiolu, którzy mieli wysokie ciśnienie krwi dobrze kontrolowane przez terapię przeciwnadciśnieniową na początku, nie doświadczyli wzrostu ciśnienia krwi. „U kobiet, które są dobrze kontrolowane na terapii przeciwnadciśnieniowej, HT nie powinna być przeciwwskazaniem,” Dr. Steiner powiedział Medscape.

Analizy podgrup pokazały, że efekty leczenia na SBP różniły się znacząco przez wiek przedmiotu (P = .04 dla wieku pomnożonego przez leczenie pomnożone przez interakcję czasu na badaniu). Wyższe poziomy estradiolu w surowicy były związane ze statystycznie nieistotnym wzrostem SBP (0,016 mm Hg na rok leczenia i pg/mL estradiolu w surowicy; P = .15). Pozytywny związek między poziomem estradiolu w surowicy a zmianą szybkości SBP zmniejszał się istotnie z wiekiem (-0,00326 mm Hg na rok leczenia, pg/mL estradiolu w surowicy i wiek; P = .03).

Zmiany w IMT odzwierciedlały zmiany w SBP. Wśród kobiet w grupie przyjmującej estradiol, wzrost SBP był związany ze wzrostem progresji IMT ( P = .03) i był również zależny od wieku kobiety. Pacjentki, u których SBP spadło, wykazały również spadek IMT, podczas gdy u tych, u których SBP wzrosło, nastąpił również wzrost IMT. Łącznie dane te sugerują, że kobiety w wieku powyżej 65 lat leczone estradiolem mogą być mniej narażone na progresję miażdżycy i udar mózgu niż młodsze kobiety przyjmujące estradiol.

Dr Steiner dodała, że klinicyści „mogą być pewni kontynuowania HT u pacjentek z dobrze kontrolowanym nadciśnieniem tętniczym”, ale ostrzegła, że klinicyści nie powinni zmieniać swojej praktyki przepisywania HT na podstawie tych danych, które zostały oparte na wtórnej analizie post-hoc. Wyniki mają większą rolę w generowaniu hipotez, gdy badacze projektują przyszłe badania.

The National Institutes of Health sponsorował to badanie.

SGI 52nd Annual Meeting: Abstrakt 315. Presented March 24, 2005.

Reviewed by Gary D. Vogin, MD

Jane Neff Rollins, MSPH, jest niezależnym pisarzem dla Medscape.