Craft (1984) zauważył, że istnieją dwa różne łacińskie korzenie angielskiego słowa „education”. Są to „educare”, co oznacza trenować lub formować, i „educere”, co oznacza wyprowadzać. Podczas gdy te dwa znaczenia są zupełnie różne, oba są reprezentowane w słowie „edukacja”. Tak więc, istnieje etymologiczna podstawa dla wielu zaciekłych debat na temat edukacji w dzisiejszych czasach. Przeciwne strony często używają tego samego słowa do oznaczenia dwóch bardzo różnych pojęć. Dla jednej strony edukacja oznacza zachowanie i przekazywanie wiedzy oraz kształtowanie młodzieży na podobieństwo rodziców. Druga strona postrzega edukację jako przygotowanie nowego pokolenia do zmian, które mają nadejść – przygotowanie ich do tworzenia rozwiązań dla nieznanych jeszcze problemów. Jedna z nich wzywa do uczenia się na pamięć i stawania się dobrymi pracownikami. Druga wymaga zadawania pytań, myślenia i tworzenia. Aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, niektóre grupy oczekują, że edukacja szkolna będzie spełniać obie funkcje, ale zezwalają na stosowanie tylko tych działań, które promują educare. Równowaga w celach edukacyjnych jest ważnym celem dla pedagogów. Autor ten twierdzi, że aby osiągnąć równowagę, edukatorzy muszą zacząć od zmiany struktury organizacyjnej lub sposobów podejmowania decyzji. Wykorzystanie postrzegania interesariuszy w określaniu celów, ustanowienie wspólnej wizji edukacji i ułatwienie zmiany ról wychowawców to pierwsze kroki. Aby dokonać zmiany w sposobie myślenia, edukatorzy muszą zbadać swoje osobiste mistrzostwo i mentalne modele edukacji.