W 2004 roku Kuss Middle School w Fall River, Massachusetts, została oznaczona jako szkoła Poziomu 4 lub „chronicznie niedostatecznie radząca sobie”, a jej niski status sprawił, że skupiła się na zwiększonym nadzorze i interwencji. Jednak do 2013 roku Kuss, wraz z innymi borykającymi się z problemami szkołami w tej dzielnicy o wysokim ubóstwie, awansowała do poziomu 1. Podczas gdy wiele interwencji może narzucić środki karne, które dzielą społeczności, poprawa osiągnięć uczniów w Kuss została przypisana w dużej mierze dłuższym dniom szkolnym lub wydłużonemu czasowi nauki (ELT) – reformie popieranej przez wielu urzędników szkolnych, pedagogów, rodziców i liderów społeczności.

„Widzieliśmy szkoły, które dodały aż 90 minut do swojego dnia, a ich wyniki poprawiły się dość radykalnie”, mówi Rebecca Cusick, nauczycielka czwartej klasy i prezes Fall River Educators’ Association.

Massachusetts jest liderem w ELT od ponad dekady. W 2005 roku, ustawodawca stanowy stworzył Massachusetts Expanded Learning Time Initiative i zatwierdził główne fundusze na wsparcie szkół o wysokim ubóstwie, które wydłużyły rok szkolny. Inicjatywa ta wspiera obecnie 19 szkół i ponad 10,000 uczniów. Poszczególne modele mogą się różnić, ale wszystkie szkoły wydłużyły swoje kalendarze o około 300 godzin rocznie. W przypadku szkoły o typowym 180-dniowym kalendarzu przekłada się to na około 90 minut dodatkowego czasu w klasie dziennie. Ten dodatkowy czas jest wykorzystywany na nauczanie podstawowych przedmiotów, rozwój zawodowy nauczycieli i działania angażujące uczniów.

Szkoły mają zapewnione bardziej „wszechstronne doświadczenia edukacyjne, jak również więcej nieformalnego czasu na zabawę i możliwości rozwoju społecznego, których zbyt wiele szkół nie jest w stanie zapewnić po prostu dlatego, że nie mają na to wystarczająco dużo czasu”, wyjaśnia Jennifer Davis, współzałożycielka i prezes National Center on Time & Learning (NCTL).

Popularność dłuższych dni szkolnych dostała duży impuls w 2013 roku dzięki wspólnemu programowi NCTL, amerykańskiego Departamentu Edukacji i Fundacji Forda o nazwie „Time Collaborative”. Ta trzyletnia inicjatywa objęła 40 szkół w stanach Kolorado, Nowy Jork, Connecticut, Massachusetts i Tennessee. Poza głównymi projektami takimi jak ten, więcej okręgów szkolnych w całym kraju również rozciąga dzień szkolny, choć w mniej ambitny sposób.

Ale zmiana w kierunku dłuższych dni szkolnych przychodzi z pułapkami lub, co najmniej, niezaspokojonymi oczekiwaniami. I nawet ci nauczyciele, którzy są w szkołach, które z powodzeniem wdrożyły inicjatywy ELT, będą pierwszymi, którzy ostrzegą – dłuższy dzień szkolny nie jest dla wszystkich.

Longer School Days: Weighing the Pros and Cons

Obecnie około 1500 szkół w całym kraju ma wydłużone godziny nauki, co stanowi znaczący wzrost od 2009 roku, kiedy to tylko 650 wprowadziło tę zmianę. Jego popularność w niektórych społecznościach niekoniecznie będzie powielana w innych, mówi Adam Urbanski, prezes Rochester Teachers Association.

To, co ELT pozwala nam robić, to oferować programy wzbogacające, na które inaczej nie mielibyśmy czasu. Nauka jest częścią programu, ale uczniowie mają również możliwość uczestniczenia w różnych zainteresowaniach – sztuce, sporcie, inżynierii, komputerach, sztukach walki. Wszystko jest możliwe.” – Rebecca Cusick, prezes, Fall River Educators’ Association

„To może zadziałać, ale wydłużony czas nauki nie jest panaceum, za jakie uważa go wielu jego zwolenników”, przestrzega.

Pytanie brzmi, czy staranność i precyzja, które sprawiły, że program odniósł sukces, zostaną umniejszone lub nawet zignorowane wraz ze wzrostem entuzjazmu? (Narodowe Stowarzyszenie Edukacji nie ma oficjalnego stanowiska w sprawie dłuższych dni szkolnych, tylko że proces powinien być starannie zaplanowany i oparty na współpracy.)

Badania nad akademickim wpływem dłuższych dni szkolnych są mieszane. Departament Edukacji Massachusetts przeprowadził badania w latach 2006-07 i stwierdził, że wydłużenie dnia szkolnego o 25 procent spowodowało poprawę wyników testów o 5-10 procent. Inne okręgi, w tym Washington, D.C., nie znalazły takiej korelacji. Ponownie, różne społeczności używają różnych modeli, więc porównywanie wyników może być niewiarygodne.

Sceptycy dłuższych dni szkolnych wskazują, że narody o wysokich osiągnięciach, takie jak Finlandia, Singapur i Chiny, nie zdecydowały się na tę drogę, wybierając zamiast tego maksymalizację czasu nauki i współpracy podczas tradycyjnego harmonogramu. Rzeczywiście, według Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, amerykańscy nauczyciele już spędzają więcej czasu na bezpośrednich instrukcjach z uczniami niż ich rówieśnicy w praktycznie każdym innym rozwiniętym kraju.

A rozszerzone nauczanie wymaga pieniędzy – dużo. W Fall River dotacje okazały się niezbędne, ponieważ dystrykt, pomimo swojego zaangażowania w program, zmagał się z utrzymaniem funduszy. Rebeca Cusick w Fall River przyznaje, że jest to wyzwanie, ale mówi, że nie jest to powód, aby odwrócić się lub porzucić inicjatywę.

„Ponieważ koszty rosną, będziemy musieli stać się kreatywni, aby to zadziałało.”

Zainteresowanie dłuższymi dniami szkolnymi wykracza poza bezpośredni wpływ na uczniów i nauczycieli. Ostatnie badania przeprowadzone przez Center for American Progress zabrzmiały alarmująco o tym, jak tradycyjny harmonogram szkolny nie jest zsynchronizowany z realiami klimatu gospodarczego. W szczególności, harmonogramy szkolne są źle dopasowane do harmonogramów pracy rodziców, zmuszając ich do dzielenia swojego czasu „pomiędzy bycie zaangażowanym rodzicem i bycie zaangażowanym pracującym profesjonalistą.”

„Szkoły sprawiają, że naprawdę trudno jest pracującym rodzicom – a zwłaszcza pracującym mamom – wypełniać wszystkie swoje obowiązki”, wyjaśnia Catherine Brown, wiceprezes ds. polityki edukacyjnej w CAP. „Lepsze dostosowanie harmonogramów szkoły i pracy powinno być podstawowym składnikiem progresywnej agendy, aby pomóc pracującym rodzinom.”

CAP zaleca stanom i okręgom wprowadzenie nowego „modelu wyboru”: szkoły od 9 do 5. Szkoły te byłyby skoncentrowane w społecznościach o niskich dochodach, wspierane przez nowe konkurencyjne programy grantowe i zobowiązanie do „ponownego przemyślenia swoich wymagań dotyczących czasu nauczania, w tym poprzez zwiększenie minimalnej liczby godzin, które uczniowie muszą spędzić w szkole”, zgodnie z raportem.

Ale czy uczniowie mają wytrzymałość, aby wytrzymać ten długi dzienny harmonogram? Vicki Abeles, autorka książki Beyond Measure: Rescuing an Overscheduled, Overtested, and Underestimated Generation, napisała w The New York Times w zeszłym roku o obciążaniu już zestresowanych uczniów dłuższym dniem szkolnym:

„Wiele z naszych dzieci jest już rozciągniętych do niezdrowych punktów załamania, obciążonych nadmiarem pracy domowej, zajęć pozalekcyjnych i korepetycji na zewnątrz, ponieważ są one doprowadzone do przekonania, że wysokie wyniki testów, mnóstwo zajęć Advanced Placement i napakowane CV są ich przepustką do college’u i sukcesu. Doprowadziło to do epidemii niespokojnych, niezdrowych, pozbawionych snu, wypalonych, niezaangażowanych, nieprzygotowanych dzieci — oraz przytłoczonych i zniechęconych nauczycieli.Kluczem jest stworzenie zdrowszego, bardziej zrównoważonego, bardziej angażującego i efektywnego dnia szkolnego, a nie dłuższego.”W wielu społecznościach, w których wydłużony czas nauki jest skuteczny, nigdy nie chodziło o przeciążenie uzależnionych mózgów większą ilością podstawowych instrukcji przedmiotowych.

„To, co ELT pozwala nam robić, to oferować programy wzbogacające, na które inaczej nie mielibyśmy czasu”, mówi Cusick. „Nauka jest częścią programu, ale uczniowie mają również możliwość uczestniczenia w różnych zainteresowaniach – sztuce, sporcie, inżynierii, komputerach, sztukach walki. Wszystko jest możliwe.”

Getting Bang for the Buck

Ta koncentracja na programach wzbogacających jest również filarem inicjatywy Extended Learning Time w Rochester w stanie Nowy Jork, rozpoczętej w 2013 roku.

Program działa w Rochester, mówi Adam Urbanski, ponieważ zawsze skupiano się nie tylko na więcej czasu, ale lepszy czas – i na uczniów, którzy potrzebują go najbardziej.

„Niektórzy uczniowie potrzebują dodatkowego czasu, nie wszyscy uczniowie. Ci, którzy z niego korzystają, to zazwyczaj ci, którzy nie mają odpowiednich warunków do kontynuowania nauki po szkole, czy to w domu, czy w społeczności lokalnej” – wyjaśnia Urbanski.

Po wdrożeniu wydłużonego czasu nauki szkoła Kuss Middle School w Fall River, Mass, awansowało z poziomu 5 na poziom 1.

Krytyczne dla sukcesu programu zarówno w Fall River, jak i w Rochester były wysiłki zmierzające do osiągnięcia konsensusu w szkole i społeczności oraz umożliwienie nauczycielom odgrywania wiodącej roli w określaniu sposobu spędzania dodatkowego czasu.

„Jeśli zapytasz przeciętnego nauczyciela: 'Czy uważasz, że dłuższe dni w szkole działają? Odpowiedź prawdopodobnie będzie brzmiała: 'Cóż, to zależy'”, mówi Urbanski. „W Rochester, ówczesny superintendent Bolgen Vargas i Rochester Teachers Association zgodzili się, że rozszerzone nauczanie to inicjatywa, która musi być zaprojektowana i wdrożona z nauczycielami, a nie z nauczycielami. (I również nie dla rodziców. Istnieją różne sposoby, aby zrezygnować z inicjatywy dla tych rodziców, którzy wolą, aby ich dziecko nie uczestniczyło, ale w przeważającej większości w Fall River i Rochester, udział rodziców był stały.)

Oczywiście, nauczyciele musieliby otrzymać rekompensatę za wydłużony czas, ale byli również zdeterminowani, aby czas pracował dla swoich uczniów. Dzięki zapisowi w umowie związkowej, znanej jako „School-Level Living Contract”, nauczyciele z Rochester mają autonomię i elastyczność w podejmowaniu decyzji dotyczących sposobu wykorzystania wydłużonego czasu pracy.

Niektóre szkoły miały trudniejsze przejścia niż inne, ale ogólnie inicjatywa wydłużonego czasu nauki w Rochester zdobyła pozytywne recenzje liderów dystryktu, nauczycieli i rodziców.

„Jeśli jest to realizowane w porozumieniu z nauczycielami, i jeśli uznamy, że działa to dla niektórych, nie dla wszystkich uczniów, i jeśli wykorzystamy ten czas w sposób sensowny, to tak, powinniśmy uznać, że dłuższe dni szkolne mogą się sprawdzić”, mówi Urbanski. „Możesz uzyskać wiele korzyści”

Edukatorzy w Seattle są teraz w procesie pomocy w podjęciu decyzji, jak wykorzystać dodatkowe 20 minut. które zostaną dodane do dnia szkolnego w 2017-18, część porozumienia między dzielnicą a Seattle Education Association (SEA). Chociaż ilość dodatkowego czasu jest znacznie mniejsza niż w innych społecznościach, zmiana będzie miała wpływ na każdą szkołę. Dzielnica, we współpracy z pedagogami, zbiera obecnie opinie od rodziców na temat tego, jak wykorzystać ten dodatkowy czas.

„Wielu pedagogów nie jest przekonanych, że samo wydłużenie dnia szkolnego koniecznie coś da” – mówi Michael Tamayo, nauczyciel czwartej i piątej klasy oraz członek zespołu negocjacyjnego SEA. „Ale chcemy się upewnić, że jest to właściwie wykorzystane, aby naprawdę przyniosło rezultaty dla uczniów. To właśnie na tym się teraz skupiamy.”

Nawet po 10 latach, inicjatywa ELT w Fall River jest procesem ewoluującym, mówi Rebecca Cusick.

„Dzielnica była wspaniała, jeśli chodzi o zaangażowanie w to, aby to zadziałało, a ponieważ dowiadujemy się, jakie są wyzwania, ciągle dostosowujemy sposób, w jaki podchodzimy do ELT. Ale szkoły, które jeszcze tego nie mają, chcą tego. Nauczyciele widzą, jakie są możliwości i chcą tego dla swoich uczniów.”

.