Jack-o’-lantern ma długą historię związaną z Halloween, choć nasze ulubione demoniczne twarze nie zawsze były rzeźbione w dyniach.

Ich pochodzenie wywodzi się z irlandzkiego mitu o Skąpym Jacku, który oszukał diabła dla własnych korzyści finansowych. Kiedy Jack umarł, Bóg nie wpuścił go do nieba, a Diabeł nie wpuścił go do piekła, więc Jack został skazany na wieczne błąkanie się po ziemi. W Irlandii ludzie zaczęli rzeźbić demoniczne twarze z rzepy, aby odstraszyć błąkającą się duszę Jacka. Kiedy irlandzcy imigranci przenieśli się do Stanów Zjednoczonych, zaczęli rzeźbić lampiony z dyni, ponieważ były one rodzime dla tego regionu.

Ale jak lampiony stały się związane z Halloween? Halloween opiera się na celtyckim święcie Samhain, obchodzonym w starożytnej Wielkiej Brytanii i Irlandii, które oznaczało koniec lata i początek nowego roku 1 listopada. Wierzono, że podczas Samhain dusze tych, którzy zmarli w tym roku, podróżowały do innego świata i że inne dusze powrócą, aby odwiedzić ich domy.

W VIII wieku naszej ery Kościół rzymskokatolicki przeniósł Dzień Wszystkich Świętych, dzień upamiętniający świętych Kościoła, na 1 listopada. Oznaczało to, że wigilia Wszystkich Świętych (lub Halloween) przypadała na 31 października. Tradycje z Samhain pozostały, takie jak noszenie przebrań, aby ukryć się przed duszami błąkającymi się po domu. Folklor o Stingy Jack szybko został włączony do Halloween, a my rzeźbimy dynie – lub rzepy – od tego czasu.