Dlaczego dorośli marudzą i jak ich powstrzymać

Nikt nie lubi marudzących. Możemy rzucać osądzające spojrzenia, gdy jesteśmy świadkami dzieci marudzących publicznie, „I waaant my juice pop teraz!”, ale z mojego doświadczenia wynika, że dorośli są o wiele gorszymi maruderami niż dzieci.

Dzieci są z góry o ich marudzeniu. Dorośli, jednakże, często próbują wpleść marudzenie w zwykłą rozmowę.

Zapytaj kolegę lub sąsiada, co u nich słychać i zobacz, ile czasu minie, zanim rozmowa przerodzi się w marudzenie.

Któreś z tych pytań brzmi znajomo?

„Człowieku, pracuję jak wół, mój harmonogram podróży jest zabójczy.”

„Szalenie zajęty, próbując nadążyć za dziećmi, zapłacić rachunki i utrzymać nas na powierzchni.”

Przewróciłbym oczami, gdybym sam nie wypowiadał tych zdań wiele razy. Więc dlaczego wydajemy się tak predysponowani do marudzenia?

Dwa powody, jeden jest ważny, a drugi nie.

Ważny powód: Łakniemy połączenia

Podzielenie się swoimi nieszczęściami z inną osobą sprawia, że czujemy się trochę mniej samotni na świecie. Chcemy, aby inni ludzie „czuli nasz ból”, aby uczestniczyli w naszych wzlotach i upadkach, i aby uznawali nasze wysiłki. To nie jest zła rzecz. Kiedy czujesz się zdołowany, pocieszające słowa od kogoś, kto troszczy się o ciebie, mogą być miękkim, bezpiecznym miejscem do lądowania.

Ale niestety marudzenie może stać się nawykiem. Nasze naturalne pragnienie połączenia często prowadzi nas do fałszywych wniosków na temat tego, jak inni ludzie zareagują, gdy usłyszą nasze nieszczęścia.

Nieprawidłowy powód: Chcemy być podziwiani

Myślimy (błędnie), że jeśli inni naprawdę zrozumieją, jak ciężko nam jest, będą nas szanować i podziwiać. Niestety, to nie działa w ten sposób. Mówienie ludziom jak trudne rzeczy są wywołuje litość i współczucie w najlepszym przypadku i nudę i pogardę w najgorszym.

Na przykład, jeśli ktoś zaczyna narzekać na swój tak bardzo zajęty harmonogram i jak bardzo jest zmęczony, co przechodzi przez twój umysł?

Czy myślisz, „Wow, naprawdę podziwiam tę osobę? Prawdopodobnie nie, bardziej prawdopodobne jest, że myślisz:

„To brzmi okropnie, cieszę się, że nie mam twojego życia.” Albo: „Myślisz, że masz szalony harmonogram? Pozwól, że opowiem ci mój.”

Jęczenie to wyścig na dno, którego nie chcesz wygrać.

Jaka jest więc różnica między dzieleniem się swoimi problemami a zwykłym jęczeniem? Dwa czynniki do rozważenia: Twoja publiczność i ich prawdopodobna reakcja.

Na przykład, kiedy dyrektorzy generalni publicznie marudzą na temat warunków rynkowych lub przepisów rządowych, ma to efekt mrożący krew w żyłach dla klientów i pracowników. Ludzie mogą czuć się źle dla szefa, ale litość nie jest dokładnie budowniczy marki ani nie zwiększa morale.

To samo jest prawdziwe, gdy marudzimy do znajomych o naszych współpracowników, szefa lub dzieci. Ludzie prawdopodobnie nie zareagują w sposób, który będzie dla nas pomocny. Marudzenie do nieodpowiedniej publiczności jest w zasadzie powiedzeniem: „Proszę, współczuj mi, ponieważ jestem ofiarą bez możliwości wpływania na moje okoliczności.”

Jeśli chcesz powstrzymać innych ludzi od marudzenia, pierwszym krokiem jest zaprzestanie angażowania się w to samemu. Istnieje proste pytanie, które zatrzyma marudzenie w jego torach:

Co zamierzasz z tym zrobić?

Możesz użyć go na sobie i innych. Pozwala wyjść z trybu marudzenia i przejść do rozwiązywania problemów.

Czy to twoje dziecko narzeka na nauczyciela, pracownik marudzi na dostawców, czy też ty sam użalasz się nad swoim współmałżonkiem, daj mu kilka minut wspierającego słuchania, a następnie zapytaj – Co zamierzasz z tym zrobić?

Użalanie się jest jak tanie wino, słodkie w ustach, ale jeśli będziesz się nim rozkoszować zbyt często, nigdy nic nie osiągniesz.

(c) Lisa Earle McLeod

Lisa Earle McLeod jest konsultantką ds. przywództwa w sprzedaży. Firmy takie jak Apple, Kimberly-Clark i Pfizer zatrudniają ją, aby pomogła im stworzyć pełne pasji, kierujące się swoim celem siły sprzedaży.

Jest autorką kilku książek, w tym Selling with Noble Purpose: How to Drive Revenue and Do Work That Makes You Proud, publikacji Wiley, która została wydana 12 listopada 2012 roku. Występowała w programie The Today Show, a jej artykuły można było znaleźć w Forbes, Fortune i The Wall Street Journal. Prowadzi sesje coachingowe, warsztaty strategiczne i przemówienia inauguracyjne.

Więcej informacji: www.LisaEarleMcLeod.com

Blog Lisy -How Smart People Can Get Better At Everything

.